2 Corinthians 2

1 Bvt I determined thus in my selfe, that I would not come againe to you in heauinesse.

لەبەر ئەوە بڕیارم دا دیدارێکی دیکەی پڕ لە خەم و ئازارم لەگەڵ ئێوەدا نەبێت،

2 For if I make you sorie, who is he then that shoulde make me glad, but ye same which is made sorie by me?

چونکە ئەگەر من خەمبارتان بکەم، کێ دڵشادم دەکات، جگە لە ئێوە کە خەمبارم کردوون؟

3 And I wrote this same thing vnto you, lest when I came, I should take heauines of them, of whom I ought to reioyce: this confidence haue I in you all, that my ioye is the ioye of you all.

بۆم نووسین، بۆ ئەوەی کاتێک هاتم بەهۆی ئەوانەوە خەمبار نەبم کە پێویستە پێیان شادبم. لە هەمووتان دڵنیام، کە شادی من هی هەمووتانە.

4 For in great affliction, and anguish of heart I wrote vnto you with many teares: not that yee should be made sorie, but that ye might perceiue the loue which I haue, specially vnto you.

لە تەنگانەیەکی زۆر و دڵتەنگییەوە بە فرمێسکی زۆرەوە بۆم نووسین، نەوەک خەمبار بن، بەڵکو تاکو بزانن خۆشەویستیم بۆ ئێوە چەند قووڵە.

5 And if any hath caused sorowe, the same hath not made mee sorie, but partly (lest I should more charge him) you all.

بەڵام ئەگەر یەکێک بووەتە هۆی خەمباری، ئەوا تەنها منی خەمبار نەکردووە، بەڵکو هەتا ڕادەیەک هەمووتانی خەمبار کردووە، ئەگەر زیادەڕۆییم نەکردبێت.

6 It is sufficient vnto the same man, that hee was rebuked of many.

ئیتر بەسە ئەو سزایەی کە لەلایەن زۆرینەیە،

7 So that nowe contrariwise yee ought rather to forgiue him, and comfort him, lest the same shoulde bee swalowed vp with ouermuch heauinesse.

بە پێچەوانەوە، باشترە گەردنی ئازاد بکەن و دڵنەوایی بکەن، نەوەک لە خەفەتی زۆرەوە هەڵبلووشرێت.

8 Wherefore, I pray you, that you woulde confirme your loue towards him.

لەبەر ئەوە تکاتان لێ دەکەم خۆشەویستی خۆتانی بۆ دووپات بکەنەوە،

9 For this cause also did I write, that I might knowe the proofe of you, whether yee would be obedient in all things.

چونکە بۆ ئەمە بۆم نووسین تاکو بە سەلماندنتان بزانم، ئاخۆ لە هەموو شتێکدا گوێڕایەڵن.

10 To whome yee forgiue any thing, I forgiue also: for verely if I forgaue any thing, to whome I forgaue it, for your sakes forgaue I it in the sight of Christ,

منیش گەردنی ئەو کەسە ئازاد دەکەم کە ئێوە گەردنی ئازاد دەکەن. هەروەها ئەگەر پێویستی بەوە کردبێت گەردنی کەسێک ئازاد بکەم، ئەوا لەبەردەم مەسیح لەبەر ئێوە گەردنم ئازاد کردووە،

11 Lest Satan should circumuent vs: for we are not ignorant of his enterprises.

نەوەک شەیتان لەخشتەمان ببات، چونکە لە مەبەستەکانی بێئاگا نین.

12 Furthermore, when I came to Troas to preach Christs Gospell, and a doore was opened vnto me of the Lord,

کاتێک هاتمە شاری ترۆئاس بۆ ئەوەی مزگێنیی مەسیح ڕابگەیەنم، مەسیحی باڵادەست دەرگایەکی بۆ کردمەوە.

13 I had no rest in my spirit, because I founde not Titus my brother, but tooke my leaue of them, and went away into Macedonia.

بەڵام گیانم پشووی نەدا، چونکە تیتۆسی برام نەدۆزییەوە. ئیتر ماڵئاواییم لێیان کرد و چووم بۆ مەکدۆنیا.

14 Now thankes be vnto God, which alwaies maketh vs to triumph in Christ, and maketh manifest the sauour of his knowledge by vs in euery place.

بەڵام سوپاس بۆ خودا، ئەوەی هەموو کاتێک لە کەژاوەی سەرکەوتنی مەسیحدا ڕابەرایەتیمان دەکات، لە هەموو شوێنێک بەهۆی ئێمەوە بۆنی خۆشی ناسینەکەی بڵاو دەکاتەوە،

15 For wee are vnto God the sweete sauour of Christ, in them that are saued, and in them which perish.

چونکە ئێمە بۆنی خۆشی مەسیحین بۆ خودا، لەنێوان ئەوانەی ڕزگاریان دەبێت و لەنێوان ئەوانەی لەناودەچن.

16 To the one we are the sauour of death, vnto death, and to the other the sauour of life, vnto life: and who is sufficient for these things?

بۆ ئەوانە بۆنی مردنە بۆ مردن، بۆ ئەوانی دیکە بۆنی ژیانە بۆ ژیان. ئایا کێ شیاوە بۆ ئەم شتانە؟

17 For wee are not as many, which make marchandise of the woorde of God: but as of sinceritie, but as of God in ye sight of God speake we in Christ.

ئێمە وەک زۆر کەس بازرگانی بە پەیامی خوداوە ناکەین، بەڵکو بە بێ دووڕوویی لە خوداوە و لەبەردەم خودا بە ناوی مەسیح دەدوێین.