Acts 18
1 After these thinges, Paul departed from Athens, and came to Corinthus,
Тунчи Павло ачявда Афины и лагля дэ Коринфо.
2 And found a certaine Iewe named Aquila, borne in Pontus, lately come from Italie, and his wife Priscilla (because that Claudius had commanded all Iewes to depart from Rome) and he came vnto them.
Котэ вов дыкхля иудее пав лавэ Акила, саво бэняпэ дэ Понто. Кодэва надумут авиля Италиятар пэхкиря ромняґа, савя акхарэнас Прискилла, колэсти со императоро Клавдии прыпхэнда всавэрэ иудеенди тэ ачявэн Римо. Павло авиля тэ дыкхэпэ лэнца.
3 And because hee was of the same crafte, he abode with them and wrought (for their crafte was to make tentes.)
Вонэ терэнас кодыя ж бути, со и Павло: терэнас катуны. Колэсти Павло ачиляпэ лэндэ тэ терэлас лэнца бути.
4 And he disputed in the Synagogue euery Sabbath day, and exhorted the Iewes, and the Grecians.
Кожно суббота вов дэдумэлас дэ синагога иудеенца тай греконэнца и камля тэ пэрэцырдэ лэн пэ пэхкири риг.
5 Now when Silas and Timotheus were come from Macedonia, Paul, forced in spirit, testified to the Iewes that Iesus was the Christ.
Кала Македониятар авиле Сила тай Тимофеи, тунчи Павло всавири пэхкири вряма отдэня колэсти, соб тэ пхэнэ лав. Тай допхэнэлас иудеенди, со Исусо исин Христосо.
6 And when they resisted and blasphemed, he shooke his raiment, and saide vnto them, Your blood be vpon your owne head: I am cleane: from henceforth will I goe vnto the Gentiles.
Кала вонэ ачиле тэ пэрэмарэ тай тэ кошэ лэ, вов обмарда прахо пэхкиря їдатар тай пхэнда лэнди: — Тумэ еджинэ дошалэ дэ пэхкэрэ хасявима! Мэ жужо и кана джяв наиудеендэ!
7 So he departed thence, and entred into a certaine mans house, named Iustus, a worshipper of God, whose house ioyned hard to the Synagogue.
Павло выджиля котарь тай джиля дэ цэр, саво ачелас пашэ синагога. Котэ джювэлас Титий Иусто, мануш, саво тэлёлас Дэвлэсти.
8 And Crispus the chiefe ruler of the Synagogue, beleeued in the Lord with all his housholde: and many of the Corinthians hearing it, beleeued and were baptized.
Пхурэдэр дэ синагога Криспо и всавэрэ лэхкэрэ цэрунэ патине Раести. Тай бут коринфянуря, савэ шунэнас Павло, патине и сле болдэ.
9 Then saide the Lord to Paul in the night by a vision, Feare not, but speake, and holde not thy peace.
Екхвар рятяґа Рай пхэнда Павлости дэ дыкхлима: — На дара! Дэдумэ тай на пэрэач!
10 For I am with thee, and no man shall lay handes on thee to hurt thee: for I haue much people in this citie.
Мэ туґа, тай нико на терэла тут бибахт. Дэ кадэва форо исин бут Мурэн манушэн.
11 So he continued there a yeere and six moneths, and taught ye worde of God among them.
Павло сля котэ бэрш епашэґа тай сиклярда лэн Дэвлэхкэрэ Лавэсти.
12 Now when Gallio was Deputie of Achaia, the Iewes arose with one accorde against Paul, and brought him to the iudgement seate,
Дэ кодыя вряма, кала Галлионо сля проконсуло дэ Ахаия, иудея стидэнепэ, схутилдэ Павло тай андэ лэ пэ сындо.
13 Saying, This fellow persuadeth me to worship God otherwise then the Lawe appointeth.
Вонэ ачиле тэ дошарэ лэ: — Кадэва мануш сиклярэл тэ полэ Дэвлэ на кади, сар сиклярэл амаро Упхэнимо.
14 And as Paul was about to open his mouth, Gallio saide vnto the Iewes, If it were a matter of wrong, or an euill deede, O ye Iewes, I would according to reason maintaine you.
Павло инте нисо на пхэнда, кала Галлионо ачиля тэ дэдумэ кодэлэнди, ко дошарэнас лэ: — Иудея, тэ авэл бы када начячимо чи мижо рындо, мэ бы шунавас тумэн.
15 But if it bee a question of woordes, and names, and of your Lawe, looke yee to it your selues: for I will be no iudge of those things.
Нэ сар тумэ ханпэ пала сиклярима, лава тай тумаро Упхэнимо, тунчи розлэнпэ еджинэ. Мэ на камав тэ авэ сундисареґа дэ кодэлэ.
16 And hee draue them from the iudgement seate.
Тай вов вытрадэня лэн сундисарехкэрэ тханэстар.
17 Then tooke al the Grecians Sosthenes the chiefe ruler of the Synagogue, and beat him before the iudgement seat: but Gallio cared nothing for those things.
Тунчи всавэрэ схутилдэ пхурэдэрэ дэ синагога, савэ акхарэнас Сосфено, тай помардэ лэ англа сундисарехкоро тхан. Нэ Галлионо пэ када нисо на терда.
18 But when Paul had taried there yet a good while, hee tooke leaue of the brethren, and sailed into Syria (and with him Priscilla and Aquila) after that he had shorne his head in Cenchrea: for he had a vowe.
Павло просля инте бут дивэн дэ Коринфо. Тунчи вов розачиляпэ пхралэнца тай Прискиллаґа и Акилаґа лагля пав пане дэ Сирия. Англа колэ, сар лэнди тэ ладэ, Павло обчинда бала дэ Кенхреи, колэсти со калась дэня солах Дэвлэсти.
19 Then hee came to Ephesus, and left them there: but hee entred into the Synagogue and disputed with the Iewes.
Вонэ авиле дэ Эфесо. Котэ Павло ачявда Прискилла тай Акилла, а еджино джиля дэ синагога тай дэдумэлас иудеенца.
20 Who desired him to tarie a longer time with them: but he would not consent,
Вонэ мангле, соб вов тэ ачелпэ лэндэ пэ савись вряма, нэ вов отпхэндапэ.
21 But bade the farewel, saying, I must needes keepe this feast that commeth, in Hierusalem: but I will returne againe vnto you, if God will. So he sailed from Ephesus.
— Мэ рисявава, сар авэла пэ када Дэвлэхкири воля, — пхэнда Павло, кала розачеласпэ лэнца, тай лагля пав пане Эфесостар.
22 And when hee came downe to Cesarea, he went vp to Hierusalem: and when he had saluted the Church, he went downe vnto Antiochia.
Вов лагля дэ Кесария, авиля дэ Ерусалимо, дыкхляпэ котэ кхандиряґа тай джиля дэ Антиохия.
23 Nowe when he had taried there a while, he departed, and went thorowe the countrey of Galatia and Phrygia by order, strengthening all the disciples.
Павло просля котэ савись вряма, тунчи джиля котарь тай проджялас галатиякири пхув и Фригия, а пав дром подрицарэлас сиклярнэн.
24 And a certaine Iewe named Apollos, borne at Alexandria, came to Ephesus, an eloquent man, and mightie in the Scriptures.
Дэ кодыя вряма дэ Эфесо авиля иудеи, савэ акхарэнас Аполлосо. Вов шукар дэдумэлас, бэняпэ тай бариля дэ Александрия и мишто джянэлас Лила.
25 The same was instructed in the way of the Lord, and hee spake feruently in the Spirite, and taught diligently the things of the Lord, and knew but the baptisme of Iohn onely.
Вов сля сиклярдо Раехкэрэ Дромэсти тай всавэрэ водеґа розпхэнэлас пала Исусо чячимаґа, нэ еджино джянэлас кацик Иоаннохкоро болдимо.
26 And he began to speake boldely in the Synagogue. Whom when Aquila and Priscilla had heard, they tooke him vnto them, and expounded vnto him the way of God more perfectly.
Аполлосо ачиля бидаракоро тэ дэдумэ дэ синагога, и кала Прискилла тай Акила ушундэ лэ, вонэ акхардэ лэ пэстэ тай сар исин фэдэр розпхэндэ пала Дэвлэхкоро Дром.
27 And when hee was minded to goe into Achaia, the brethren exhorting him, wrote to the disciples to receiue him: and after hee was come thither, he holpe them much which had beleeued through grace.
Аполлосо камля тэ джя дэ Ахаия, тай пхрала, соб тэ подрицарэ лэ, искриисардэ лил сиклярнэнди, савэ котэ джювдэ. Дэ лил вонэ мангле тэ прылэ Аполлосо. Кала вов авиля пордэ, тунчи дэня бари зор кодэлэнди, ко пав Дэвлэхкоро мищимо ачиля тэ патя.
28 For mightily hee confuted publikely the Iewes, with great vehemencie, shewing by the Scriptures, that Iesus was that Christ.
Аполлосо пхабардэс сикавэлас иудеенгоро начячимо тай англэ манушэн допхэнэлас Лилэндар, со Христосо исин Исусо.
