Acts 25
1 When Festus was then come into the prouince, after three dayes he went vp from Caesarea vnto Hierusalem.
И кади, трин дивэнди Фесто авиля дэ кодыя пхув. Тунчи лиля дром Кесариятар дэ Ерусалимо,
2 Then the high Priest, and the chiefe of the Iewes appeared before him against Paul: and they besought him,
тев англунэ рашая тай иудеенгэрэ пхурэдэра сикавдэ дош пэ Павло.
3 And desired fauour against him, that hee would send for him to Hierusalem: and they layd waite to kill him by the way.
Вонэ фартэ мангле Фесто, соб вов тэ тховэл пэ лэн патив тай тэ пэрэлиджял Павло дэ Ерусалимо. Еджинэ вонэ камле тэ стидэпэ тай тэ умарэ Павло пав дром.
4 But Festus answered, that Paul should bee kept at Caesarea, and that he himselfe would shortly depart thither.
Фесто пхэнда: — Пала Павло дыкхэн халавдэ дэ Кесария. И мэ сиго котэ авава.
5 Let them therefore, saide he, which among you are able, come downe with vs: and if there be any wickednes in the man, let them accuse him.
Мэк тумарэ пхурэдэра джяна манца и сикавэна дош пэ лэстэ, кала вов терда сось налачё.
6 Now when he had taried among them no more then ten dayes, hee went downe to Caesarea, and the next day sate in the iudgement seat, and commanded Paul to be brought.
Фесто сля лэнца пашэ охто чи дэш дивэ, ай тунчи рисиля дэ Кесария. Пэ авэр диво вов бэшля пэ сундисарехкоро тхан тай прыпхэнда тэ анэн Павло.
7 And when hee was come, the Iewes which were come from Hierusalem, stoode about him and layd many and grieuous complaints against Paul, whereof they could make no plaine proofe,
Кала Павло авиля, иудея, савэ авиле Ерусалимостар, ачиле тэ дошарэ лэ дэ бутэн пхарэн рындонэн, нэ тэ допхэнэ када лэндэ на выджялас.
8 Forasmuch as he answered, that he had neither offended any thing against the lawe of the Iewes, neither against ye temple, nor against Caesar.
Павло ж камля тэ сикавэ пэхкоро чячимо тай пхэнда: — Мэ на пэрэхуклём иудеенгоро Упхэнимо, и нисо на тердом ни храмости, ни императости.
9 Yet Festus willing to get fauour of the Iewes, answered Paul and saide, Wilt thou goe vp to Hierusalem, and there be iudged of these things before mee?
Фесто камля тэ дэ патив иудеенди, колэсти пхучля Павлостар: — Камэх тэ джя дэ Ерусалимо, соб котэ тут тэ сундисарэн пры ман?
10 Then said Paul, I stand at Caesars iudgment seate, where I ought to be iudged: to the Iewes I haue done no wrong, as thou very well knowest.
Павло пхэнда: — Мэ ачяв англа сындо императохкоро, и лэґа трэбуни тэ авав сундисардо. Мэ на тердом иудеенди нисо налачё, сар ту еджино джянэх.
11 For if I haue done wrong, or committed any thing worthie of death, I refuse not to die: but if there be none of these things whereof they accuse me, no man, to pleasure them, can deliuer me to them: I appeale vnto Caesar.
Кала мэ прахари и затердом мэримо, мэк авэл кади. Нэ кала иудея дошарэн ман ивья, никастэ нэнай зор тэ выдэ ман лэнди. Мэк ман сундисарэл императоро!
12 Then when Festus had spoken with the Council, hee answered, Hast thou appealed vnto Caesar? vnto Caesar shalt thou goe.
Фесто дэдуманя пэхкэрэ стидэмаґа тай пхэнда: — Кала мангэх сындо императохкоро, джяґа императостэ.
13 And after certaine dayes, King Agrippa and Bernice came downe to Caesarea to salute Festus.
Проджиля набут дивэ, тай дэ Кесария тэ ваздэ патив Фестости авиле тхагари Агриппа тай лэхкири ромни Берника.
14 And when they had remained there many dayes, Festus declared Pauls cause vnto the King, saying, There is a certaine man left in prison by Felix,
Вонэ сле котэ койсавэ дивэ, тай Фесто дэдумэлас тхагареґа пала Павлохкоро рындо. — Катэ исин екх мануш, савэ Феликсо ачявда дэ барунэ.
15 Of whom when I came to Hierusalem, the high Priestes and Elders of the Iewes informed me, and desired to haue iudgement against him.
Кала мэ слём дэ Ерусалимо, иудеенгэрэ рашая тай пхурэдэра сикавдэ пэ лэстэ дош. Вонэ мангле тэ сундисарэ лэ.
16 To whome I answered, that it is not the maner of the Romanes for fauour to deliuer any man to the death, before that hee which is accused, haue the accusers before him, and haue place to defend himselfe, concerning the crime.
Мэ пхэндом лэнди, со римсконэ манушэндэ на прылито тэ отдэ манушэ дэ вастэн кодэлэнди, ко лэ дошарэн, кала вов майанглал на дыкхэлапэ лэнца тай на допхэнэла, со вов надошало.
17 Therefore when they were come hither, without delay the day following I sate on the iudgement seate, and commanded the man to be brought foorth.
Вонэ авиле манца кордэ, и мэ пэ авэр диво бэшлём пэ сундисарехкоро тхан тай прыпхэндом тэ анэн кордэ кадэлэ манушэ.
18 Against whom when the accusers stood vp, they brought no crime of such things as I supposed:
Вонэ ачиле паша лэ, нэ нисо на тердэ, соб тэ долиджя лэхкири дош хоть дэ екх налачё рындо, пала саво мэ думисаравас.
19 But had certaine questions against him of their owne superstition, and of one Iesus which was dead, whom Paul affirmed to be aliue.
Нэ машкар лэн сля гвалто пала кода, сар трэбуни тэ тэлё Дэвлэсти, тай пала Исусо, Саво муля, нэ пала Савэ Павло пхэнда, со Вов джювдо.
20 And because I doubted of such maner of question, I asked him whether he would goe to Hierusalem, and there be iudged of these things.
Мэ на джянглём, сар манди тэ роздыкхэ кадэва рындо. Тай пхучлём Павлостар, чи камэл вов тэ джя дэ Ерусалимо тай тэ прылэ котэ сындо.
21 But because he appealed to be reserued to the examination of Augustus, I commanded him to be kept, till I mght send him to Cesar.
Павло закамля, соб лэхкоро рындо тэ роздыкхэл императоро. И мэ прыпхэндом тэ рицарэ лэ дэ барунэ ды колэ, сар отбичалава лэ императостэ.
22 Then Agrippa sayd vnto Festus, I would also heare the man my selfe. To morowe, sayd he, thou shalt heare him.
Агриппа пхэнда Фестости: — И мэ камав тэ пошунэ кадэлэ манушэ. — Атася шунэґа, — пхэнда Фесто.
23 And on the morowe when Agrippa was come and Bernice with great pompe, and were entred into the Common hall with the chiefe captaines and chiefe men of the citie, at Festus commandement Paul was brought forth.
Пэ авэр диво Агриппа тай Берника барэ пхутимаґа заджиле дэ цэра сындохкири. Лэнца сле пханглякэрэ пхурэдэра тай пативалэ мануша кодэлэ форостар. Фесто прыпхэнда, соб тэ анэн Павло.
24 And Festus sayd, King Agrippa, and all men which are present with vs, ye see this man, about whom all the multitude of the Iewes haue called vpon me, both at Hierusalem, and here, crying, that he ought not to liue any longer.
Тунчи Фесто пхэнда: — Тхагари Агриппа и всавэрэ, ко катэ исин! Тумэ дыкхэн манушэ, пала савэ гроза иудеен анэнас дош манди дэ Ерусалимо тай катэ дэ Кесария и типисиле, со лэсти нащи тэ джювэ.
25 Yet haue I found nothing worthy of death, that he hath committed: neuertheles, seeing that he hath appealed to Augustus, I haue determined to send him.
Мэ ж на аракхав дэ лэ нисави дош, пала сави лэ трэбуни тэ умарэ. Нэ сар вов мангля императохкоро сындо, мэ тховдом дэ гындо тэ отбичалэ лэ дэ Римо.
26 Of whome I haue no certaine thing to write vnto my Lord: wherefore I haue brought him forth vnto you, and specially vnto thee, King Agrippa, that after examination had, I might haue somewhat to write.
Нэ мандэ нэнай нисо пэ кадэлэ манушэ, соб тэ искриисарав раести. Колэсти мэ вылиджялдом лэ тумэндэ, и англал всавэрэстар тутэ, тхагари Агриппа, соб ту тэ допхучех лэ тай мэ тэ джянав, со манди тэ искриисарэ.
27 For me thinketh it vnreasonable to send a prisoner, and not to shewe the causes which are layde against him.
Мэ думисарав, со на пав чячима тэ бичалэ барунаре и тэ на пхэнэ, дэ со исин лэхкири дош.
