2 Corinthians 3
1 Doe we begin to praise our selues againe? or neede we as some other, epistles of recommendation vnto you, or letters of recommendation from you?
১ৱযং কিম্ আত্মপ্ৰশংসনং পুনৰাৰভামহে? যুষ্মান্ প্ৰতি যুষ্মত্তো ৱা পৰেষাং কেষাঞ্চিদ্ ইৱাস্মাকমপি কিং প্ৰশংসাপত্ৰেষু প্ৰযোজনম্ আস্তে?
2 Yee are our epistle, written in our hearts, which is vnderstand, and read of all men,
২যূযমেৱাস্মাকং প্ৰশংসাপত্ৰং তচ্চাস্মাকম্ অন্তঃকৰণেষু লিখিতং সৰ্ৱ্ৱমানৱৈশ্চ জ্ঞেযং পঠনীযঞ্চ|
3 In that yee are manifest, to be the Epistle of Christ, ministred by vs, and written, not with yncke, but with the Spirite of the liuing God, not in tables of stone, but in fleshly tables of the heart.
৩যতো ঽস্মাভিঃ সেৱিতং খ্ৰীষ্টস্য পত্ৰং যূযপেৱ, তচ্চ ন মস্যা কিন্ত্ৱমৰস্যেশ্ৱৰস্যাত্মনা লিখিতং পাষাণপত্ৰেষু তন্নহি কিন্তু ক্ৰৱ্যমযেষু হৃৎপত্ৰেষু লিখিতমিতি সুস্পষ্টং|
4 And such trust haue we through Christ to God:
৪খ্ৰীষ্টেনেশ্ৱৰং প্ৰত্যস্মাকম্ ঈদৃশো দৃঢৱিশ্ৱাসো ৱিদ্যতে;
5 Not that we are sufficient of our selues, to thinke any thing, as of our selues: but our sufficiencie is of God,
৫ৱযং নিজগুণেন কিমপি কল্পযিতুং সমৰ্থা ইতি নহি কিন্ত্ৱীশ্ৱৰাদস্মাকং সামৰ্থ্যং জাযতে|
6 Who also hath made vs able ministers of the Newe testament, not of the letter, but of the Spirite: for the letter killeth, but the Spirite giueth life.
৬তেন ৱযং নূতননিযমস্যাৰ্থতো ঽক্ষৰসংস্থানস্য তন্নহি কিন্ত্ৱাত্মন এৱ সেৱনসামৰ্থ্যং প্ৰাপ্তাঃ| অক্ষৰসংস্থানং মৃত্যুজনকং কিন্ত্ৱাত্মা জীৱনদাযকঃ|
7 If then the ministration of death written with letters and ingrauen in stones, was glorious, so that the children of Israel coulde not beholde the face of Moses, for the glorie of his countenance (which glorie is done away.)
৭অক্ষৰৈ ৰ্ৱিলিখিতপাষাণৰূপিণী যা মৃত্যোঃ সেৱা সা যদীদৃক্ তেজস্ৱিনী জাতা যত্তস্যাচিৰস্থাযিনস্তেজসঃ কাৰণাৎ মূসসো মুখম্ ইস্ৰাযেলীযলোকৈঃ সংদ্ৰষ্টুং নাশক্যত,
8 Howe shall not the ministration of the Spirite be more glorious?
৮তৰ্হ্যাত্মনঃ সেৱা কিং ততোঽপি বহুতেজস্ৱিনী ন ভৱেৎ?
9 For if the ministerie of condemnation was glorious, much more doeth the ministration of righteousnesse exceede in glorie.
৯দণ্ডজনিকা সেৱা যদি তেজোযুক্তা ভৱেৎ তৰ্হি পুণ্যজনিকা সেৱা ততোঽধিকং বহুতেজোযুক্তা ভৱিষ্যতি|
10 For euen that which was glorified, was not glorified in this point, that is, as touching the exceeding glorie.
১০উভযোস্তুলনাযাং কৃতাযাম্ একস্যাস্তেজো দ্ৱিতীযাযাঃ প্ৰখৰতৰেণ তেজসা হীনতেজো ভৱতি|
11 For if that which should be abolished, was glorious, much more shall that which remaineth, be glorious.
১১যস্মাদ্ যৎ লোপনীযং তদ্ যদি তেজোযুক্তং ভৱেৎ তৰ্হি যৎ চিৰস্থাযি তদ্ বহুতৰতেজোযুক্তমেৱ ভৱিষ্যতি|
12 Seeing then that we haue such trust, we vse great boldnesse of speach.
১২ঈদৃশীং প্ৰত্যাশাং লব্ধ্ৱা ৱযং মহতীং প্ৰগল্ভতাং প্ৰকাশযামঃ|
13 And we are not as Moses, which put a vaile vpon his face, that the children of Israel should not looke vnto the ende of that which should be abolished.
১৩ইস্ৰাযেলীযলোকা যৎ তস্য লোপনীযস্য তেজসঃ শেষং ন ৱিলোকযেযুস্তদৰ্থং মূসা যাদৃগ্ আৱৰণেন স্ৱমুখম্ আচ্ছাদযৎ ৱযং তাদৃক্ ন কুৰ্ম্মঃ|
14 Therefore their mindes are hardened: for vntill this day remaineth the same couering vntaken away in the reading of the olde Testament, which vaile in Christ is put away.
১৪তেষাং মনাংসি কঠিনীভূতানি যতস্তেষাং পঠনসমযে স পুৰাতনো নিযমস্তেনাৱৰণেনাদ্যাপি প্ৰচ্ছন্নস্তিষ্ঠতি|
15 But euen vnto this day, whe Moses is read, the vaile is laid ouer their hearts.
১৫তচ্চ ন দূৰীভৱতি যতঃ খ্ৰীষ্টেনৈৱ তৎ লুপ্যতে| মূসসঃ শাস্ত্ৰস্য পাঠসমযেঽদ্যাপি তেষাং মনাংসি তেনাৱৰণেন প্ৰচ্ছাদ্যন্তে|
16 Neuertheles when their heart shall be turned to the Lord, the vaile shalbe taken away.
১৬কিন্তু প্ৰভুং প্ৰতি মনসি পৰাৱৃত্তে তদ্ আৱৰণং দূৰীকাৰিষ্যতে|
17 Nowe the Lord is the Spirite, and where the Spirite of the Lord is, there is libertie.
১৭যঃ প্ৰভুঃ স এৱ স আত্মা যত্ৰ চ প্ৰভোৰাত্মা তত্ৰৈৱ মুক্তিঃ|
18 But we al behold as in a mirrour the glory of the Lord with open face, and are changed into the same image, from glorie to glorie, as by the Spirit of the Lord.
১৮ৱযঞ্চ সৰ্ৱ্ৱেঽনাচ্ছাদিতেনাস্যেন প্ৰভোস্তেজসঃ প্ৰতিবিম্বং গৃহ্লন্ত আত্মস্ৱৰূপেণ প্ৰভুনা ৰূপান্তৰীকৃতা ৱৰ্দ্ধমানতেজোযুক্তাং তামেৱ প্ৰতিমূৰ্ত্তিং প্ৰাপ্নুমঃ|
