< 2 Corinthians 9 >

1 For as touching the ministring to the Saints, it is superfluous for me to write vnto you.
پَوِتْرَلوکانامْ اُپَکارارْتھَکَسیوامَدھِ یُشْمانْ پْرَتِ مَمَ لِکھَنَں نِشْپْرَیوجَنَں۔
2 For I knowe your readinesse of minde, whereof I boast my selfe of you vnto them of Macedonia, and say, that Achaia was prepared a yeere agoe, and your zeale hath prouoked many.
یَتَ آکھایادیشَسْتھا لوکا گَتَوَرْشَمْ آرَبھْیَ تَتْکارْیَّ اُدْیَتاح سَنْتِیتِ واکْییناہَں ماکِدَنِییَلوکاناں سَمِیپے یُشْماکَں یامْ اِچّھُکَتامَدھِ شْلاگھے تامْ اَوَگَتوسْمِ یُشْماکَں تَسْمادْ اُتْساہاچّاپَریشاں بَہُونامْ اُدْیوگو جاتَح۔
3 Nowe haue I sent the brethren, lest our reioycing ouer you shoulde bee in vaine in this behalfe, that yee (as I haue sayde) be readie:
کِنْچَیتَسْمِنْ یُشْمانْ اَدھْیَسْماکَں شْلاگھا یَدْ اَتَتھْیا نَ بھَویتْ یُویَنْچَ مَمَ واکْیانُسارادْ یَدْ اُدْیَتاسْتِشْٹھیتَ تَدَرْتھَمیوَ تے بھْراتَرو مَیا پْریشِتاح۔
4 Lest if they of Macedonia come with me, and finde you vnprepared, we (that wee may not say, you) should be ashamed in this my constant boasting.
یَسْماتْ مَیا سارْدّھَں کَیشْچِتْ ماکِدَنِییَبھْراترِبھِراگَتْیَ یُویَمَنُدْیَتا اِتِ یَدِ درِشْیَتے تَرْہِ تَسْمادْ درِڈھَوِشْواسادْ یُشْماکَں لَجّا جَنِشْیَتَ اِتْیَسْمابھِ رْنَ وَکْتَوْیَں کِنْتْوَسْماکَمیوَ لَجّا جَنِشْیَتے۔
5 Wherefore, I thought it necessarie to exhort the brethren to come before vnto you, and to finish your beneuolence appointed afore, that it might be readie, and come as of beneuolence, and not as of niggardlinesse.
اَتَح پْراکْ پْرَتِجْناتَں یُشْماکَں دانَں یَتْ سَنْچِتَں بھَویتْ تَچَّ یَدْ گْراہَکَتایاح پھَلَمْ اَبھُوتْوا دانَشِیلَتایا ایوَ پھَلَں بھَویتْ تَدَرْتھَں مَماگْرے گَمَنایَ تَتْسَنْچَیَنایَ چَ تانْ بھْراترِنْ آدیشْٹُمَہَں پْرَیوجَنَمْ اَمَنْیے۔
6 This yet remember, that he which soweth sparingly, shall reape also sparingly, and hee that soweth liberally, shall reape also liberally.
اَپَرَمَپِ وْیاہَرامِ کینَچِتْ کْشُدْرَبھاوینَ بِیجیشُوپْتیشُ سْوَلْپانِ شَسْیانِ کَرْتِّشْیَنْتے، کِنْچَ کینَچِدْ بَہُدَبھَوینَ بِیجیشُوپْتیشُ بَہُونِ شَسْیانِ کَرْتِّشْیَنْتے۔
7 As euery man wisheth in his heart, so let him giue, not grudgingly, or of necessitie: for God loueth a cheerefull giuer.
ایکَیکینَ سْوَمَنَسِ یَتھا نِشْچِییَتے تَتھَیوَ دِییَتاں کیناپِ کاتَرینَ بھِیتینَ وا نَ دِییَتاں یَتَ اِیشْوَرو ہرِشْٹَمانَسے داتَرِ پْرِییَتے۔
8 And God is able to make all grace to abound towarde you, that yee alwayes hauing all sufficiencie in all thinges, may abounde in euery good worke,
اَپَرَمْ اِیشْوَرو یُشْمانْ پْرَتِ سَرْوَّوِدھَں بَہُپْرَدَں پْرَسادَں پْرَکاشَیِتُمْ اَرْہَتِ تینَ یُویَں سَرْوَّوِشَیے یَتھیشْٹَں پْراپْیَ سَرْوّینَ سَتْکَرْمَّنا بَہُپھَلَوَنْتو بھَوِشْیَتھَ۔
9 (As it is written, He hath sparsed abroad and hath giuen to the poore: his beneuolence remayneth for euer. (aiōn g165)
ایتَسْمِنْ لِکھِتَماسْتے، یَتھا، وْیَیَتے سَ جَنو رایَں دُرْگَتیبھْیو دَداتِ چَ۔ نِتْیَسْتھایِی چَ تَدّھَرْمَّح (aiōn g165)
10 Also hee that findeth seede to the sower, will minister likewise bread for foode, and multiplie your seede, and increase the fruites of your beneuolence, )
بِیجَں بھیجَنِییَمْ اَنَّنْچَ وَپْتْرے یینَ وِشْرانْیَتے سَ یُشْمَبھْیَمْ اَپِ بِیجَں وِشْرانْیَ بَہُلِیکَرِشْیَتِ یُشْماکَں دھَرْمَّپھَلانِ وَرْدّھَیِشْیَتِ چَ۔
11 That on all partes yee may bee made rich vnto all liberalitie, which causeth through vs thankesgiuing vnto God.
تینَ سَرْوَّوِشَیے سَدھَنِیبھُوتَے رْیُشْمابھِح سَرْوَّوِشَیے دانَشِیلَتایاں پْرَکاشِتایامْ اَسْمابھِرِیشْوَرَسْیَ دھَنْیَوادَح سادھَیِشْیَتے۔
12 For the ministration of this seruice not onely supplieth the necessities of the Saintes, but also aboundantly causeth many to giue thankes to God,
ایتَیوپَکارَسیوَیا پَوِتْرَلوکانامْ اَرْتھابھاوَسْیَ پْرَتِیکارو جایَتَ اِتِ کیوَلَں نَہِ کِنْتْوِیشْچَرَسْیَ دھَنْیَوادوپِ باہُلْیینوتْپادْیَتے۔
13 (Which by the experiment of this ministration praise God for your voluntarie submission to the Gospell of Christ, and for your liberall distribution to them, and to all men)
یَتَ ایتَسْمادْ اُپَکارَکَرَنادْ یُشْماکَں پَرِیکْشِتَتْوَں بُدّھوا بَہُبھِح کھْرِیشْٹَسُسَںوادانْگِیکَرَنے یُشْماکَمْ آجْناگْراہِتْواتْ تَدْبھاگِتْوے چَ تانْ اَپَراںشْچَ پْرَتِ یُشْماکَں داترِتْوادْ اِیشْوَرَسْیَ دھَنْیَوادَح کارِشْیَتے،
14 And in their praier for you, to log after you greatly, for the aboundant grace of God in you.
یُشْمَدَرْتھَں پْرارْتھَناں کرِتْوا چَ یُشْماسْوِیشْوَرَسْیَ گَرِشْٹھانُگْرَہادْ یُشْماسُ تَیح پْریمَ کارِشْیَتے۔
15 Thankes therefore bee vnto God for his vnspeakeable gift.
اَپَرَمْ اِیشْوَرَسْیانِرْوَّچَنِییَداناتْ سَ دھَنْیو بھُویاتْ۔

< 2 Corinthians 9 >