Ecclesiastes 3
1 To all things there is an appointed time, and a time to euery purpose vnder the heauen.
Każda rzecz ma swój czas, i każde przedsięwzięcie ma swój czas pod niebem.
2 A time to bee borne, and a time to die: a time to plant, and a time to plucke vp that which is planted.
Jest czas rodzenia i czas umierania; czas sadzenia, i czas wycinania tego, co sadzono;
3 A time to slay, and a time to heale: a time to breake downe, and a time to builde.
Czas zabijania, i czas leczenia; czas rozwalania, i czas budowania;
4 A time to weepe, and a time to laugh: a time to mourne, and a time to dance.
Czas płaczu, i czas śmiechu; czas smutku, i czas skakania;
5 A time to cast away stones, and a time to gather stones: a time to embrace, and a time to be farre from embracing.
Czas rozrzucania kamieni, i czas zbierania kamieni; czas obłapiania, i czas oddalenia się od obłapiania;
6 A time to seeke, and a time to lose: a time to keepe, and a time to cast away.
Czas szukania, i czas stracenia; czas chowania, i czas odrzucenia;
7 A time to rent, and a time to sowe: a time to keepe silence, and a time to speake.
Czas rozdzierania, i czas zszywania; czas milczenia, i czas mówienia;
8 A time to loue, and a time to hate: a time of warre, and a time of peace.
Czas miłowania, i czas nienawidzenia; czas wojny, i czas pokoju.
9 What profite hath hee that worketh of the thing wherein he trauaileth?
Cóż tedy ma ten, co pracuje, z tego, około czego pracuje?
10 I haue seene the trauaile that God hath giuen to ye sonnes of men to humble them thereby.
Widziałem pracę, którą dał Bóg synom ludzkim, aby się nią bawili.
11 He hath made euery thing beautifull in his time: also he hath set the worlde in their heart, yet can not man finde out the worke that God hath wrought from the beginning euen to the end.
Wszystko dobrze czyni czasu swego; owszem i żądość świata dał do serca ich, choć człowiek dzieła tego, które Bóg sprawuje, ani początku, ani końca nie dochodzi.
12 I know that there is nothing good in them, but to reioyce, and to doe good in his life.
Stąd wiem, że nic lepszego nie mają, jedno aby się weselili, a czynili dobrze za żywota swego.
13 And also that euery man eateth and drinketh, and seeth the commoditie of all his labour. this is the gift of God.
Acz i to, gdy każdy człowiek je i pije, i używa dobrze wszystkiej pracy swojej, jest dar Boży.
14 I knowe that whatsoeuer God shall doe, it shalbe for euer: to it can no man adde, and from it can none diminish: for God hath done it, that they should feare before him.
Wiem i to, że cokolwiek Bóg czyni, trwa na wieki; i że się do tego nic nie może przydać, ani z tego co ująć; a czyni to Bóg, aby się bali oblicza jego.
15 What is that that hath bene? that is nowe: and that that shalbe, hath now bene: for God requireth that which is past.
To, co było, teraz jest, a co będzie, już było; albowiem Bóg odnawia to, co przeminęło.
16 And moreouer I haue seene vnder the sunne the place of iudgement, where was wickednesse, and the place of iustice where was iniquitie.
Nadtom jeszcze widział pod słońcem na miejscu sądu niepobożność, a na miejscu sprawiedliwości niesprawiedliwość.
17 I thought in mine heart, God wil iudge the iust and the wicked: for time is there for euery purpose and for euery worke.
I rzekłem w sercu swem: Sprawiedliwego i niezbożnego Bóg sądzić będzie; bo czas każdemu przedsięwzięciu i każdej sprawy tam będzie.
18 I considered in mine heart the state of the children of men that God had purged them: yet to see to, they are in themselues as beastes.
Nadto rzekłem w sercu swem o sprawie synów ludzkich, że im Bóg okazał, aby wiedzieli, że są podobni bydłu.
19 For the condition of the children of men, and the condition of beasts are euen as one condition vnto them. As the one dyeth, so dyeth the other: for they haue all one breath, and there is no excellency of man aboue ye beast: for all is vanitie.
Bo przypadek synów ludzkich, i przypadek bydła, jest przypadek jednaki. Jako umiera ono, tak umiera i ten, i ducha jednakiego wszyscy mają, a nie ma człowiek nic więcej nad bydlę; bo wszystko jest marność.
20 All goe to one place, and all was of the dust, and all shall returne to the dust.
Wszystko to idzie na jedno miejsce; a wszystko jest z prochu, i wszystko się zaś w proch obraca.
21 Who knoweth whether the spirit of man ascend vpward, and the spirit of the beast descend downeward to the earth?
A któż wie, że duch synów ludzkich wstępuje w górę? a duch bydlęcy, że zstępuje pod ziemię?
22 Therefore I see that there is nothing better then that a man shoulde reioyce in his affaires, because that is his portion. For who shall bring him to see what shalbe after him?
Przetoż obaczyłem, że człowiekowi niemasz nic lepszego, jedno weselić się z pracy swej, gdyż to jest dział jego; albowiem któż go do tego przywiedzie, aby poznał to, co ma być po nim?
