Acts 24
1 Now after fiue dayes, Ananias the hie Priest came downe with the Elders, and with Tertullus a certaine oratour, which appeared before the Gouernour against Paul.
Кала прожыле панч деса, баро рашай Анания, коисавэ пхурэдэра, тай мануш саво жанэл законо Тертуло авиле андэ Кесария, соб тэ ужылисарэл англав баро рай лэ Павлос.
2 And when he was called foorth, Tertullus began to accuse him, saying, Seeing that we haue obtained great quietnesse through thee, and that many worthy things are done vnto this nation through thy prouidence,
Ай сар заандярдэ лэ Павлос, о Тертуло ашыля тэ ужылисарэл лэс. — Пативало Фэликсо! Ту и тирэ годятирэ парувима важ амаро народо андярэн амэнди састо миро. Амэ пэ всаворэ тхана и андэ всавори вряма прилас када и наисарас тут.
3 We acknowledge it wholy, and in all places most noble Felix, with all thankes,
4 But that I be not tedious vnto thee, I pray thee, that thou wouldest heare vs of thy courtesie a fewe wordes.
Кай тэ на залав тири вряма, мэ мангав тут пав пэско мищимос выашун мэрно налунгуно лав.
5 Certainely we haue found this man a pestilent fellowe, and a moouer of sedition among all the Iewes throughout the world, and a chiefe maintainer of the secte of the Nazarites:
Амэ аракхас, со кадва мануш — сар найлащи дукх. Вов ваздэл лэ иудеёнэн пай всавори люма и исин пхурэдэр пай назаретоско стидимос.
6 And hath gone about to pollute the Temple: therefore wee tooke him, and woulde haue iudged him according to our Lawe:
Вов кадя ж камэлас тэ магрисарэл о храмо. Колэсти амэ схутилдэ лэс.
7 But the chiefe captaine Lysias came vpon vs, and with great violence tooke him out of our handes,
8 Commanding his accusers to come to thee: of whom thou mayest (if thou wilt inquire) know all these things whereof we accuse him.
Кала ту допушэса лэс, ту ежэно ужанэса пала вся, андэр со амэ ужылисарас лэс.
9 And the Iewes likewise affirmed, saying that it was so.
Иудеёря кадя ж ужылисарэнас лэ Павлос и пхэнэнас, со када вся чячимос.
10 Then Paul, after that the gouernour had beckened vnto him that hee shoulde speake, answered, I do the more gladly answere for my selfe, for as much as I knowe that thou hast bene of many yeres a iudge vnto this nation,
Баро рай сикадя лэ Павлости, кай вов тэ дэл дума, и кодва ашыля тэ пхэнэл: — Мэ жанав, со ту бут бэрша сындос кадва народо, и колэсти лошаса пхэнава лав пала пэстэ.
11 Seeing that thou mayest knowe, that there are but twelue dayes since I came vp to worship in Hierusalem.
Тути напхарэс авэла тэ ужанэс кода, со на майбут, сар дэшудуй деса палпалэ мэ авилем тэ тэлював Дэвлэсти андо Иерусалимо.
12 And they neither found mee in the Temple disputing with any man, neither making vproare among the people, neither in the Synagogues, nor in the citie.
Кола, савэ ман ужылисарэн, на дикхле, кай мэ тэ спорисавав варикаса андо храмо и тэ ваздав лэ манушэн андэ синагоги тай андэ саво-то тхан фороско.
13 Neither can they proue the things, whereof they now accuse me.
Онэ на допхэнэна кода, андэр со икхатар ман ужылисарэн.
14 But this I confesse vnto thee, that after the way (which they call heresie) so worship I the God of my fathers, beleeuing all things which are written in the Lawe and the Prophets,
Мэ прижандював тути, со жав пав Дром Раеско, саво онэ акхарэн хохавно сытяримос. Мэ тэлював Дэвлэсти амарэ дадэнго, патяв всаворэсти, со пистросардо андо Законо тай андэ пророкондирэ лила.
15 And haue hope towardes God, that the resurrection of the dead, which they themselues looke for also, shalbe both of iust and vniust.
Мандэ кацави ж надия по Дэл, сар и колэндэ манушэндэ, — надия, со чячимастирэ и найчячимастирэ жундёна мулэндар.
16 And herein I endeuour my selfe to haue alway a cleare conscience towarde God, and toward men.
Важ кода мэ терав вся, кай тэ жував жужаса пативаса англав Дэл и англай мануша.
17 Now after many yeres, I came and brought almes to my nation and offerings.
Мэ на сымас катэ коискачи бэрша, ай тунчи авилем андо Иерусалимо, кай тэ пэрэдав мэрнэ народости ловэ, савэ стидэ важ чёрорэ, и тэ анав жэртва.
18 At what time, certaine Iewes of Asia founde mee purified in the Temple, neither with multitude, nor with tumult.
Ай ман дикхле андо храмо, кала мэ теравас жужаримаско обрядо. Катэ на сас нисаво цыписаримаско стидимос, и нико на ваздэласпэ.
19 Who ought to haue bene present before thee, and accuse me, if they had ought against me.
Жыкай кала авиле коискачи иудеёря андай Цыкни Азия. Лэнди и трэбуй сас ман тэ ужылисарэн, сар исин андэр со.
20 Or let these themselues say, if they haue found any vniust thing in mee, while I stoode in the Council,
Мэк мануша, савэ катэ исин, пхэнэн, саво найчячимос онэ аракхле андэ кода, со мэ теравас, кала ман допушэлас Синедрионо.
21 Except it be for this one voyce, that I cried standing among them, Of the resurrection of the dead am I accused of you this day.
Мэ домукав, со ужыло андо кода, со, кала тэрдювавас котэ, цыписайлем: — Ман сындосарэн пала кода, со мэ патяв, со жундёна мулэ!
22 Nowe when Felix heard these things, he deferred them, and said, When I shall more perfectly know the things which concerne this way, by the comming of Lysias the chiefe Captaine, I will decise your matter.
Тунчи Фэликсо, саво майфэдэр жанэлас пала Дром, пхэндя: — Мэ пхэнава пэско лав палав кадва рындо, кала авэла пхурэдэр мия халавдэн Лисиё.
23 Then hee commanded a Centurion to keepe Paul, and that he should haue ease, and that he should forbid none of his acquaintance to minister vnto him, or to come vnto him.
Вов припхэндя пхурэдэрэсти шэлэн халавдэн тэ дикхэл палав Павло, нэ тэ дэл лэсти найбут воля и тэ домукэл лэстирэ амалэн тэ подритярэн лэ Павлос.
24 And after certaine dayes, came Felix with his wife Drusilla, which was a Iewesse, and he called foorth Paul, and heard him of the faith in Christ.
Кала прожыле коискачи деса, о Фэликсо авиля пэстиря ромняса, сави сас иудейка, ла акхарэнас Друзила. Вов бишалдя палав Павло, кай тэ поашунэн палав лэско патявимос андо Исусо Христосо.
25 And as he disputed of righteousnes and temperance, and of the iudgement to come, Felix trembled, and answered, Go thy way for this time, and when I haue conuenient time, I will call for thee.
Павло дэлас дума палав жужымаско жувимос, со трэбуй тэ ритярэл пэс андэ васта и палав сындо, саво авэла. Фэликсо пэрэдарайля тай пхэндя: — Хутилэла пэ адес! Жатар! Сар трэбуй авэла, мэ тут акхарава.
26 Hee hoped also that money shoulde haue bene giuen him of Paul, that he might loose him: wherefore hee sent for him the oftner, and communed with him.
Вов кадя ажутярэлас, со Павло дэла лэсти ловэ, колэсти бут молоря припхэнэлас тэ анэн лэс и дэлас дума лэса.
27 When two yeeres were expired, Porcius Festus came into Felix roume: and Felix willing to get fauour of the Iewes, left Paul bound.
Прожыля дуй бэрш, по Фэликсоско тхан тэрдиля Порцыё Фэсто. Ай о Фэликсо камля тэ терэл мишто иудеёнди и ашадя лэ Павлос андо баруно.
