1 Thessalonians 3

1 Wherefore since we could no longer forbare, wee thought it good to remaine at Athens alone,

διο μηκετι στεγοντες ευδοκησαμεν καταλειφθηναι εν αθηναις μονοι

2 And haue sent Timotheus our brother and minister of God, and our labour felow in the Gospel of Christ, to stablish you, and to comfort you touching your faith,

και επεμψαμεν τιμοθεον τον αδελφον ημων και {VAR1: διακονον } {VAR2: συνεργον } του θεου εν τω ευαγγελιω του χριστου εις το στηριξαι υμας και παρακαλεσαι υπερ της πιστεως υμων

3 That no man should be moued with these afflictions: for ye your selues knowe, that we are appointed thereunto.

το μηδενα σαινεσθαι εν ταις θλιψεσιν ταυταις αυτοι γαρ οιδατε οτι εις τουτο κειμεθα

4 For verily when we were with you, we told you before that we should suffer tribulations, euen as it came to passe, and ye knowe it.

και γαρ οτε προς υμας ημεν προελεγομεν υμιν οτι μελλομεν θλιβεσθαι καθως και εγενετο και οιδατε

5 Euen for this cause, when I could no longer forbeare, I sent him that I might knowe of your faith, lest the tempter had tempted you in any sort, and that our labour had bene in vaine.

δια τουτο καγω μηκετι στεγων επεμψα εις το γνωναι την πιστιν υμων μη πως επειρασεν υμας ο πειραζων και εις κενον γενηται ο κοπος ημων

6 But now lately when Timotheus came from you vnto vs, and brought vs good tidings of your faith and loue, and that ye haue good remembrance of vs alwayes, desiring to see vs, as we also do you,

αρτι δε ελθοντος τιμοθεου προς ημας αφ υμων και ευαγγελισαμενου ημιν την πιστιν και την αγαπην υμων και οτι εχετε μνειαν ημων αγαθην παντοτε επιποθουντες ημας ιδειν καθαπερ και ημεις υμας

7 Therefore, brethren, we had consolation in you, in all our affliction and necessitie through your faith.

δια τουτο παρεκληθημεν αδελφοι εφ υμιν επι παση τη αναγκη και θλιψει ημων δια της υμων πιστεως

8 For nowe are wee aliue, if ye stand fast in the Lord.

οτι νυν ζωμεν εαν υμεις στηκετε εν κυριω

9 For what thankes can wee recompense to God againe for you, for all the ioy wherewith we reioyce for your sakes before our God,

τινα γαρ ευχαριστιαν δυναμεθα τω θεω ανταποδουναι περι υμων επι παση τη χαρα η χαιρομεν δι υμας εμπροσθεν του θεου ημων

10 Night and day, praying exceedingly that wee might see your face, and might accomplish that which is lacking in your faith?

νυκτος και ημερας υπερ εκπερισσου δεομενοι εις το ιδειν υμων το προσωπον και καταρτισαι τα υστερηματα της πιστεως υμων

11 Nowe God himselfe, euen our Father, and our Lord Iesus Christ, guide our iourney vnto you,

αυτος δε ο θεος και πατηρ ημων και ο κυριος ημων ιησους κατευθυναι την οδον ημων προς υμας

12 And the Lord increase you, and make you abound in loue one toward another, and towarde all men, euen as we doe toward you:

υμας δε ο κυριος πλεονασαι και περισσευσαι τη αγαπη εις αλληλους και εις παντας καθαπερ και ημεις εις υμας

13 To make your hearts stable and vnblameable in holines before God euen our Father, at the comming of our Lord Iesus Christ with all his Saints.

εις το στηριξαι υμων τας καρδιας αμεμπτους εν αγιωσυνη εμπροσθεν του θεου και πατρος ημων εν τη παρουσια του κυριου ημων ιησου μετα παντων των αγιων αυτου {VAR2: [αμην] }