< Job 13 >

1 Loe, mine eye hath seene all this: mine eare hath heard, and vnderstande it.
“İşte, gözlerim her şeyi gördü, Kulağım duydu, anladı.
2 I knowe also as much as you knowe: I am not inferiour vnto you.
Sizin bildiğinizi ben de biliyorum, Sizden aşağı kalmam.
3 But I will speake to the Almightie, and I desire to dispute with God.
Ama ben Her Şeye Gücü Yeten'le konuşmak, Davamı Tanrı'yla tartışmak istiyorum.
4 For in deede ye forge lyes, and all you are physitions of no value.
Sizlerse yalan düzüyorsunuz, Hepiniz değersiz hekimlersiniz.
5 Oh, that you woulde holde your tongue, that it might be imputed to you for wisedome!
Keşke büsbütün sussanız! Sizin için bilgelik olurdu bu.
6 Nowe heare my disputation, and giue eare to the arguments of my lips.
Şimdi davamı dinleyin, Yakınmama kulak verin.
7 Will ye speake wickedly for Gods defence, and talke deceitfully for his cause?
Tanrı adına haksızlık mı edeceksiniz? O'nun adına yalan mı söyleyeceksiniz?
8 Will ye accept his person? or will ye contende for God?
O'nun tarafını mı tutacaksınız? Tanrı'nın davasını mı savunacaksınız?
9 Is it well that he shoulde seeke of you? will you make a lye for him, as one lyeth for a man?
Sizi sorguya çekerse, iyi mi olur? İnsanları aldattığınız gibi O'nu da mı aldatacaksınız?
10 He will surely reprooue you, if ye doe secretly accept any person.
Gizlice O'nun tarafını tutarsanız, Kuşkusuz sizi azarlar.
11 Shall not his excellencie make you afraid? and his feare fall vpon you?
O'nun görkemi sizi yıldırmaz mı? Dehşeti üzerinize düşmez mi?
12 Your memories may be compared vnto ashes, and your bodyes to bodyes of clay.
Anlattıklarınız kül kadar değersizdir, Savunduklarınızsa çamurdan farksız.
13 Holde your tongues in my presence, that I may speake, and let come vpon what will.
“Susun, bırakın ben konuşayım, Başıma ne gelirse gelsin.
14 Wherefore doe I take my flesh in my teeth, and put my soule in mine hande?
Hayatım tehlikeye girecekse girsin, Canım zora düşecekse düşsün.
15 Loe, though he slay me, yet will I trust in him, and I will reprooue my wayes in his sight.
Beni öldürecek, umudum kalmadı, Hiç olmazsa yürüdüğüm yolun doğruluğunu yüzüne karşı savunayım.
16 He shalbe my saluation also: for the hypocrite shall not come before him.
Aslında bu benim kurtuluşum olacak, Çünkü tanrısız bir adam O'nun karşısına çıkamaz.
17 Heare diligently my wordes, and marke my talke.
Sözlerimi iyi dinleyin, Kulaklarınızdan çıkmasın söyleyeceklerim.
18 Beholde nowe: if I prepare me to iudgement, I knowe that I shalbe iustified.
İşte davamı hazırladım, Haklı çıkacağımı biliyorum.
19 Who is he, that will pleade with me? for if I nowe holde my tongue, I dye.
Kim suçlayacak beni? Biri varsa susar, son soluğumu veririm.
20 But doe not these two things vnto me: then will I not hide my selfe from thee.
“Yalnız şu iki şeyi lütfet, Tanrım, O zaman kendimi senden gizlemeyeceğim:
21 Withdrawe thine hande from me, and let not thy feare make me afraide.
Elini üstümden çek Ve dehşetinle beni yıldırma.
22 Then call thou, and I will answere: or let me speake, and answere thou me.
Sonra beni çağır, yanıtlayayım, Ya da bırak ben konuşayım, sen yanıtla.
23 Howe many are mine iniquities and sinnes? shewe me my rebellion, and my sinne.
Suçlarım, günahlarım ne kadar? Bana suçumu, günahımı göster.
24 Wherefore hidest thou thy face, and takest me for thine enemie?
Niçin yüzünü gizliyorsun, Beni düşman gibi görüyorsun?
25 Wilt thou breake a leafe driuen to and from? and wilt thou pursue the drie stubble?
Rüzgarın sürüklediği yaprağa dönmüşüm, Beni mi korkutacaksın? Kuru samanı mı kovalayacaksın?
26 For thou writest bitter things against me, and makest me to possesse the iniquities of my youth.
Çünkü hakkımda acı şeyler yazıyor, Gençliğimde işlediğim günahları bana miras veriyorsun.
27 Thou puttest my feete also in the stocks, and lookest narrowly vnto all my pathes, and makest the print thereof in ye heeles of my feet.
Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Yollarımı gözetliyor, İzimi sürüyorsun.
28 Such one consumeth like a rotten thing, and as a garment that is motheaten.
“Oysa insan telef olmuş, çürük bir şey, Güve yemiş giysi gibidir.

< Job 13 >