2 Timothy 2
1 Thou therefore, my sonne, be strong in the grace that is in Christ Iesus.
เห มม ปุตฺร, ขฺรีษฺฏยีศุโต โย'นุคฺรหสฺตสฺย พเลน ตฺวํ พลวานฺ ภวฯ
2 And what things thou hast heard of me, by many witnesses, ye same deliuer to faithfull men, which shalbe able to teache other also.
อปรํ พหุภิ: สากฺษิภิ: ปฺรมาณีกฺฤตำ ยำ ศิกฺษำ ศฺรุตวานสิ ตำ วิศฺวาเสฺยษุ ปรไสฺม ศิกฺษาทาเน นิปุเณษุ จ โลเกษุ สมรฺปยฯ
3 Thou therefore suffer affliction as a good souldier of Iesus Christ.
ตฺวํ ยีศุขฺรีษฺฏโสฺยตฺตโม โยทฺเธว เกฺลศํ สหสฺวฯ
4 No man that warreth, entangleth himselfe with the affaires of this life, because he woulde please him that hath chosen him to be a souldier.
โย ยุทฺธํ กโรติ ส สำสาริเก วฺยาปาเร มคฺโน น ภวติ กินฺตุ สฺวนิโยชยิเตฺร โรจิตุํ เจษฺฏเตฯ
5 And if any man also striue for a Masterie, he is not crowned, except he striue as he ought to doe.
อปรํ โย มไลฺล รฺยุธฺยติ ส ยทิ นิยมานุสาเรณ น ยุทฺธฺยติ ตรฺหิ กิรีฏํ น ลปฺสฺยเตฯ
6 The husbandman must labour before he receiue the fruites.
อปรํ ย: กฺฤษีวล: กรฺมฺม กโรติ เตน ปฺรถเมน ผลภาคินา ภวิตวฺยํฯ
7 Consider what I say: and the Lord giue thee vnderstanding in all things:
มยา ยทุจฺยเต ตตฺ ตฺวยา พุธฺยตำ ยต: ปฺรภุสฺตุภฺยํ สรฺวฺวตฺร พุทฺธึ ทาสฺยติฯ
8 Remember that Iesus Christ, made of the seede of Dauid, was raysed againe from the dead according to my Gospel,
มม สุสํวาทสฺย วจนานุสาราทฺ ทายูทฺวํศียํ มฺฤตคณมธฺยาทฺ อุตฺถาปิตญฺจ ยีศุํ ขฺรีษฺฏํ สฺมรฯ
9 Wherein I suffer trouble as an euill doer, euen vnto bondes: but the worde of God is not bounde.
ตตฺสุสํวาทการณาทฺ อหํ ทุษฺกรฺมฺเมว พนฺธนทศาปรฺยฺยนฺตํ เกฺลศํ ภุญฺเช กินฺตฺวีศฺวรสฺย วากฺยมฺ อพทฺธํ ติษฺฐติฯ
10 Therefore I suffer all things, for the elects sake, that they might also obtaine the saluation which is in Christ Iesus, with eternall glorie. (aiōnios g166)
ขฺรีษฺเฏน ยีศุนา ยทฺ อนนฺตเคารวสหิตํ ปริตฺราณํ ชายเต ตทภิรุจิไต โรฺลไกรปิ ยตฺ ลเภฺยต ตทรฺถมหํ เตษำ นิมิตฺตํ สรฺวฺวาเณฺยตานิ สเหฯ (aiōnios g166)
11 It is a true saying, For if we be dead together with him, we also shall liue together with him.
อปรมฺ เอษา ภารตี สตฺยา ยทิ วยํ เตน สารฺทฺธํ มฺริยามเห ตรฺหิ เตน สารฺทฺธํ ชีวิวฺยาม: , ยทิ จ เกฺลศํ สหามเห ตรฺหิ เตน สารฺทฺธํ ราชตฺวมปิ กริษฺยามเหฯ
12 If we suffer, we shall also reigne together with him: if we denie him, he also will denie vs.
ยทิ วยํ ตมฺ อนงฺคีกุรฺมฺมสฺตรฺหิ โส 'สฺมานปฺยนงฺคีกริษฺยติฯ
13 If we beleeue not, yet abideth he faithfull: he cannot denie himselfe.
ยทิ วยํ น วิศฺวาสามสฺตรฺหิ ส วิศฺวาสฺยสฺติษฺฐติ ยต: สฺวมฺ อปโหฺนตุํ น ศกฺโนติฯ
14 Of these things put them in remembrance, and protest before the Lord, that they striue not about wordes, which is to no profit, but to the peruerting of the hearers.
ตฺวเมตานิ สฺมารยนฺ เต ยถา นิษฺผลํ โศฺรตฺฤณำ ภฺรํศชนกํ วาคฺยุทฺธํ น กุรฺยฺยสฺตถา ปฺรโภ: สมกฺษํ ทฺฤฒํ วินียาทิศฯ
15 Studie to shewe thy selfe approued vnto God, a workeman that needeth not to be ashamed, diuiding the worde of trueth aright.
อปรํ ตฺวมฺ อีศฺวรสฺย สากฺษาตฺ สฺวํ ปรีกฺษิตมฺ อนินฺทนียกรฺมฺมการิณญฺจ สตฺยมตสฺย วากฺยานำ สทฺวิภชเน นิปุณญฺจ ทรฺศยิตุํ ยตสฺวฯ
16 Stay prophane, and vaine babblings: for they shall encrease vnto more vngodlinesse.
กินฺตฺวปวิตฺรา อนรฺถกกถา ทูรีกุรุ ยตสฺตทาลมฺพิน อุตฺตโรตฺตรมฺ อธรฺมฺเม วรฺทฺธิษฺยนฺเต,
17 And their worde shall fret as a canker: of which sort is Hymeneus and Philetus,
เตษาญฺจ วากฺยํ คลิตกฺษตวตฺ กฺษยวรฺทฺธโก ภวิษฺยติ เตษำ มเธฺย หุมินาย: ผิลีตศฺเจตินามาเนา เทฺวา ชเนา สตฺยมตาทฺ ภฺรษฺเฏา ชาเตา,
18 Which as concerning ye trueth haue erred from the marke, saying that the resurrection is past alreadie, and do destroy the faith of certaine.
มฺฤตานำ ปุนรุตฺถิติ รฺวฺยตีเตติ วทนฺเตา เกษาญฺจิทฺ วิศฺวาสมฺ อุตฺปาฏยตศฺจฯ
19 But the foundation of God remaineth sure, and hath this seale, The Lord knoweth who are his: and, Let euery one that calleth on the Name of Christ, depart from iniquitie.
ตถาปีศฺวรสฺย ภิตฺติมูลมฺ อจลํ ติษฺฐติ ตสฺมึศฺเจยํ ลิปิ รฺมุทฺรางฺกิตา วิทฺยเตฯ ยถา, ชานาติ ปรเมศสฺตุ สฺวกียานฺ สรฺวฺวมานวานฺฯ อปคจฺเฉทฺ อธรฺมฺมาจฺจ ย: กศฺจิตฺ ขฺรีษฺฏนามกฺฤตฺ๚
20 Notwithstanding in a great house are not onely vessels of gold and of siluer, but also of wood and of earth, and some for honour, and some vnto dishonour.
กินฺตุ พฺฤหนฺนิเกตเน เกวล สุวรฺณมยานิ เราปฺยมยาณิ จ ภาชนานิ วิทฺยนฺต อิติ ตรฺหิ กาษฺฐมยานิ มฺฤณฺมยานฺยปิ วิทฺยนฺเต เตษาญฺจ กิยนฺติ สมฺมานาย กิยนฺตปมานาย จ ภวนฺติฯ
21 If any man therefore purge him selfe from these, he shalbe a vessell vnto honour, sanctified, and meete for the Lord, and prepared vnto euery good worke.
อโต ยทิ กศฺจิทฺ เอตาทฺฤเศภฺย: สฺวํ ปริษฺกโรติ ตรฺหิ ส ปาวิตํ ปฺรโภ: การฺยฺยโยคฺยํ สรฺวฺวสตฺการฺยฺยาโยปยุกฺตํ สมฺมานารฺถกญฺจ ภาชนํ ภวิษฺยติฯ
22 Flee also from the lustes of youth, and follow after righteousnes, faith, loue, and peace, with them that call on the Lord with pure heart,
เยาวนาวสฺถายา อภิลาษาสฺตฺวยา ปริตฺยชฺยนฺตำ ธรฺมฺโม วิศฺวาส: เปฺรม เย จ ศุจิมโนภิ: ปฺรภุมฺ อุทฺทิศฺย ปฺรารฺถนำ กุรฺวฺวเต ไต: สารฺทฺธมฺ ไอกฺยภาวศฺไจเตษุ ตฺวยา ยตฺโน วิธียตำฯ
23 And put away foolish and vnlearned questions, knowing that they ingender strife.
อปรํ ตฺวมฺ อนรฺถกานฺ อชฺญานำศฺจ ปฺรศฺนานฺ วาคฺยุทฺโธตฺปาทกานฺ ชฺญาตฺวา ทูรีกุรุฯ
24 But the seruant of ye Lord must not striue, but must be gentle toward all men, apt to teache, suffering the euill,
ยต: ปฺรโภ รฺทาเสน ยุทฺธมฺ อกรฺตฺตวฺยํ กินฺตุ สรฺวฺวานฺ ปฺรติ ศานฺเตน ศิกฺษาทาเนจฺฉุเกน สหิษฺณุนา จ ภวิตวฺยํ, วิปกฺษาศฺจ เตน นมฺรเตฺวน เจติตวฺยา: ฯ
25 Instructing them with meekenesse that are contrary minded, prouing if God at any time will giue them repentance, that they may acknowledge the trueth,
ตถา กฺฤเต ยทีศฺวร: สตฺยมตสฺย ชฺญานารฺถํ เตโภฺย มน: ปริวรฺตฺตนรูปํ วรํ ททฺยาตฺ,
26 And come to amendment out of that snare of the deuil, of whom they are taken prisoners, to doe his will.
ตรฺหิ เต เยน ศยตาเนน นิชาภิลาษสาธนาย ธฺฤตาสฺตสฺย ชาลาตฺ เจตนำ ปฺราโปฺยทฺธารํ ลพฺธุํ ศกฺษฺยนฺติฯ
