Ecclesiastes 10
1 Dead flies cause to stinke, and putrifie the ointment of the apoticarie: so doeth a litle follie him that is in estimation for wisedome, and for glorie.
Jako muchy zdechłe zasmradzają i psują olejek aptekarski: tak człowieka z mądrości i z sławy zacnago trochę głupstwa oszpeca.
2 The heart of a wise man is at his right hand: but the heart of a foole is at his left hand.
Serce mądrego jest po prawej stronie jego; ale serce głupiego po lewej stronie jego.
3 And also when the foole goeth by the way, his heart faileth, and he telleth vnto all that he is a foole.
I na ten czas, gdy głupi drogą idzie, serce jego niedostatek cierpi; bo pokazuje wszystkim, że głupim jest.
4 If the spirite of him that ruleth, rise vp against thee, leaue not thy place: for gentlenes pacifieth great sinnes.
Jeźliby duch panującego powstał przeciwko tobie, nie opuszczaj miejsca twego; albowiem pokora wstręt czyni grzechom wielkim.
5 There is an euil that I haue seene vnder the sunne, as an errour that proceedeth from the face of him that ruleth.
Jest złe, którem widział pod słońcem, to jest, błąd, który pochodzi od zwierzchności:
6 Follie is set in great excellencie, and the riche set in the lowe place.
Że głupi wywyższani bywają w godności wielkiej, a bogaci w mądrość nisko siadają;
7 I haue seene seruants on horses, and princes walking as seruants on the ground.
Widziałem sługi na koniach, a książąt chodzących piechotą jako sługi.
8 He that diggeth a pit, shall fal into it, and he that breaketh the hedge, a serpent shall bite him.
kto kopie dół, sam weń wpada; a kto rozrzuca płot, wąż go ukąsi.
9 He that remooueth stones, shall hurt himselfe thereby, and hee that cutteth wood, shall be in danger thereby.
Kto przenosi kamienie, urazi się niemi; a kto łupie drwa, niebezpieczen jest od nich.
10 If the yron be blunt, and one hath not whet the edge, he must then put to more strength: but the excellencie to direct a thing is wisedome.
Jeźliże się stępi żelazo, a nie naostrzyłby ostrza jego, tedy mocy przyłożyć musi; ale to daleko lepiej mądrość sprawić może.
11 If the serpent bite, when he is not charmed: no better is a babbler.
Jeźli ukąsi wąż przed zaklęciem, nic nie pomogą słowa zaklinacza.
12 The words of ye mouth of a wise man haue grace: but the lippes of a foole deuoure himselfe.
Słowa ust mądrego są wdzięczne; ale wargi głupiego pożerają go.
13 The beginning of the wordes of his mouth is foolishnesse, and the latter ende of his mouth is wicked madnesse.
Początek słów ust jego głupstwo, a koniec powieści jego wielkie błazeństwo.
14 For the foole multiplieth woordes, saying, Man knoweth not what shall be: and who can tell him what shall be after him?
Bo głupi wiele mówi, choć nie wie ten człowiek, co ma być. Albowiem któż mu oznajmi, co po nim nastanie?
15 The labour of the foolish doeth wearie him: for he knoweth not to goe into the citie.
Głupi pracują aż do ustania, a przecie nie mogą dojść do miasta.
16 Woe to thee, O lande, when thy King is a childe, and thy princes eate in the morning.
Biada tobie, ziemio! której król jest dziecięciem, i której książęta rano biesiadują.
17 Blessed art thou, O land, when thy King is the sonne of nobles, and thy princes eate in time, for strength and not for drunkennesse.
Błogosławionaś ty, ziemio! której król jest synem zacnych, a której książęta czasu słusznego jadają dla posilenia, a nie dla opilstwa.
18 By slouthfulnes the roofe of the house goeth to decaie, and by the ydlenesse of the handes the house droppeth through.
Dla lenistwa się dach pochyla, a dla osłabiałych rąk przecieka dom.
19 They prepare bread for laughter, and wine comforteth the liuing, but siluer answereth to all.
Dla uweselenia gotują uczty, i wino rozwesela żywot; ale pieniądze do wszystkiego dopomagają.
20 Curse not the King, no not in thy thought, neither curse the rich in thy bed chamber: for the foule of the heauen shall carie the voice, and that which hath wings, shall declare the matter.
Ani w myśli twojej królowi nie złorzecz, ani w skrytym pokoju twoim nie przeklinaj bogatego; albowiem i ptak niebieski doniósłby ten głos; a to, co ma skrzydła, objawiłoby powieść twoję.
