Galatians 4
1 Then I say, that the heire as long as hee is a childe, differeth nothing from a seruant, though he be Lord of all,
Йәнә шуни ейтимәнки: Гәрчә бир бала пүтүн мүлүкниң егиси болсиму, мирасхор гөдәк вақитлирида таки атиси бәлгүлигән вақит тошмиғичә, у өз өйидики қулдин пәрқи болмайду. Чүнки у йәнила ғоҗидарлар вә бала баққучиларниң башқурушида болиду.
2 But is vnder tutours and gouernours, vntil the time appointed of the Father.
3 Euen so, we when wee were children, were in bondage vnder the rudiments of the world.
Шуниңға охшаш, бизму гөдәк вақтимизда, бу дуниядики «асасий қаидә-қанунийәтләр» астида қул болған едуқ.
4 But when the fulnesse of time was come, God sent forth his Sonne made of a woman, and made vnder the Lawe,
Лекин, вақит-саити толуқ тошқанда, Худа Өз Оғлини [бу дунияға] әвәтти. У бир аял кишидин туғулған, шуниңдәк Тәврат қануни астида туғулған еди.
5 That hee might redeeme them which were vnder the Law, that we might receiue the adoption of the sonnes.
Буниңдики мәхсәт, Худа Тәврат қануни астида яшиған [бизләрни] бәдәл төләп һөрлүккә чиқирип, бизниң оғуллуққа қобул қилинишимиз үчүндур.
6 And because ye are sonnes, God hath sent foorth the Spirit of his Sonne into your heartes, which crieth, Abba, Father.
Һәм силәр Униң оғуллири болғанлиғиңлар үчүн, Худа Өз Оғлиниң: «Абба! Атам!» дәп чақирғучи Роһини әвәтип қәлбимизгә салди.
7 Wherefore, thou art no more a seruant, but a sonne: now if thou be a sone, thou art also the heire of God through Christ.
Шуниң үчүн, силәр һазир қул әмәс, бәлки оғуллиридурсиләр; оғуллири болған екәнсиләр, Худа арқилиқ Өзигә мирасхор болисиләр.
8 But euen then, when ye knewe not God, yee did seruice vnto them, which by nature are not gods:
Бурун, Худани тонумиған вақтиңларда дәрвәқә ялған илаһларниң қуллуғиға тутулғансиләр.
9 But now seeing ye knowe God, yea, rather are knowen of God, howe turne ye againe vnto impotent and beggerly rudiments, whereunto as from the beginning ye wil be in bondage againe?
Әндиликтә, һазир [һәқиқий] Худани тонуған екәнсиләр, — яки ениқрақ қилип ейтқанда, Худа тәрипидин тонулған екәнсиләр, әнди силәр немә дәп бу дуниядики күчсиз, әбҗәқ әрзимәс «асасий қаидә-қанунийәтләр»гә қарап янисиләр? Уларниң қуллуғиға яңливаштин қайтишни халамсиләр?
10 Ye obserue dayes, and moneths, and times and yeeres.
Силәр алаһидә күн, ай, пәсил вә жилларни етиварға елип хатириләшкә башлидиңлар!
11 I am in feare of you, lest I haue bestowed on you labour in vaine.
Мән илгири силәргә сиңдүргән әҗрим бекар кетәрмекин, дәп силәр үчүн әнсирәватимән.
12 Be ye as I (for I am euen as you) brethren, I beseech you: ye haue not hurt me at all.
Қериндашлар, мән шуни силәрдин өтүнимәнки, маңа охшаш болуңлар; чүнки мән силәргә охшаш болдум. Силәр әслидә маңа һеч азар йәткүзмигән едиңлар.
13 And ye know, how through infirmitie of the flesh, I preached ye Gospel vnto you at the first.
Амма силәргә мәлумки, әтлиримдики бир зәиплик түпәйлидин, мән хуш хәвәрни силәргә биринчи қетим йәткүзгән едим.
14 And the trial of me which was in my flesh, ye despised not, neither abhorred: but ye receiued me as an Angel of God, yea, as Christ Iesus.
У чағда, әтлиримдики бу зәиплик силәргә нисбәтән синақтәк болсиму, лекин силәр мени кәмситмидиңлар яки чәткә қақмидиңлар. Әксичә, мени Худа әвәткән бир пәриштини, һәтта Мәсиһ Әйса өзини күткәндәк күтүвалдиңлар.
15 What was then your felicitie? for I beare you recorde, that if it had bene possible, ye would haue plucked out your owne eyes, and haue giuen them vnto me.
У чағдики бәхит-бәрикитиңлар әнди нәгә кәтти?! Мән силәргә гувачи болуп ейталаймәнки, у чағда силәр мүмкин болса, маңа көзлириңларни оюп беришкиму рази едиңлар!
16 Am I therefore become your enemie, because I tell you the trueth?
Әндиликтә, силәргә һәқиқәтни сөзлигәнлигим үчүн дүшминиңларға айлинип қалдимму?
17 They are ielous ouer you amisse: yea, they woulde exclude you, that ye shoulde altogether loue them.
[Мән ейтип өткән] һелиқи адәмләр силәргә қизғинлиқ көрситиду, амма нийити дурус әмәс; улар пәқәт силәрни [ниҗатниң] сиртиға чиқирип, қизғинлиғиңларни өзлиригә қаритивалмақчи.
18 But it is a good thing to loue earnestly alwayes in a good thing, and not onely when I am present with you,
Амма мән силәр билән биргә болған вақитлардила әмәс, бәлки дайим яхши ишқа қизғинлиқ қилишниң өзи яхшидур, әлвәттә.
19 My litle children, of whome I trauaile in birth againe, vntill Christ be formed in you.
Сөйүмлүк балилирим! Мәсиһ силәрдә төрәлдүрүлгичә мән силәр үчүн толғақ азаплирини йәнә бир қетим тартиватимән!
20 And I would I were with you nowe, that I might change my voyce: for I am in doubt of you.
Мениң һазирла йениңларға берип, силәргә башқичә тәләппуз билән сөзлигүм келиватиду; чүнки бу әһвалиңлар тоғрилиқ немә қилишни задила билмәйватимән!
21 Tell me, ye that will be vnder the Law, doe ye not heare the Lawe?
И Тәврат қануниниң илкидә яшашни халайдиғанлар, силәрдин шуни сорап бақай, силәр Тәвратниң өзидә немә дейилгәнлигигә қулақ салмамсиләр?
22 For it is written, that Abraham had two sonnes, one by a seruant, and one by a free woman.
Тәвратта, Ибраһимниң икки оғли болуп, бири дедәктин, йәнә бири һөр аялидин болған, дәп хатириләнгән.
23 But he which was of the seruant, was borne after the flesh: and he which was of the free woman, was borne by promise.
Дедәктин болған оғул «әт билән» туғулған; һөр аялидин болған оғул болса Худаниң вәдиси арқилиқ туғулғандур.
24 By the which things another thing is meant: for these mothers are the two testaments, the one which is Agar of mount Sina, which gendreth vnto bondage.
Бу икки ишни бир охшитиш дегили болиду. Бу икки аял [Худаниң инсанлар билән] түзгән икки әһдисиниң вәкилидур. Биринчи әһдә Синай [теғидин] келип, дәрһәқиқәт балилирини қуллуқта болушқа туғиду; мана Һәҗәр униңға вәкилдур;
25 (For Agar or Sina is a mountaine in Arabia, and it answereth to Hierusalem which nowe is) and she is in bondage with her children.
демәк, Һәҗәр болса Әрәбистандики Синай теғиға символ қилинип, йәни бүгүнки Йерусалимға охшитилиду; чүнки у шәһәр вә униң балилири қуллуқта турмақта.
26 But Hierusalem, which is aboue, is free: which is the mother of vs all.
Амма жуқуридин болған Йерусалим һөрдур, у һәммимизниң анисидур;
27 For it is written, Reioyce thou barren that bearest no children: breake forth, and cry, thou that trauailest not: for the desolate hath many moe children, then she which hath an husband.
Чүнки, [муқәддәс язмиларда] мундақ йезилған: — «Хошал бол, и пәрзәнт көрмигән туғмас аял! Тәнтәнә қилип яңрат, товла, и толғақ тутуп бақимиған! — Чүнки ғериб аялниң балилири ери бар аялниңкидин көптур!»
28 Therefore, brethren, wee are after the maner of Isaac, children of the promise.
Әнди и қериндашлар, Исһақ Худаниң вәдисидин туғулғандәк бизму Худаниң вәдиси бойичә туғулған пәрзәнтләрмиз.
29 But as then hee that was borne after the flesh, persecuted him that was borne after the Spirit, euen so it is nowe.
Лекин у чағда «әтләрдин туғулған» бала «роһтин туғулған» балиға зиянкәшлик қилғинидәк, һазир шундақ болиду.
30 But what sayth the Scripture? Put out the seruant and her sonne: for the sonne of the seruant shall not be heire with the sonne of the free woman.
Лекин муқәддәс язмиларда немә дейилгән? Униңда: «Сән бу дедигиңни оғли билән қошуп һайдивәт! Чүнки дедәктин тапқан оғул һәргиз һөр аялиңдин болған оғул билән мирасқа ортақ болмайду!» дәп пүтүлгән.
31 Then brethren, we are not children of the seruant, but of the free woman.
Әнди, қериндашлар, биз дедәкниң әмәс, бәлки һөр аялниң пәрзәнтлиридурмиз. Мәсиһ бизни һөрлүктә яшисун дәп һөр қилди. Шуниң билән униңда тапан тирәп туруңлар вә қуллуқниң боюнтуруғиға қайтидин қисилип қалмаңлар.
