Isaiah 12

1 And thou shalt say in that day, O Lord, I will prayse thee: though thou wast angrie with me, thy wrath is turned away, and thou comfortest me.

— Вә шу күни сән: — — И Пәрвәрдигар, мән Сени мәдһийиләймән; Сән маңа ғәзәпләнгиниң билән, Ғәзивиң мәндин йөткилип кәтти, Вә сән маңа тәсәлли бәрдиң.

2 Beholde, God is my saluation: I will trust, and will not feare: for ye Lord God is my strength and song: he also is become my saluation.

Мана, Тәңри мениң ниҗатимдур; Мән Униңға тайинимән, қорқмаймән, Яһ Пәрвәрдигар мениң күчүм вә нахшамдур; У йәнә мениң ниҗатим болди, — дәйсән.

3 Therefore with ioy shall ye drawe waters out of the welles of saluation.

— Шатлиқ билән силәр ниҗатлиқ қудуқлиридин су тартисиләр.

4 And ye shall say in that day, Prayse the Lord: call vpon his Name: declare his workes among the people: make mention of them, for his Name is exalted.

Шу күнидә силәр: — «Пәрвәрдигарға рәхмәт ейтиңлар, Униң намини чақирип нида қилиңлар; Униң әмәллирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар, Униң наминиң зор аброй тапқанлиғини җакалаңлар.

5 Sing vnto the Lord, for he hath done excellent things: this is knowen in all the worlde.

Пәрвәрдигарға күйләр ейтиңлар, Чүнки У улуқ ишларни қилған; Мана бу пүткүл җаһанға аян қилинсун!

6 Cry out, and shoute, O inhabitant of Zion: for great is ye holy one of Israel in the middes of thee.

Зиондикиләр, тәнтәнә қилип җар селиңлар; Чүнки араңларда турған Исраилдики Муқәддәс Болғучи бүйүктур!» — дәйсиләр.