Acts 21
1 And as we launched forth, and were departed from them, we came with a straight course vnto Coos, and the day following vnto the Rhodes, and from thence vnto Patara.
Кала амэ простисайле лэнца, тунчи выжыле андо море и плывисардэ ворта по острово Косо. Пэ авэр дес амэ авиле по острово Родосо, ай котар — андэ форо Патара.
2 And we found a ship that went ouer vnto Phenice, and went aboard, and set forth.
Котэ амэ аракхле кораблё, саво плывисарэлас андэ Финикия, бэшле пэр лэстэ и жыле майдур.
3 And whe we had discouered Cyprus, we left it on the left hand, and sailed toward Syria, and arriued at Tyrus: for there the ship vnladed ye burden.
Амэ прожыле о Кипро, ашадэ лэс пай лево риг тай жыле пэ Сирия. Ай котэ авиле кав бэрэго андо Тиро, колэсти со котэ амарэсти кораблёсти трэбуй сас тэ ашавэл грузо.
4 And when we had found disciples, we taried there seuen dayes. And they told Paul through the Spirit, that he should not goe vp to Hierusalem.
Андо Тиро амэ аракхле сытярнэн и сас лэндэ эхта деса. Онэ Духоса пхэнэнас лэ Павлости, кай тэ на жал андо Иерусалимо.
5 But when the dayes were ended, we departed and went our way, and they all accompanied vs with their wiues and children, euen out of the citie: and we kneeling downe on the shore, prayed.
Ай кала авиля вряма, амэ жыле майдур. Всаворэ сытярнэ, лэндирэ ромня и бэяцэ проандярэнас амэн андав форо, тай по бэрэго амэ тэрдиле пэ чянга и манглепэ Дэвлэс.
6 Then when we had embraced one another, we tooke ship, and they returned home.
Амэ простисайле лэнца и бэшле по кораблё, ай онэ рисайле черэ.
7 And when we had ended the course from Tyrus, we arriued at Ptolemais, and saluted the brethren, and abode with them one day.
Амэ плывисардэ майдур и андав Тиро авиле андэ Птолемаисо. Котэ дикхлепэ лэ пхралэнца тай проандярдэ лэнца екх дес.
8 And the next day, Paul and we that were with him, departed, and came vnto Cesarea: and we entred into the house of Philippe the Euangelist, which was one of the seuen Deacons, and abode with him.
Ай пэ авэр дес амэ жыле андо дром и авиле андэ Кесария и ашылепэ андо чер кав Филипо-благовестнико, вов сас екх андай эхта диаконоря Дэвлэстирэ.
9 Now he had foure daughters virgins, which did prophecie.
Лэстэ сас штар щея. Онэ на сас пала ромэстэ тай пхэнэнас лав Дэвлэстар.
10 And as we taried there many dayes, there came a certaine Prophet from Iudea, named Agabus.
Тунчи, кала амэ сас котэ бут деса, андай Иудея авиля пророко, савэс акхарэнас Агаво.
11 And when he was come vnto vs, he tooke Pauls girdle, and bound his owne hands and feete, and sayd, Thus sayth the holy Ghost, So shall the Iewes at Hierusalem binde the man that oweth this girdle, and shall deliuer him into the hands of the Gentiles.
Вов поджыля амэндэ, ля Павлостири кущик, спхангля пэстирэ васта тай пхэндя: — Свэнто Духо пхэнэл: «Акадя иудеёря андо Иерусалимо спхандэна и отдэна андэ васта найиудеёнди колэс, кастири исин кадья кущик».
12 And when we had heard these things, both we and other of the same place besought him that he would not go vp to Hierusalem.
Кала амэ и кола, ко жувэлас котэ, ашундэ када, ашыле тэ мангас лэ Павлос тэ на жал андо Иерусалимо.
13 Then Paul answered, and sayd, What doe ye weeping and breaking mine heart? For I am ready not to be bound onely, but also to die at Hierusalem for the Name of the Lord Iesus.
Нэ Павло пэ када пхэндя: — Пэр со тумэ ровэн и росшынэн манди о води? Мэ гытосардо най качи тэ авав спхангло, нэ и тэ мэрав андо Иерусалимо важ алав Раеско Исусоско.
14 So when he would not be perswaded, we ceased, saying, The will of the Lord be done.
Кала амэндэ на выжыля тэ парувас лэско гындо, ашыле мулком тай пхэндэ: — Мэк авэла воля лэ Раестири.
15 And after those dayes we trussed vp our fardels, and went vp to Hierusalem.
Кала прожыля коискачи деса амэ стидэпэ и жыле андо Иерусалимо.
16 There went with vs also certaine of the disciples of Cesarea, and brought with them one Mnason of Cyprus, an olde disciple, with whome we should lodge.
Амэнца жыле коисавэ сытярнэ андай Кесария. Онэ андэ амэн андо чер Мнасоноско андав Кипро, саво сас дэлмутно сытярно, амэ ашылепэ лэстэ.
17 And when we were come to Hierusalem, the brethren receiued vs gladly.
Кала амэ авиле андо Иерусалимо, пхрала лошаса прилинэ амэн.
18 And the next day Paul went in with vs vnto Iames: and all the Elders were there assembled.
Пэ авэр дес Павло екхэтанэ амэнца жыля кав Иаково. Котэ сас всаворэ пхурэдэра.
19 And when he had embraced them, hee tolde by order all things, that God had wrought among the Gentiles by his ministration.
Павло дя лэнди о васт и роспхэндя пала вся кода, со о Дэл тердя машкар найиудеёря черэз лэстири бути.
20 So when they heard it, they glorified God, and sayd vnto him, Thou seest, brother, how many thousand Iewes there are which beleeue, and they are all zealous of the Law:
Онэ выашундэ лэс тай лашардэ лэ Дэвлэс. Тунчи онэ пхэндэ Павлости: — Пхрала, ту дикхэс, скачи мии иудеёрэн патяйле, и всаворэ онэ фартэ ритярэнпэ палав Законо.
21 Now they are informed of thee, that thou teachest all the Iewes, which are among the Gentiles, to forsake Moses, and sayest that they ought not to circumcise their sonnes, neither to liue after the customes.
Ай пала тутэ онэ ашундэ, со ту сытярэс иудеёнэн, савэ жувэн машкар найиудеёря, тэ отжан лэ Моисеёстирэ Законостар и пхэнэс, тэ на обшынэн пэстирэ шавэн тай тэ на жувэн кадя, сар амэндэ прилито.
22 What is then to be done? the multitude must needes come together: for they shall heare that thou art come.
Со ж тэ терас? Онэ екхпатив ужанэна, кай ту авилян.
23 Doe therefore this that we say to thee. We haue foure men, which haue made a vowe,
Колэсти стер када, со амэ пхэнаса. Машкар амэндэ исин штар мануша, савэ солахадэ англав Дэл.
24 Them take, and purifie thy selfe with them, and contribute with them, that they may shaue their heads: and all shall knowe, that those things, whereof they haue bene informed concerning thee, are nothing, but that thou thy selfe also walkest and keepest the Lawe.
Ай ту лэ лэн, прожа лэнца жужаримаско обрядо и потин пала лэндэ, кай онэ тэ обшынэн и бал по шэро. Ай тунчи всаворэ дикхэна, со кода, со пала тутэ пхэнэн, начячимос, и со ту жувэс пав Законо.
25 For as touching ye Gentiles, which beleeue, we haue written, and determined that they obserue no such thing, but that they keepe themselues from things offred to idoles, and from blood, and from that that is strangled, and from fornication.
Ай со трэбуй тэ терэн лэ патикунэнди найиудеёнди, амэ пистросардэ, сар лэнди тэ жувэн: нащи тэ хан хамос, саво анэн андэ жэртва идолонэнди, тэ на пэн рат и тэ на хан мас пай тасадо ското, тай тэ на терэн лубимос.
26 Then Paul tooke the men, and the next day was purified with them, and entred into the Temple, declaring the accomplishment of the dayes of the purification, vntill that an offering should be offered for euery one of them.
Тунчи пэ авэр дес о Павло ля пэса калэн манушэн и прожыля екхэтанэ лэнца жужаримаско обрядо. Тунчи вов зажыля андо храмо и пхэндя, кала жужаримос прожала и кала пала кажно лэндар анэна жэртва.
27 And when the seuen dayes were almost ended, the Iewes which were of Asia (when they sawe him in the Temple) moued all the people, and laide hands on him,
Кала прожыле эхта дес, коисавэ иудеёря андай Цыкни Азия удикхле лэ Павлос андо храмо, вазгле пэр лэстэ всаворэн манушэн тай хутилдэ лэс.
28 Crying, Men of Israel, helpe: this is the man that teacheth all men euery where against the people, and the Lawe, and this place: moreouer, he hath brought Grecians into the Temple, and hath polluted this holy place.
Онэ цыписавэнас: — Мурша Израилёстирэ! Поможысарэн! Акэ мануш, саво андэ всаворэ тхана сытярэл вырито всаворэн манушэн пала амаро народо, амаро Законо и храмо. Ай икхатар вов андя андо храмо греконэн, соса и магрисардя кадва свэнто тхан.
29 For they had seene before Trophimus an Ephesian with him in the citie, whom they supposed that Paul had brought into the Temple.
Жы калэстэ онэ дикхле андо форо лэ Павлос екхэтанэ лэ эфесяниноса Трофимоса и гындосардэ, со Павло андя лэс андо храмо.
30 Then all the citie was moued, and the people ran together: and they tooke Paul and drewe him out of the Temple, and forth with the doores were shut.
Андо всаворо форо вазглепэ и стидэпэ и мануша. Ай лэ Павлос схутилдэ, выцырдэ андав храмо и удара лэ храмостирэ сыго запхандадэ.
31 But as they went about to kill him, tydings came vnto the chiefe captaine of the band, that all Hierusalem was on an vproare.
Онэ камэнас тэ умарэн лэ Павлос, нэ дума пала када, со всаворо Иерусалимо вазгляпэ, дожыля кав миенго римсконэс полкос.
32 Who immediately tooke souldiers and Centurions, and ran downe vnto them: and when they sawe the chiefe Captaine and the souldiers, they left beating of Paul.
Вов сыго ля халавдэн и коискачи шэлэнгонэн тай прастая кордэ, кай стидэпэ мануша. Кала иудеёря удикхле пхурэдэрэс мия халавдэн и лэстирэ халавдэн, онэ пэрэашыле тэ марэн лэ Павлос.
33 Then the chiefe Captaine came neere and tooke him, and commanded him to be bound with two chaines, and demaunded who he was, and what he had done.
Ай пхурэдэр мия халавдэн поджыля, ля лэ Павлос и припхэндя тэ спхандэн лэс дуе лэпунзэнца. И пушэлас кай мануша, ко вов кацаво и со вов тердя.
34 And one cryed this, another that, among the people. So when he could not know the certeintie for the tumult, he commanded him to be led into the castell.
Нэ сар мануша цыписавэнас кажно пэско и лэстэ на выжыля тэ ужанэл чячимос, вов припхэндя тэ одандярэн лэ Павлос андо халавдэнго чер.
35 And when hee came vnto the grieces, it was so that he was borne of the souldiers, for the violence of the people.
Кала онэ сас пэ лестница, бут мануша стасавэнас пай рига кадя, со халавдэнди прижыляпэ тэ андярэн лэ Павлос пэ васт.
36 For the multitude of the people followed after, crying, Away with him.
Пала лэндэ жанас бут мануша и цыписавэнас: — Миримос лэсти!
37 And as Paul should haue bene led into the castell, he sayd vnto the chiefe Captaine, May I speake vnto thee? Who sayd, Canst thou speake Greeke?
Ай кала поджыле кав халавдэнго чер, Павло пхэндя миенгости: — Чи домукэлпэ манди тэ пхэнав тути варисо? — Ту жанэс греконэндири шыб? — пушля пхурэдэр мия халавдэн.
38 Art not thou the Egyptian who before these dayes raised a sedition, and led out into the wildernesse foure thousande men that were murtherers?
— Тунчи ту на кодва египтянино, саво коискачи вряма палпалэ вазгля лэ манушэн и уандярдя андэ мал штар мии прахарен?
39 Then Paul sayde, Doubtlesse, I am a man which am a Iewe, and citizen of Tarsus, a famous citie of Cilicia, and I beseech thee, suffer mee to speake vnto the people.
Ай о Павло пхэндя: — Мэ иудеё андав Тарсо, саво андэ Киликия, мануш барэ форостар. Мангав тут, дэ манди тэ пхэнав лав кай мануша.
40 And when he had giuen him licence, Paul stoode on the grieces, and beckened with the hand vnto the people: and when there was made great silence, hee spake vnto them in the Hebrewe tongue, saying,
И кала о пхурэдэр домукля лэс тэ дэл дума, о Павло вщиля пэ лестница и сикадя вастэса, кай тэ ашэн мулком и мануша. Ай кала онэ ашыле мулком, вов задя дума пай евреёнэндири шыб.
