2 Corinthians 9

1 For as touching the ministring to the Saints, it is superfluous for me to write vnto you.

പവിത്രലോകാനാമ് ഉപകാരാർഥകസേവാമധി യുഷ്മാൻ പ്രതി മമ ലിഖനം നിഷ്പ്രയോജനം|

2 For I knowe your readinesse of minde, whereof I boast my selfe of you vnto them of Macedonia, and say, that Achaia was prepared a yeere agoe, and your zeale hath prouoked many.

യത ആഖായാദേശസ്ഥാ ലോകാ ഗതവർഷമ് ആരഭ്യ തത്കാര്യ്യ ഉദ്യതാഃ സന്തീതി വാക്യേനാഹം മാകിദനീയലോകാനാം സമീപേ യുഷ്മാകം യാമ് ഇച്ഛുകതാമധി ശ്ലാഘേ താമ് അവഗതോഽസ്മി യുഷ്മാകം തസ്മാദ് ഉത്സാഹാച്ചാപരേഷാം ബഹൂനാമ് ഉദ്യോഗോ ജാതഃ|

3 Nowe haue I sent the brethren, lest our reioycing ouer you shoulde bee in vaine in this behalfe, that yee (as I haue sayde) be readie:

കിഞ്ചൈതസ്മിൻ യുഷ്മാൻ അധ്യസ്മാകം ശ്ലാഘാ യദ് അതഥ്യാ ന ഭവേത് യൂയഞ്ച മമ വാക്യാനുസാരാദ് യദ് ഉദ്യതാസ്തിഷ്ഠേത തദർഥമേവ തേ ഭ്രാതരോ മയാ പ്രേഷിതാഃ|

4 Lest if they of Macedonia come with me, and finde you vnprepared, we (that wee may not say, you) should be ashamed in this my constant boasting.

യസ്മാത് മയാ സാർദ്ധം കൈശ്ചിത് മാകിദനീയഭ്രാതൃഭിരാഗത്യ യൂയമനുദ്യതാ ഇതി യദി ദൃശ്യതേ തർഹി തസ്മാദ് ദൃഢവിശ്വാസാദ് യുഷ്മാകം ലജ്ജാ ജനിഷ്യത ഇത്യസ്മാഭി ർന വക്തവ്യം കിന്ത്വസ്മാകമേവ ലജ്ജാ ജനിഷ്യതേ|

5 Wherefore, I thought it necessarie to exhort the brethren to come before vnto you, and to finish your beneuolence appointed afore, that it might be readie, and come as of beneuolence, and not as of niggardlinesse.

അതഃ പ്രാക് പ്രതിജ്ഞാതം യുഷ്മാകം ദാനം യത് സഞ്ചിതം ഭവേത് തച്ച യദ് ഗ്രാഹകതായാഃ ഫലമ് അഭൂത്വാ ദാനശീലതായാ ഏവ ഫലം ഭവേത് തദർഥം മമാഗ്രേ ഗമനായ തത്സഞ്ചയനായ ച താൻ ഭ്രാതൃൻ ആദേഷ്ടുമഹം പ്രയോജനമ് അമന്യേ|

6 This yet remember, that he which soweth sparingly, shall reape also sparingly, and hee that soweth liberally, shall reape also liberally.

അപരമപി വ്യാഹരാമി കേനചിത് ക്ഷുദ്രഭാവേന ബീജേഷൂപ്തേഷു സ്വൽപാനി ശസ്യാനി കർത്തിഷ്യന്തേ, കിഞ്ച കേനചിദ് ബഹുദഭവേന ബീജേഷൂപ്തേഷു ബഹൂനി ശസ്യാനി കർത്തിഷ്യന്തേ|

7 As euery man wisheth in his heart, so let him giue, not grudgingly, or of necessitie: for God loueth a cheerefull giuer.

ഏകൈകേന സ്വമനസി യഥാ നിശ്ചീയതേ തഥൈവ ദീയതാം കേനാപി കാതരേണ ഭീതേന വാ ന ദീയതാം യത ഈശ്വരോ ഹൃഷ്ടമാനസേ ദാതരി പ്രീയതേ|

8 And God is able to make all grace to abound towarde you, that yee alwayes hauing all sufficiencie in all thinges, may abounde in euery good worke,

അപരമ് ഈശ്വരോ യുഷ്മാൻ പ്രതി സർവ്വവിധം ബഹുപ്രദം പ്രസാദം പ്രകാശയിതുമ് അർഹതി തേന യൂയം സർവ്വവിഷയേ യഥേഷ്ടം പ്രാപ്യ സർവ്വേണ സത്കർമ്മണാ ബഹുഫലവന്തോ ഭവിഷ്യഥ|

9 (As it is written, He hath sparsed abroad and hath giuen to the poore: his beneuolence remayneth for euer. (aiōn g165)

ഏതസ്മിൻ ലിഖിതമാസ്തേ, യഥാ, വ്യയതേ സ ജനോ രായം ദുർഗതേഭ്യോ ദദാതി ച| നിത്യസ്ഥായീ ച തദ്ധർമ്മഃ (aiōn g165)

10 Also hee that findeth seede to the sower, will minister likewise bread for foode, and multiplie your seede, and increase the fruites of your beneuolence, )

ബീജം ഭേജനീയമ് അന്നഞ്ച വപ്ത്രേ യേന വിശ്രാണ്യതേ സ യുഷ്മഭ്യമ് അപി ബീജം വിശ്രാണ്യ ബഹുലീകരിഷ്യതി യുഷ്മാകം ധർമ്മഫലാനി വർദ്ധയിഷ്യതി ച|

11 That on all partes yee may bee made rich vnto all liberalitie, which causeth through vs thankesgiuing vnto God.

തേന സർവ്വവിഷയേ സധനീഭൂതൈ ര്യുഷ്മാഭിഃ സർവ്വവിഷയേ ദാനശീലതായാം പ്രകാശിതായാമ് അസ്മാഭിരീശ്വരസ്യ ധന്യവാദഃ സാധയിഷ്യതേ|

12 For the ministration of this seruice not onely supplieth the necessities of the Saintes, but also aboundantly causeth many to giue thankes to God,

ഏതയോപകാരസേവയാ പവിത്രലോകാനാമ് അർഥാഭാവസ്യ പ്രതീകാരോ ജായത ഇതി കേവലം നഹി കിന്ത്വീശ്ചരസ്യ ധന്യവാദോഽപി ബാഹുല്യേനോത്പാദ്യതേ|

13 (Which by the experiment of this ministration praise God for your voluntarie submission to the Gospell of Christ, and for your liberall distribution to them, and to all men)

യത ഏതസ്മാദ് ഉപകാരകരണാദ് യുഷ്മാകം പരീക്ഷിതത്വം ബുദ്ധ്വാ ബഹുഭിഃ ഖ്രീഷ്ടസുസംവാദാങ്ഗീകരണേ യുഷ്മാകമ് ആജ്ഞാഗ്രാഹിത്വാത് തദ്ഭാഗിത്വേ ച താൻ അപരാംശ്ച പ്രതി യുഷ്മാകം ദാതൃത്വാദ് ഈശ്വരസ്യ ധന്യവാദഃ കാരിഷ്യതേ,

14 And in their praier for you, to log after you greatly, for the aboundant grace of God in you.

യുഷ്മദർഥം പ്രാർഥനാം കൃത്വാ ച യുഷ്മാസ്വീശ്വരസ്യ ഗരിഷ്ഠാനുഗ്രഹാദ് യുഷ്മാസു തൈഃ പ്രേമ കാരിഷ്യതേ|

15 Thankes therefore bee vnto God for his vnspeakeable gift.

അപരമ് ഈശ്വരസ്യാനിർവ്വചനീയദാനാത് സ ധന്യോ ഭൂയാത്|