Hebrews 2
1 Wherefore wee ought diligently to giue heede to the thinges which wee haue heard, lest at any time we runne out.
அதோ வயம்’ யத்³ ப்⁴ரமஸ்ரோதஸா நாபநீயாமஹே தத³ர்த²மஸ்மாபி⁴ ர்யத்³யத்³ அஸ்²ராவி தஸ்மிந் மநாம்’ஸி நிதா⁴தவ்யாநி|
2 For if the worde spoken by Angels was stedfast, and euery transgression, and disobedience receiued a iust recompence of reward,
யதோ ஹேதோ தூ³தை: கதி²தம்’ வாக்யம்’ யத்³யமோக⁴ம் அப⁴வத்³ யதி³ ச தல்லங்க⁴நகாரிணே தஸ்யாக்³ராஹகாய ச ஸர்வ்வஸ்மை ஸமுசிதம்’ த³ண்ட³ம் அதீ³யத,
3 How shall we escape, if we neglect so great saluation, which at the first began to be preached by the Lord, and afterward was confirmed vnto vs by them that heard him,
தர்ஹ்யஸ்மாபி⁴ஸ்தாத்³ரு’ஸ²ம்’ மஹாபரித்ராணம் அவஜ்ஞாய கத²ம்’ ரக்ஷா ப்ராப்ஸ்யதே, யத் ப்ரத²மத: ப்ரபு⁴நா ப்ரோக்தம்’ ததோ(அ)ஸ்மாந் யாவத் தஸ்ய ஸ்²ரோத்ரு’பி⁴: ஸ்தி²ரீக்ரு’தம்’,
4 God bearing witnes thereto, both with signes and wonders, and with diuers miracles, and gifts of the holy Ghost, according to his owne will?
அபரம்’ லக்ஷணைரத்³பு⁴தகர்ம்மபி⁴ ர்விவித⁴ஸ²க்திப்ரகாஸே²ந நிஜேச்சா²த: பவித்ரஸ்யாத்மநோ விபா⁴கே³ந ச யத்³ ஈஸ்²வரேண ப்ரமாணீக்ரு’தம் அபூ⁴த்|
5 For he hath not put in subiection vnto the Angels the world to come, whereof we speake.
வயம்’ து யஸ்ய பா⁴விராஜ்யஸ்ய கதா²ம்’ கத²யாம: , தத் தேந் தி³வ்யதூ³தாநாம் அதீ⁴நீக்ரு’தமிதி நஹி|
6 But one in a certaine place witnessed, saying, What is man, that thou shouldest bee mindefull of him? or the sonne of man, that thou wouldest consider him?
கிந்து குத்ராபி கஸ்²சித் ப்ரமாணம் ஈத்³ரு’ஸ²ம்’ த³த்தவாந், யதா², "கிம்’ வஸ்து மாநவோ யத் ஸ நித்யம்’ ஸம்’ஸ்மர்ய்யதே த்வயா| கிம்’ வா மாநவஸந்தாநோ யத் ஸ ஆலோச்யதே த்வயா|
7 Thou madest him a litle inferiour to ye Angels: thou crownedst him with glory and honour, and hast set him aboue the workes of thine hands.
தி³வ்யத³தக³ணேப்⁴ய: ஸ கிஞ்சிந் ந்யூந: க்ரு’தஸ்த்வயா| தேஜோகௌ³ரவரூபேண கிரீடேந விபூ⁴ஷித: | ஸ்ரு’ஷ்டம்’ யத் தே கராப்⁴யாம்’ ஸ தத்ப்ரபு⁴த்வே நியோஜித: |
8 Thou hast put all things in subiection vnder his feete. And in that he hath put all things in subiection vnder him, he left nothing that should not be subiect vnto him. But we yet see not all things subdued vnto him,
சரணாத⁴ஸ்²ச தஸ்யைவ த்வயா ஸர்வ்வம்’ வஸீ²க்ரு’தம்’|| " தேந ஸர்வ்வம்’ யஸ்ய வஸீ²க்ரு’தம்’ தஸ்யாவஸீ²பூ⁴தம்’ கிமபி நாவஸே²ஷிதம்’ கிந்த்வது⁴நாபி வயம்’ ஸர்வ்வாணி தஸ்ய வஸீ²பூ⁴தாநி ந பஸ்²யாம: |
9 But we see Iesus crowned with glory and honour, which was made litle inferiour to the Angels, through the suffering of death, that by Gods grace he might taste death for all men.
ததா²பி தி³வ்யதூ³தக³ணேப்⁴யோ ய: கிஞ்சிந் ந்யூநீக்ரு’தோ(அ)ப⁴வத் தம்’ யீஸு²ம்’ ம்ரு’த்யுபோ⁴க³ஹேதோஸ்தேஜோகௌ³ரவரூபேண கிரீடேந விபூ⁴ஷிதம்’ பஸ்²யாம: , யத ஈஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹாத் ஸ ஸர்வ்வேஷாம்’ க்ரு’தே ம்ரு’த்யும் அஸ்வத³த|
10 For it became him, for whome are all these thinges, and by whome are all these things, seeing that hee brought many children vnto glory, that he should consecrate the Prince of their saluation through afflictions.
அபரஞ்ச யஸ்மை யேந ச க்ரு’த்ஸ்நம்’ வஸ்து ஸ்ரு’ஷ்டம்’ வித்³யதே ப³ஹுஸந்தாநாநாம்’ விப⁴வாயாநயநகாலே தேஷாம்’ பரித்ராணாக்³ரஸரஸ்ய து³: க²போ⁴கே³ந ஸித்³தீ⁴கரணமபி தஸ்யோபயுக்தம் அப⁴வத்|
11 For he that sanctifieth, and they which are sanctified, are all of one: wherefore he is not ashamed to call them brethren,
யத: பாவக: பூயமாநாஸ்²ச ஸர்வ்வே ஏகஸ்மாதே³வோத்பந்நா ப⁴வந்தி, இதி ஹேதோ: ஸ தாந் ப்⁴ராத்ரு’ந் வதி³தும்’ ந லஜ்ஜதே|
12 Saying, I will declare thy Name vnto my brethren: in the middes of the Church will I sing praises to thee.
தேந ஸ உக்தவாந், யதா², "த்³யோதயிஷ்யாமி தே நாம ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ மத்⁴யதோ மம| பரந்து ஸமிதே ர்மத்⁴யே கரிஷ்யே தே ப்ரஸ²ம்’ஸநம்’|| "
13 And againe, I will put my trust in him. And againe, Beholde, here am I, and the children which God hath giuen me.
புநரபி, யதா², "தஸ்மிந் விஸ்²வஸ்ய ஸ்தா²தாஹம்’| " புநரபி, யதா², "பஸ்²யாஹம் அபத்யாநி ச த³த்தாநி மஹ்யம் ஈஸ்²வராத்| "
14 Forasmuch then as the children are partakers of flesh and blood, he also himselfe likewise tooke part with them, that hee might destroye through death, him that had the power of death, that is the deuil,
தேஷாம் அபத்யாநாம்’ ருதி⁴ரபலலவிஸி²ஷ்டத்வாத் ஸோ(அ)பி தத்³வத் தத்³விஸி²ஷ்டோ(அ)பூ⁴த் தஸ்யாபி⁴ப்ராயோ(அ)யம்’ யத் ஸ ம்ரு’த்யுப³லாதி⁴காரிணம்’ ஸ²யதாநம்’ ம்ரு’த்யுநா ப³லஹீநம்’ குர்ய்யாத்
15 And that he might deliuer all them, which for feare of death were all their life time subiect to bondage.
யே ச ம்ரு’த்யுப⁴யாத்³ யாவஜ்ஜீவநம்’ தா³ஸத்வஸ்ய நிக்⁴நா ஆஸந் தாந் உத்³தா⁴ரயேத்|
16 For he in no sort tooke on him the Angels nature, but hee tooke on him the seede of Abraham.
ஸ தூ³தாநாம் உபகாரீ ந ப⁴வதி கிந்த்விப்³ராஹீமோ வம்’ஸ²ஸ்யைவோபகாரீ ப⁴வதீ|
17 Wherefore in all things it behoued him to be made like vnto his brethren, that hee might be mercifull, and a faithfull hie Priest in things concerning God, that he might make reconciliation for the sinnes of the people.
அதோ ஹேதோ: ஸ யதா² க்ரு’பாவாந் ப்ரஜாநாம்’ பாபஸோ²த⁴நார்த²ம் ஈஸ்²வரோத்³தே³ஸ்²யவிஷயே விஸ்²வாஸ்யோ மஹாயாஜகோ ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ ஸர்வ்வவிஷயே ஸ்வப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ ஸத்³ரு’ஸீ²ப⁴வநம்’ தஸ்யோசிதம் ஆஸீத்|
18 For in that he suffered, and was tempted, he is able to succour them that are tempted.
யத: ஸ ஸ்வயம்’ பரீக்ஷாம்’ க³த்வா யம்’ து³: க²போ⁴க³ம் அவக³தஸ்தேந பரீக்ஷாக்ராந்தாந் உபகர்த்தும்’ ஸ²க்நோதி|
