< Deuteronomy 14 >

1 Ye are the children of the Lord your God. Ye shall not cut yourselues, nor make you any baldnesse betweene your eyes for the dead.
شما پسران یهوه خدای خود هستید، پس برای مردگان، خویشتن را مجروح منمایید، و مابین چشمان خود را متراشید.۱
2 For thou art an holy people vnto ye Lord thy God, and the Lord hath chosen thee to be a precious people vnto himselfe, aboue all the people that are vpon the earth.
زیراتو برای یهوه، خدایت، قوم مقدس هستی، وخداوند تو را برای خود برگزیده است تا از جمیع امتهایی که برروی زمین‌اند به جهت او قوم خاص باشی.۲
3 Thou shalt eate no maner of abomination.
هیچ‌چیز مکروه مخور.۳
4 These are the beastes, which ye shall eate, the beefe, the sheepe, and the goate,
این است حیواناتی که بخورید: گاو و گوسفند و بز،۴
5 The hart, and the roe buck, and the bugle, and the wilde goate, and the vnicorne, and the wilde oxe, and the chamois.
و آهو و غزال وگور و بزکوهی و ریم و گاو دشتی و مهات.۵
6 And euery beast that parteth ye hoofe, and cleaueth the clift into two clawes, and is of the beasts that cheweth the cudde, that shall ye eate.
و هرحیوان شکافته سم که سم را به دو حصه شکافته دارد و نشخوار کند، آن را از بهایم بخورید.۶
7 But these ye shall not eate, of them that chew the cud, and of them that deuide and cleaue the hoofe onely: ye camell, nor the hare, nor the cony: for they chewe the cudde, but deuide not ye hoofe: therefore they shall be vncleane vnto you:
لیکن از نشخوارکنندگان و شکافتگان سم اینهارا مخورید: یعنی شتر و خرگوش و ونک، زیرا که نشخوار می‌کنند اما شکافته سم نیستند. اینهابرای شما نجس‌اند.۷
8 Also the swine, because he deuideth the hoofe, and cheweth not the cud, shalbe vncleane vnto you: ye shall not eate of their flesh, nor touch their dead carkeises.
و خوک زیرا شکافته سم است، لیکن نشخوار نمی کند، این برای شما نجس است. از گوشت آنها مخورید و لاش آنها را لمس مکنید.۸
9 These ye shall eate, of all that are in the waters: all that haue finnes and scales shall ye eate.
از همه آنچه در آب است اینها را بخورید: هرچه پر و فلس دارد، آنها را بخورید.۹
10 And whatsoeuer hath no finnes nor scales, ye shall not eate: it shall be vncleane vnto you.
و هرچه پر و فلس ندارد مخورید، برای شما نجس است.۱۰
11 Of all cleane birdes ye shall eate:
از همه مرغان طاهر بخورید.۱۱
12 But these are they, whereof ye shall not eate: the eagle, nor the goshawke, nor the osprey,
و این است آنهایی که نخورید: عقاب و استخوان خوار و نسربحر،۱۲
13 Nor the glead nor the kite, nor the vulture, after their kind,
و لاشخوار و شاهین و کرکس به اجناس آن؛۱۳
14 Nor all kinde of rauens,
و هر غراب به اجناس آن؛۱۴
15 Nor the ostrich, nor the nightcrow, nor the semeaw, nor the hawke after her kinde,
و شترمرغ وجغد و مرغ دریایی و باز، به اجناس آن؛۱۵
16 Neither the litle owle, nor the great owle, nor the redshanke,
و بوم و بوتیمار و قاز؛۱۶
17 Nor the pellicane, nor the swanne, nor the cormorant:
و قائت و رخم و غواص؛۱۷
18 The storke also, and the heron in his kinde, nor the lapwing, nor the backe.
ولقلق و کلنک، به اجناس آن؛ و هدهد و شبپره.۱۸
19 And euery creeping thing that flieth, shall be vncleane vnto you: it shall not be eaten.
و همه حشرات بالدار برای شما نجس‌اند؛ خورده نشوند.۱۹
20 But of all cleane foules ye may eate.
اما از همه مرغان طاهربخورید.۲۰
21 Ye shall eate of nothing that dieth alone, but thou shalt giue it vnto the stranger that is within thy gates, that he may eate it: or thou maiest sell it vnto a stranger: for thou art an holy people vnto the Lord thy God. Thou shalt not seethe a kid in his mothers milke.
هیچ میته مخورید؛ به غریبی که درون دروازه های تو باشد بده تا بخورد، یا به اجنبی بفروش، زیرا که تو برای یهوه، خدایت، قوم مقدس هستی و بزغاله را در شیر مادرش مپز.۲۱
22 Thou shalt giue the tithe of all the increase of thy seede, that commeth foorth of the fielde yeere by yeere.
عشر تمامی محصولات مزرعه خود را که سال به سال از زمین برآید، البته بده.۲۲
23 And thou shalt eate before the Lord thy God (in the place which he shall chose to cause his Name to dwell there) the tithe of thy corne, of thy wine, and of thine oyle, and the first borne of thy kine and of thy sheepe, that thou maiest learne to feare the Lord thy God alway.
و به حضور یهوه خدایت در مکانی که برگزیند تا نام خود را در آنجا ساکن سازد، عشر غله و شیره وروغن خود را و نخست زادگان رمه و گله خویش را بخور، تا بیاموزی که از یهوه خدایت همه اوقات بترسی.۲۳
24 And if the way be too long for thee, so that thou art not able to cary it, because the place is farre from thee, where the Lord thy God shall chose to set his Name, when the Lord thy God shall blesse thee,
و اگر راه از برایت دور باشد که آن را نمی توانی برد، و آن مکانی که یهوه، خدایت، خواهد برگزید تا نام خود را در آن بگذارد، وقتی که یهوه، خدایت، تو را برکت دهد، از تو دور باشد.۲۴
25 Then shalt thou make it in money, and take the money in thine hand, and goe vnto the place which the Lord thy God shall chose.
پس آن را به نقره بفروش و نقره را بدست خود گرفته، به مکانی که یهوه خدایت برگزیند، برو.۲۵
26 And thou shalt bestowe the money for whatsoeuer thine heart desireth: whether it be oxe, or sheepe, or wine, or strong drinke, or whatsoeuer thine heart desireth: and shalt eate it there before the Lord thy God, and reioyce, both thou, and thine household.
و نقره را برای هرچه دلت می‌خواهد از گاو و گوسفند و شراب و مسکرات و هرچه دلت از تو بطلبد، بده، و در آنجا بحضوریهوه، خدایت، بخور و خودت با خاندانت شادی نما.۲۶
27 And the Leuite that is within thy gates, shalt thou not forsake: for he hath neither part nor inheritance with thee.
و لاوی‌ای را که اندرون دروازه هایت باشد، ترک منما چونکه او را با تو حصه و نصیبی نیست.۲۷
28 At the end of three yeere thou shalt bring foorth all the tithes of thine increase of the same yeere, and lay it vp within thy gates.
و در آخر هر سه سال تمام عشر محصول خود را در همان سال بیرون آورده، در اندرون دروازه هایت ذخیره نما.۲۸
29 Then ye Leuite shall come, because he hath no part nor inheritance with thee, and the stranger, and the fatherlesse, and the widowe, which are within thy gates, and shall eate, and be filled, that the Lord thy God may blesse thee in al the worke of thine hand which thou doest.
و لاوی چونکه با توحصه و نصیبی ندارد و غریب و یتیم و بیوه‌زنی که درون دروازه هایت باشند، بیایند و بخورند و سیرشوند، تا یهوه، خدایت، تو را در همه اعمال دستت که می‌کنی، برکت دهد.۲۹

< Deuteronomy 14 >