Acts 18
1 After these thinges, Paul departed from Athens, and came to Corinthus,
ตทฺฆฏนาต: ปรํ เปาล อาถีนีนคราทฺ ยาตฺรำ กฺฤตฺวา กรินฺถนครมฺ อาคจฺฉตฺฯ
2 And found a certaine Iewe named Aquila, borne in Pontus, lately come from Italie, and his wife Priscilla (because that Claudius had commanded all Iewes to depart from Rome) and he came vnto them.
ตสฺมินฺ สมเย เกฺลาทิย: สรฺวฺวานฺ ยิหูทียานฺ โรมานครํ วิหาย คนฺตุมฺ อาชฺญาปยตฺ, ตสฺมาตฺ ปฺริสฺกิลฺลานามฺนา ชายยา สารฺทฺธมฺ อิตาลิยาเทศาตฺ กิญฺจิตฺปูรฺวฺวมฺ อาคมตฺ ย: ปนฺตเทเศ ชาต อากฺกิลนามา ยิหูทียโลก: เปาลสฺตํ สากฺษาตฺ ปฺราปฺย ตโย: สมีปมิตวานฺฯ
3 And because hee was of the same crafte, he abode with them and wrought (for their crafte was to make tentes.)
เตา ทูษฺยนิรฺมฺมาณชีวิเนา, ตสฺมาตฺ ปรสฺปรมฺ เอกวฺฤตฺติกตฺวาตฺ ส ตาภฺยำ สห อุษิตฺวา ตตฺ กรฺมฺมากโรตฺฯ
4 And he disputed in the Synagogue euery Sabbath day, and exhorted the Iewes, and the Grecians.
เปาล: ปฺรติวิศฺรามวารํ ภชนภวนํ คตฺวา วิจารํ กฺฤตฺวา ยิหูทียานฺ อนฺยเทศียำศฺจ ปฺรวฺฤตฺตึ คฺราหิตวานฺฯ
5 Now when Silas and Timotheus were come from Macedonia, Paul, forced in spirit, testified to the Iewes that Iesus was the Christ.
สีลตีมถิยโย รฺมากิทนิยาเทศาตฺ สเมตโย: สโต: เปาล อุตฺตปฺตมนา ภูตฺวา ยีศุรีศฺวเรณาภิษิกฺโต ภวตีติ ปฺรมาณํ ยิหูทียานำ สมีเป ปฺราทาตฺฯ
6 And when they resisted and blasphemed, he shooke his raiment, and saide vnto them, Your blood be vpon your owne head: I am cleane: from henceforth will I goe vnto the Gentiles.
กินฺตุ เต 'ตีว วิโรธํ วิธาย ปาษณฺฑียกถำ กถิตวนฺตสฺตต: เปาโล วสฺตฺรํ ธุนฺวนฺ เอตำ กถำ กถิตวานฺ, ยุษฺมากํ โศณิตปาตาปราโธ ยุษฺมานฺ ปฺรเตฺยว ภวตุ, เตนาหํ นิรปราโธ 'ทฺยารภฺย ภินฺนเทศียานำ สมีปํ ยามิฯ
7 So he departed thence, and entred into a certaine mans house, named Iustus, a worshipper of God, whose house ioyned hard to the Synagogue.
ส ตสฺมาตฺ ปฺรสฺถาย ภชนภวนสมีปสฺถสฺย ยุสฺตนามฺน อีศฺวรภกฺตสฺย ภินฺนเทศียสฺย นิเวศนํ ปฺราวิศตฺฯ
8 And Crispus the chiefe ruler of the Synagogue, beleeued in the Lord with all his housholde: and many of the Corinthians hearing it, beleeued and were baptized.
ตต: กฺรีษฺปนามา ภชนภวนาธิปติ: สปริวาร: ปฺรเภา วฺยศฺวสีตฺ, กรินฺถนครียา พหโว โลกาศฺจ สมากรฺณฺย วิศฺวสฺย มชฺชิตา อภวนฺฯ
9 Then saide the Lord to Paul in the night by a vision, Feare not, but speake, and holde not thy peace.
กฺษณทายำ ปฺรภุ: เปาลํ ทรฺศนํ ทตฺวา ภาษิตวานฺ, มา ไภษี: , มา นิรสี: กถำ ปฺรจารยฯ
10 For I am with thee, and no man shall lay handes on thee to hurt thee: for I haue much people in this citie.
อหํ ตฺวยา สารฺทฺธมฺ อาส หึสารฺถํ โกปิ ตฺวำ สฺปฺรษฺฏุํ น ศกฺษฺยติ นคเร'สฺมินฺ มทียา โลกา พหว อาสเตฯ
11 So he continued there a yeere and six moneths, and taught ye worde of God among them.
ตสฺมาตฺ เปาลสฺตนฺนคเร ปฺราเยณ สารฺทฺธวตฺสรปรฺยฺยนฺตํ สํสฺถาเยศฺวรสฺย กถามฺ อุปาทิศตฺฯ
12 Now when Gallio was Deputie of Achaia, the Iewes arose with one accorde against Paul, and brought him to the iudgement seate,
คาลฺลิยนามา กศฺจิทฺ อาขายาเทศสฺย ปฺราฑฺวิวาก: สมภวตฺ, ตโต ยิหูทียา เอกวากฺยา: สนฺต: เปาลมฺ อากฺรมฺย วิจารสฺถานํ นีตฺวา
13 Saying, This fellow persuadeth me to worship God otherwise then the Lawe appointeth.
มานุษ เอษ วฺยวสฺถาย วิรุทฺธมฺ อีศฺวรภชนํ กรฺตฺตุํ โลกานฺ กุปฺรวฺฤตฺตึ คฺราหยตีติ นิเวทิตวนฺต: ฯ
14 And as Paul was about to open his mouth, Gallio saide vnto the Iewes, If it were a matter of wrong, or an euill deede, O ye Iewes, I would according to reason maintaine you.
ตต: เปาเล ปฺรตฺยุตฺตรํ ทาตุมฺ อุทฺยเต สติ คาลฺลิยา ยิหูทียานฺ วฺยาหรตฺ, ยทิ กสฺยจิทฺ อนฺยายสฺย วาติศยทุษฺฏตาจรณสฺย วิจาโร'ภวิษฺยตฺ ตรฺหิ ยุษฺมากํ กถา มยา สหนียาภวิษฺยตฺฯ
15 But if it bee a question of woordes, and names, and of your Lawe, looke yee to it your selues: for I will be no iudge of those things.
กินฺตุ ยทิ เกวลํ กถายา วา นามฺโน วา ยุษฺมากํ วฺยวสฺถายา วิวาโท ภวติ ตรฺหิ ตสฺย วิจารมหํ น กริษฺยามิ, ยูยํ ตสฺย มีมำสำ กุรุตฯ
16 And hee draue them from the iudgement seate.
ตต: ส ตานฺ วิจารสฺถานาทฺ ทูรีกฺฤตวานฺฯ
17 Then tooke al the Grecians Sosthenes the chiefe ruler of the Synagogue, and beat him before the iudgement seat: but Gallio cared nothing for those things.
ตทา ภินฺนเทศียา: โสสฺถินินามานํ ภชนภวนสฺย ปฺรธานาธิปตึ ธฺฤตฺวา วิจารสฺถานสฺย สมฺมุเข ปฺราหรนฺ ตถาปิ คาลฺลิยา เตษุ สรฺวฺวกรฺมฺมสุ น มโน นฺยทธาตฺฯ
18 But when Paul had taried there yet a good while, hee tooke leaue of the brethren, and sailed into Syria (and with him Priscilla and Aquila) after that he had shorne his head in Cenchrea: for he had a vowe.
เปาลสฺตตฺร ปุนรฺพหุทินานิ นฺยวสตฺ, ตโต ภฺราตฺฤคณาทฺ วิสรฺชนํ ปฺราปฺย กิญฺจนวฺรตนิมิตฺตํ กึกฺริยานคเร ศิโร มุณฺฑยิตฺวา ปฺริสฺกิลฺลากฺกิลาภฺยำ สหิโต ชลปเถน สุริยาเทศํ คตวานฺฯ
19 Then hee came to Ephesus, and left them there: but hee entred into the Synagogue and disputed with the Iewes.
ตต อิผิษนคร อุปสฺถาย ตตฺร เตา วิสฺฤชฺย สฺวยํ ภชนภฺวนํ ปฺรวิศฺย ยิหูทีไย: สห วิจาริตวานฺฯ
20 Who desired him to tarie a longer time with them: but he would not consent,
เต ไสฺว: สารฺทฺธํ ปุน: กติปยทินานิ สฺถาตุํ ตํ วฺยนยนฺ, ส ตทนุรรีกฺฤตฺย กถาเมตำ กถิตวานฺ,
21 But bade the farewel, saying, I must needes keepe this feast that commeth, in Hierusalem: but I will returne againe vnto you, if God will. So he sailed from Ephesus.
ยิรูศาลมิ อาคามฺยุตฺสวปาลนารฺถํ มยา คมนียํ; ปศฺจาทฺ อีศฺวเรจฺฉายำ ชาตายำ ยุษฺมากํ สมีปํ ปฺรตฺยาคมิษฺยามิฯ ตต: ปรํ ส ไต รฺวิสฺฤษฺฏ: สนฺ ชลปเถน อิผิษนคราตฺ ปฺรสฺถิตวานฺฯ
22 And when hee came downe to Cesarea, he went vp to Hierusalem: and when he had saluted the Church, he went downe vnto Antiochia.
ตต: ไกสริยามฺ อุปสฺถิต: สนฺ นครํ คตฺวา สมาชํ นมสฺกฺฤตฺย ตสฺมาทฺ อานฺติยขิยานครํ ปฺรสฺถิตวานฺฯ
23 Nowe when he had taried there a while, he departed, and went thorowe the countrey of Galatia and Phrygia by order, strengthening all the disciples.
ตตฺร กิยตฺกาลํ ยาปยิตฺวา ตสฺมาตฺ ปฺรสฺถาย สรฺเวฺวษำ ศิษฺยาณำ มนำสิ สุสฺถิราณิ กฺฤตฺวา กฺรมโศ คลาติยาผฺรุคิยาเทศโย รฺภฺรมิตฺวา คตวานฺฯ
24 And a certaine Iewe named Apollos, borne at Alexandria, came to Ephesus, an eloquent man, and mightie in the Scriptures.
ตสฺมินฺเนว สมเย สิกนฺทริยานคเร ชาต อาปโลฺลนามา ศาสฺตฺรวิตฺ สุวกฺตา ยิหูทีย เอโก ชน อิผิษนครมฺ อาคตวานฺฯ
25 The same was instructed in the way of the Lord, and hee spake feruently in the Spirite, and taught diligently the things of the Lord, and knew but the baptisme of Iohn onely.
ส ศิกฺษิตปฺรภุมารฺโค มนโสโทฺยคี จ สนฺ โยหโน มชฺชนมาตฺรํ ชฺญาตฺวา ยถารฺถตยา ปฺรโภ: กถำ กถยนฺ สมุปาทิศตฺฯ
26 And he began to speake boldely in the Synagogue. Whom when Aquila and Priscilla had heard, they tooke him vnto them, and expounded vnto him the way of God more perfectly.
เอษ ชโน นิรฺภยเตฺวน ภชนภวเน กถยิตุมฺ อารพฺธวานฺ, ตต: ปฺริสฺกิลฺลากฺกิเลา ตโสฺยปเทศกถำ นิศมฺย ตํ สฺวโย: สมีปมฺ อานีย ศุทฺธรูเปเณศฺวรสฺย กถามฺ อโพธยตามฺฯ
27 And when hee was minded to goe into Achaia, the brethren exhorting him, wrote to the disciples to receiue him: and after hee was come thither, he holpe them much which had beleeued through grace.
ปศฺจาตฺ ส อาขายาเทศํ คนฺตุํ มตึ กฺฤตวานฺ, ตทา ตตฺรตฺย: ศิษฺยคโณ ยถา ตํ คฺฤหฺลาติ ตทรฺถํ ภฺราตฺฤคเณน สมาศฺวสฺย ปเตฺร ลิขิเต สติ, อาปลฺลาสฺตโตฺรปสฺถิต: สนฺ อนุคฺรเหณ ปฺรตฺยยินำ พหูปการานฺ อกโรตฺ,
28 For mightily hee confuted publikely the Iewes, with great vehemencie, shewing by the Scriptures, that Iesus was that Christ.
ผลโต ยีศุรภิษิกฺตสฺตฺราเตติ ศาสฺตฺรปฺรมาณํ ทตฺวา ปฺรกาศรูเปณ ปฺรติปนฺนํ กฺฤตฺวา ยิหูทียานฺ นิรุตฺตรานฺ กฺฤตวานฺฯ
