2 Corinthians 2
1 Bvt I determined thus in my selfe, that I would not come againe to you in heauinesse.
Лекин мән ичимдә, қешиңларға барсам йәнә азар елип бармаймән дегән қарарға кәлдим.
2 For if I make you sorie, who is he then that shoulde make me glad, but ye same which is made sorie by me?
Чүнки әгәр мән силәргә азар бәрсәм, мениң түпәйлимдин азар йегәнләрдин башқа қайсибири мени шатландуралисун?
3 And I wrote this same thing vnto you, lest when I came, I should take heauines of them, of whom I ought to reioyce: this confidence haue I in you all, that my ioye is the ioye of you all.
Мән әсли мени шатландуруши тегишлик болғанлардин әксичә азар йәп қалмай дегән мәхсәттә шу хәтни яздим; чүнки мениң шатлиғим силәр һәммиңларниңму шатлиғидур дәп силәр һәммиңларға ишәш бағлидим.
4 For in great affliction, and anguish of heart I wrote vnto you with many teares: not that yee should be made sorie, but that ye might perceiue the loue which I haue, specially vnto you.
Чүнки әслидә өзүм еғир азап ичидә қәлбимдики дәрд-әләмдин көп көз яшлиримни төккүзүп туруп силәргә шу хәтни язған едим; мәхситим силәргә азар бериш әмәс, бәлки силәргә чоңқур бағланған, ешип ташқан муһәббитимни билишиңлар үчүн еди.
5 And if any hath caused sorowe, the same hath not made mee sorie, but partly (lest I should more charge him) you all.
Амма бирәрси азар йәткүзгән болса, униң азар йәткүзгини мән әмәс дәймән, у бәлки мәлум дәриҗидә (бу ишни зиядә еғир қилғум йоқ) һәммиңларға азар йәткүзди.
6 It is sufficient vnto the same man, that hee was rebuked of many.
Бундақ адәмниң көпинчиңлар тәрипидин тәнбиһләнгини йетәрликтур;
7 So that nowe contrariwise yee ought rather to forgiue him, and comfort him, lest the same shoulde bee swalowed vp with ouermuch heauinesse.
Шуңа һазир әксичә, силәр униңға меһри-шәпқәт көрситип риғбәт-тәсәлли беришиңларға тоғра келиду; болмиса бундақ бир киши бәлким ғайәт зор дәрд-әләмдин өзини йоқитишиму мүмкин.
8 Wherefore, I pray you, that you woulde confirme your loue towards him.
Шуңа мән силәргә униңға муһәббитиңларни испатлишиңларни җекиләймән.
9 For this cause also did I write, that I might knowe the proofe of you, whether yee would be obedient in all things.
Шу хетимни йәнә бир мәхсәттә, йәни силәрниң һәммә ишларда итаәтмән яки итаәтмән әмәслигиңларни синап билишим үчүн яздим.
10 To whome yee forgiue any thing, I forgiue also: for verely if I forgaue any thing, to whome I forgaue it, for your sakes forgaue I it in the sight of Christ,
Лекин силәр қайсибирини мәлум иш үчүн кәчүрүм қилған болсаңлар, мәнму һәм уни шундақ қилған болимән; мәнму мәлум бир ишни кәчүрүм қилғинимда (бирәр ишни кәчүрүм қилған болсам), мән силәрни дәп Мәсиһниң һозурида шундақ қилдим.
11 Lest Satan should circumuent vs: for we are not ignorant of his enterprises.
Шуниң билән Шәйтан биздин һеч үстүнлүккә еришәлмәйду; чүнки биз униң һейлә-микирлиридин бехәвәр әмәсмиз.
12 Furthermore, when I came to Troas to preach Christs Gospell, and a doore was opened vnto me of the Lord,
Әнди Мәсиһниң хуш хәвирини җакалашқа Троас шәһиригә кәлгинимдә вә шундақла Рәб тәрипидин [пурсәт] ишиги маңа ечилғини билән,
13 I had no rest in my spirit, because I founde not Titus my brother, but tooke my leaue of them, and went away into Macedonia.
қериндишим Титусни тапалмиғиним түпәйлидин роһум арам тапмиди; шуниң билән мән шу йәрдикиләр билән хошлишип, Македонийәгә сәпәр алдим.
14 Now thankes be vnto God, which alwaies maketh vs to triumph in Christ, and maketh manifest the sauour of his knowledge by vs in euery place.
Амма бизни Мәсиһдә һемишә тәнтәнә билән ғалипанә башлайдиған, биз арқилиқ һәр йәрдә Өзигә дост тартқучи хушпурақни чачқучи Худаға тәшәккүр!
15 For wee are vnto God the sweete sauour of Christ, in them that are saued, and in them which perish.
Чүнки биз Худаға йәткүзүливатқан Мәсиһниң хушпуриғидурмиз, һәм қутқузулуватқанлар арисида һәм һалакәткә кетиватқанлар арисида шундақмиз;
16 To the one we are the sauour of death, vnto death, and to the other the sauour of life, vnto life: and who is sufficient for these things?
кейинкиләргә өлүмгә болған өлүмниң пуриғи, алдинқиларға һаятлиққа болған һаятлиқниң пуриғидурмиз; әнди мошундақ ишларниң һөддисидин ким чиқалайду?
17 For wee are not as many, which make marchandise of the woorde of God: but as of sinceritie, but as of God in ye sight of God speake we in Christ.
Чүнки биз көп кишиләрниң қилғинидәк Худаниң калам-сөзини сода-сетиқ иши қилмаймиз; әксичә биз сәмимийлик билән Худа алдида Худадин [әвәтилгәнләр] сүпитидә Мәсиһдә сөзләймиз.
