Acts 14
1 And it came to passe in Iconium, that they went both together into the Synagogue of the Iewes, and so spake, that a great multitude both of the Iewes and of the Grecians beleeued.
Дэ Иконии Павло тай Варнава їтханэ заджиле дэ иудеенгири синагога тай дэдумане кади, со патине фартэ бут иудеен тай греконэн.
2 And the vnbeleeuing Iewes stirred vp, and corrupted the mindes of the Gentiles against the brethren.
Ай иудея, савэ отпхэндэпэ лэнди тэ патя, ваздэне тай мижардэ пэ пхралэн наиудеен.
3 So therefore they abode there a long time, and spake boldly in the Lord, which gaue testimonie vnto the woord of his grace, and caused signes and woders to be done by their hands.
Нэ вса ж Павло тай Варнава сле котэ бут вряма. Вонэ бидаракоро дэдумане пала Рае, Саво допхэнэлас лав пала Лэхкоро мищимо и дэлас лэнди зор тэ терэ допхэнимо тай дывуря.
4 But the multitude of the city was deuided: and some were with the Iewes, and some with the Apostles.
Кодэла, ко джювэнас дэ форо, розмардэпэ по епаш. Екх мануша подрицарэнас иудеен, ай авэр — апостолонэн.
5 And when there was an assault made both of the Gentiles, and of the Iewes with their rulers, to doe them violence, and to stone them,
Нэ кала наиудея тай иудея їтханэ пэхкэрэ пхурэдэрэнца закамле тэ прытховэ зор тай тэ помарэ лэн барэнца,
6 They were ware of it, and fled vnto Lystra, and Derbe, cities of Lycaonia, and vnto the region round about,
вонэ уджянгле пала кода, нашле тай проджиле пхув Ликаония, форуля Листра тай Дервия и пхуя, савэ сле пашэ лэн,
7 And there preached the Gospel.
тев дурэдэр розпхэнэнас Бахтало Лав.
8 Nowe there sate a certaine man at Lystra, impotent in his feete, which was a creeple from his mothers wombe, who had neuer walked.
Дэ Листра джювда бизоракоро мануш, саво пэхкэрэ бэнимастар на пхирэлас пурэнца. Екхвар, кала вов бэшэлас,
9 He heard Paul speake: who beholding him, and perceiuing that he had faith to be healed,
вов шунда Павлохкоро лав. Павло же подыкхля пэр лэстэ тай полиля, со лэстэ исин патявимо, соб тэ састярэпэ.
10 Said with a loude voyce, Stand vpright on thy feete. And he leaped vp, and walked.
— Вщи пэ тирэ пурэ тай пхир! — зоралэ ґласоґа пхэнда Павло. Кодэва всхукля тай ачиля тэ пхирэ.
11 Then when the people sawe what Paul had done, they lift vp their voyces, saying in ye speach of Lycaonia, Gods are come downe to vs in the likenesse of men.
Мануша удыкхле, со терда Павло тай типисиле пав ликаонско чиб: — Амэндэ сджиле дэвэла, поджилэ пэ манушэн!
12 And they called Barnabas, Iupiter: and Paul, Mercurius, because hee was the chiefe speaker.
Вонэ пхэнэнас пэ Варнава «Зевсо», а пэ Павло — «Гермесо», колэсти со вов будэр дэдумэлас.
13 Then Iupiters priest, which was before their citie, brought bulles with garlands vnto the gates, and would haue sacrificed with the people.
Англа форо сля храмо, тев тэлёнас Зевсости, тай лэхкоро рашай анда форохкэрэ вударэндэ гурувэн тай винци, колэсти со камля їтханэ манушэнца тэ анэ лэнди жэртва.
14 But when the Apostles, Barnabas and Paul heard it, they rent their clothes, and ran in among the people, crying,
Кала апостолуря Павло тай Варнава ушундэ пала кода, вонэ розчиндэ пэхкири їда, чутэпэ машкар манушэн тай ачиле тэ типисявэ:
15 And saying, O men, why doe yee these things? We are euen men subiect to the like passions that yee be, and preache vnto you, that yee shoulde turne from these vaine things vnto the liuing God, which made heauen and earth, and the sea, and all things that in them are:
— Муршалэ, со тумэ терэн? Амэ — кацавэ ж мануша, сар и тумэ! Амэ андэ тумэнди Бахтало Лав тай камах, соб тумэ тэ отпхэнэнпэ хохавнэ дэвлэндар и обрисиле джювдэ Дэвлэстэ, Саво стерда болыбэн, пхув, море и вса, со дэ лэн исин.
16 Who in times past suffered all the Gentiles to walke in their owne waies.
Дэ думутни вряма Вов помукэлас всавэрэ манушэнгэрэ родонэнди тэ пхирэ лэнгэрэ дромэнца,
17 Neuerthelesse, hee left not him selfe without witnes, in that hee did good and gaue vs raine from heauen, and fruitful seasons, filling our hearts with foode, and gladnesse.
нэ на пэрэачелас тэ допхэнэ пала Пэ, кала терэлас мищимо тай бичалэлас тумэнди брышынд болыбнастар и вряма тэ стидэ плодуря, кала дэлас тумэнди хамо тай пхэрдярэлас тумарэ їлэ лошаґа.
18 And speaking these things, scarce appeased they the multitude, that they had not sacrificed vnto them.
Тай кацик кадэлэ лавэнца вонэ допхэндэ манушэнди, соб важ лэн тэ на анэн жэртва.
19 Then there came certaine Iewes from Antiochia and Iconium, which when they had persuaded the people, stoned Paul, and drewe him out of the citie, supposing he had bene dead.
Иудея, савэ авиле Антиохиятар тай Икониестар, пэрэцырдэне гроза манушэн пэ пэхкири риг. Павло помардэ барэнца тай выцырдэне пала форо. Вонэ думисардэ, со вов муля.
20 Howbeit, as the disciples stoode rounde about him, hee arose vp, and came into the citie, and the next day hee departed with Barnabas to Derbe.
Нэ кала сиклярнэ стидэнепэ паша лэ, вов ущиля тай упалэ джиля дэ форо. Пэ авэр диво вов тай Варнава джиле дэ Дервия.
21 And after they had preached the glad tidings of the Gospel to that citie, and had taught many, they returned to Lystra, and to Iconium, and to Antiochia,
Вонэ дэдумане Бахтало Лав дэ кадэва форо тай тердэ сиклярнэнца бут манушэн. Тунчи вонэ упалэ проджиле Листра, Иконии тай Антиохия.
22 Confirming the disciples hearts, and exhorting them to continue in the faith, affirming that we must through many afflictions enter into the kingdome of God.
Котэ вонэ подрицарэнас сиклярнэнгоро фано тай прыакхарэнас, соб кодэла тэ аченпэ дэ патявима. — Англа колэ, сар тэ заджя дэ Дэвлэхкоро Тхагаримо, амэнди трэбуни тэ прылэ бут грыжа, — пхэнэнас вонэ.
23 And when they had ordeined them Elders by election in euery Church, and prayed, and fasted, they commended them to the Lord in whome they beleeued.
Павло тай Варнава дэ кожно кхандири возтховэнас васта пэ манушэн тай терэнас лэндар пхурэдэрэн. Тунчи лиле посто тай поманглепэ, и пэрэдэне лэн Раести, дэ Савэ вонэ упатине.
24 Thus they went throughout Pisidia, and came to Pamphylia.
Тунчи вонэ проджиле Писидия тай авиле дэ Памфилия.
25 And when they had preached the woorde in Perga, they came downe to Attalia,
Кала ж вонэ пхэндэ лав дэ Перга, котарь авиле дэ Атталия.
26 And thence sailed to Antiochia, from whence they had bene comended vnto the grace of God, to the woorke, which they had fulfilled.
Котарь вонэ лагле пав пане дэ Антиохия, тев, пав Дэвлэхкоро мищимо, лэн майанглал вытидэне пэ бути, сави вонэ и тердэ.
27 And when they were come and had gathered the Church together, they rehearsed all the things that God had done by them, and howe he had opened the doore of faith vnto the Gentiles.
А кала вонэ авиле дэ Антиохия, тунчи стидэне кхандири тай розпхэндэ пала вса, со Дэвэл терда лэнгэрэ вастэнца, и сар Вов оттерда вудара патявимастэ наиудеенди.
28 So there they abode a long time with the disciples.
Тай бут вряма просле котэ їтханэ сиклярнэнца.
