Acts 9
1 And Saul yet breathing out threatnings and slaughter against the disciples of ye Lord, went vnto the hie Priest,
Савло жэ пхурдэлас холяґа и мэримаґа пэ Раехкэрэн сиклярнэн. Вов авиля англунэ рашаестэ
2 And desired of him letters to Damascus to the Synagogues, that if he found any that were of that way (either men or women) hee might bring them bound vnto Hierusalem.
и мангля лэстар лила дэ синагоги, савэ сле дэ Дамаско, соб вов, кала аракхэла кодэлэн, ко прырицарэлпэ Дромэстэ, муршэн тай джювлен, тэ спхандэл лэн тай тэ анэл дэ Ерусалимо.
3 Now as he iourneyed, it came to passe that as he was come neere to Damascus, suddenly there shined rounde about him a light from heauen.
Кала вов поджялас дэ Дамаско, пэр лэстэ сджиля душлимо болыбнастар.
4 And hee fell to the earth, and heard a voyce, saying to him, Saul, Saul, why persecutest thou me?
Вов тэлэдэня пэ пхув и ушунда ґласо, саво пхэнда лэсти: — Савло, Савло, сости ту традэх Ман?
5 And he sayd, Who art thou, Lord? And the Lord sayd, I am Iesus whom thou persecutest: it is hard for thee to kicke against pricks.
— Ко Ту, Рае? — пхучля Савло. — Мэ Исусо, Савэ ту традэх, — пхэнда Вов.
6 He then both trembling and astonied, sayd, Lord, what wilt thou that I doe? And the Lord sayd vnto him, Arise and goe into the citie, and it shall be tolde thee what thou shalt doe.
— Вщи тай джя дэ форо. Котэ тути пхэнэна, со трэбуни тэ терэ.
7 The men also which iourneyed with him, stood amased, hearing his voyce, but seeing no man.
Мурша, савэ сле Савлоґа дэ дром, ачиле сар мутуля: вонэ шундэ ґласо, нэ ника на дыкхле.
8 And Saul arose from the ground, and opened his eyes, but sawe no man. Then led they him by the hand, and brought him into Damascus,
Савло вщиля пхуятар, нэ кала вов оттерда якха, тунчи полиля, со корыля, и лэ пала васт андэ дэ Дамаско.
9 Where he was three dayes without sight, and neither ate nor dranke.
Трин дивэ вов на халас и на пэлас, и сля коро.
10 And there was a certaine disciple at Damascus named Ananias, and to him sayd the Lord in a vision, Ananias. And he sayd, Beholde, I am here Lord.
Дэ Дамаско джювда сиклярно, савэ акхарэнас Анания. Рай пхэнда лэсти дэ дыкхлима: — Анания! — Кади, Рае! — пхэнда вов.
11 Then the Lord sayd vnto him, Arise, and goe into the streete which is called Straight, and seeke in the house of Iudas after one called Saul of Tarsus: for beholde, he prayeth.
Рай дэдуманя лэсти: — Джя пэ гаса, сави акхарэлпэ «Вортаґа», аракх котэ Иудахкоро цэр, и пхуч Савло, саво акхарэлпэ «Тарсянино». Вов екхатар мангэлпэ.
12 (And he sawe in a vision a man named Ananias comming in to him, and putting his hands on him, that he might receiue his sight.)
И дэ лэхкэрэ дыкхлима мануш пав лавэ Анания авиля и тховда пэр лэстэ васта, соб вов тэ на авэл коро.
13 Then Ananias answered, Lord, I haue heard by many of this man, howe much euill hee hath done to thy saints at Hierusalem.
Анания пхэнда: — Рае, мэ бутэ манушэндар шундом пала лэ, саво вурытимо вов терда Тирэ свэнтонэнди дэ Ерусалимо.
14 Moreouer here hee hath authoritie of the hie Priestes, to binde all that call on thy Name.
И лэстэ катэ исин бари зор англунэ рашаендар тэ пхандэ всавэрэн, ко прыакхарэл Тиро Лав.
15 Then the Lord said vnto him, Go thy way: for he is a chosen vessell vnto me, to beare my Name before the Gentiles, and Kings, and the children of Israel.
Нэ Рай пхэнда лэсти: — Джя, колэсти со кадэва мануш — вытидэно Манца, соб тэ розпхэнэ пала Муро Лав англа наиудеен, англа тхагарен тай англа Израилёхкэрэн манушэн.
16 For I will shewe him, howe many things he must suffer for my Names sake.
Мэ сикавава лэсти, сави бари грыжа вов прылэла пала Муро лав.
17 Then Ananias went his way, and entred into that house, and put his hands on him, and sayd, Brother Saul, the Lord hath sent me (euen Iesus that appeared vnto thee in the way as thou camest) that thou mightest receiue thy sight, and be filled with the holy Ghost.
Анания джиля, заджиля дэ кодэва цэр, тховда пэ Савло васта тай пхэнда: — Пхрал Савло, Рай Исусо, Саво сикавдапэ пэ тиро дром, бичалда ман тутэ, соб ту упалэ тэ дыкхэх и тэ пхэрдёх Свэнтонэ Фаноґа.
18 And immediately there fell from his eyes as it had bene scales, and suddenly he receiued sight, and arose, and was baptized,
Дэ кодыя вряма калимо уджиля лэхкэрэ якхэндар, и вов ачиля тэ дыкхэ. Савло вщиля тай болдэняпэ.
19 And receiued meate, and was strengthened. So was Saul certaine dayes with the disciples which were at Damascus.
А тунчи вов халя, и лэстэ рисардапэ зор. Савло сля набут дивэн сиклярнэнца дэ Дамаско
20 And straightway hee preached Christ in the Synagogues, that he was that Sonne of God,
тай сиго ачиля тэ пхэнэ дэ синагоги пала кода, со Исусо исин Дэвлэхкоро Чяво.
21 So that all that heard him, were amased, and sayde, Is not this hee, that made hauocke of them which called on this Name in Hierusalem, and came hither for that intent, that hee should bring them bound vnto the hie Priests?
Всавэрэ, ко лэ шундэ, дэнаспэ дыво тай пхэнэнас: — Чи када на вов, ко умарэлас манушэн Ерусалимостар, савэ прыакхарэнас кадэва лав? И чи на авиля вов кордэ, соб тэ пхандэ лэн и тэ лиджя англунэ рашаендэ?
22 But Saul encreased the more in strength, and confounded the Iewes which dwelt at Damascus, confirming, that this was that Christ.
Савло же инте зоралэдэр пхэнэлас тай допхэнэлас, со Исусо исин Христосо. Тай иудея, савэ джювэнас дэ Дамаско, на джянгле, со лэсти тэ пхэнэ.
23 And after that many dayes were fulfilled, the Iewes tooke counsell together, to kill him,
Кала проджиля бут дивэн, иудея стидэне дума, соб тэ умарэ Савло.
24 But their laying awayte was knowen of Saul: nowe they watched the gates day and night, that they might kill him.
Нэ Савло уджянгля пала кода. Иудея диво и рят дожутярэнас паша вударэн дэ форо, соб тэ умарэ лэ,
25 Then the disciples tooke him by night, and put him through the wall, and let him downe by a rope in a basket.
нэ сиклярнэ рятяґа лиле тай обмукле лэ дэ бари траста пав форицико ванта.
26 And when Saul was come to Hierusalem, he assayed to ioyne himselfe with the disciples: but they were all afrayd of him, and beleeued not that he was a disciple.
Савло авиля дэ Ерусалимо и камля тэ прыаче сиклярнэндэ, нэ всавэрэ даранас лэстар и на патянас, со вов кади ж ачиля сиклярнэґа.
27 But Barnabas tooke him, and brought him to the Apostles, and declared to them, howe hee had seene the Lord in the way, and that hee had spoken vnto him, and how he had spoken boldly at Damascus in the Name of Iesus.
Тунчи Варнава анда лэ апостолонэндэ тай розпхэнда, сар Савло пэ дром дыкхля Рае, сар Рай дэдумэлас лэґа, и сар дэ Дамаско Савло бидаракоро пхэнэлас важ Исусохкоро лав.
28 And hee was conuersant with them at Hierusalem,
Савло сля лэнца койсави вряма, пхирэлас пав Ерусалимо и битрашакоро пхэнэлас пала Раехкоро лав.
29 And spake boldly in the Name of the Lord Iesus, and spake and disputed against the Grecians: but they went about to slay him.
Вов бут молы дыкхэласпэ эллинистонэнца, розпхэнэлас тай допхэнэлас лэнди, и кодэла терэнас вса, соб лэ тэ умарэ.
30 But when the brethren knewe it, they brought him to Cesarea, and sent him forth to Tarsus.
Кала пхрала уджянгле пала када, вонэ отлиджялдэ Савло дэ Кесария, а котарь отбичалдэ лэ дэ Тарсо.
31 Then had the Churches rest through all Iudea, and Galile, and Samaria, and were edified and walked in the feare of the Lord, and were multiplied by the comfort of the holy Ghost.
А манушэн кхандирятар пав всавири Иудея, Галилея тай Самария будэр нико на традэлас. Кхандири прылэлас зор тай барёлас, джювда дараґа англа Рае, тай Свэнто Фано подрицарэлас ла.
32 And it came to passe, as Peter walked throughout all quarters, hee came also to the saints which dwelt at Lydda.
Кала Пётро джялас форо форостэ, вов авиля свэнтонэндэ, савэ джювдэ дэ Лидда.
33 And there he found a certaine man named Aeneas, which had kept his couch eight yeeres, and was sicke of the palsie.
Котэ вов удыкхля екхэ манушэ, савэ акхарэнас Энеи, вов сля насвало, попхагло мануш и пашлёлас пэ пато охта бэрш.
34 Then said Peter vnto him, Aeneas, Iesus Christ maketh thee whole: arise and trusse thy couch together. And he arose immediately.
Пётро пхэнда лэсти: — Энеи! Исусо Христосо састярэл тут. Вщи тай стидэ тиро тхан. Дэ кодыя ж вряма Энеи вщиля.
35 And all that dwelt at Lydda and Saron, sawe him, and turned to the Lord.
Кала всавэрэ мануша, савэ джювдэ дэ Лидда тай Шароно, удыкхле, со вов састярдяпэ, вонэ обрисиле Раестэ.
36 There was also at Ioppa a certaine woman, a disciple named Tabitha (which by interpretation is called Dorcas) she was full of good workes and almes which she did.
Дэ Яффа сля екх сиклярни, савя акхарэнас Тавита, ай пав аврэ «Бузнори». Вой всавири вряма терэлас лаче рындуря и подрицарэлас чёрорэн.
37 And it came to passe in those dayes, that she was sicke and dyed: and when they had washed her, they layd her in an vpper chamber.
Тай акэ, дэ кодыя вряма вой занасвалиля тай муля. Лакоро трупо обхалавдэ и тховдэ дэ упралуни цэра.
38 Now forasmuch as Lydda was neere to Ioppa, and the disciples had heard that Peter was there, they sent vnto him two men, desiring that he would not delay to come vnto them.
Важ кода со Лидда надур Яффатар, кала сиклярнэ шундэ, со Пётро исин котэ, вонэ бичалдэ лэстэ дон манушэн, соб кодэла мангле лэ: — Ав амэндэ сигэдэр!
39 Then Peter arose and came with them: and when hee was come, they brought him into the vpper chamber, where all the widowes stoode by him weeping, and shewing the coates and garments, which Dorcas made, while she was with them.
Пётро джиля лэнца, и кала вов авиля, лэ пролиджялдэ дэ упралуни цэра. Паша лэ стидэнепэ всавэрэ джювля, савэндэ муле рома. Вонэ ровэнас тай сикавэнас лэсти гада тай авэр їда, савэ сювда Бузнори, кала сля джювди.
40 But Peter put them all forth, and kneeled downe, and prayed, and turned him to the body, and sayd, Tabitha, arise. And she opened her eyes, and when she sawe Peter, sate vp.
Пётро выбичалда всавэрэн цэратар, вщиля пэ чянгэн тай помангляпэ. Тунчи вов обрисардапэ мулятэ тай пхэнда: — Тавита, вщи! Вой оттерда якха, удыкхля Петро тай бэшля.
41 Then he gaue her the hand and lift her vp, and called the Saints and widowes, and restored her aliue.
Вов лиля ла пала вастэ и подрицарда, соб вой тэ вщел. Тунчи вов акхарда джювлен и патякунэн, и сикавда лэнди, со Тавита джювди.
42 And it was knowen throughout all Ioppa, and many beleeued in the Lord.
Пала када уджянгле пав всавири Яффа, и бут манушэн патине Раести.
43 And it came to passe that he taried many dayes in Ioppa with one Simon a Tanner.
Пётро сля дэ Яффа инте бут дивэн, вов джювда Симоностэ, саво вытерэлас морця.
