1 John 4

1 Dearely beloued, beleeue not euery spirit, but trie the spirits whether they are of God: for many false prophets are gone out into this worlde.

ഹേ പ്രിയതമാഃ, യൂയം സർവ്വേഷ്വാത്മസു ന വിശ്വസിത കിന്തു തേ ഈശ്വരാത് ജാതാ ന വേത്യാത്മനഃ പരീക്ഷധ്വം യതോ ബഹവോ മൃഷാഭവിഷ്യദ്വാദിനോ ജഗന്മധ്യമ് ആഗതവന്തഃ|

2 Hereby shall ye know the Spirit of God, Euery spirit which confesseth that Iesus Christ is come in the flesh, is of God.

ഈശ്വരീയോ യ ആത്മാ സ യുഷ്മാഭിരനേന പരിചീയതാം, യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടോ നരാവതാരോ ഭൂത്വാഗത ഏതദ് യേന കേനചിദ് ആത്മനാ സ്വീക്രിയതേ സ ഈശ്വരീയഃ|

3 And euery spirit that confesseth not that Iesus Christ is come in the flesh, is not of God: but this is the spirit of Antichrist, of whome ye haue heard, how that he should come, and nowe already he is in this world.

കിന്തു യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടോ നരാവതാരോ ഭൂത്വാഗത ഏതദ് യേന കേനചിദ് ആത്മനാ നാങ്ഗീക്രിയതേ സ ഈശ്വരീയോ നഹി കിന്തു ഖ്രീഷ്ടാരേരാത്മാ, തേന ചാഗന്തവ്യമിതി യുഷ്മാഭിഃ ശ്രുതം, സ ചേദാനീമപി ജഗതി വർത്തതേ|

4 Litle children, ye are of God, and haue ouercome them: for greater is he that is in you, then he that is in this world.

ഹേ ബാലകാഃ, യൂയമ് ഈശ്വരാത് ജാതാസ്താൻ ജിതവന്തശ്ച യതഃ സംസാരാധിഷ്ഠാനകാരിണോ ഽപി യുഷ്മദധിഷ്ഠാനകാരീ മഹാൻ|

5 They are of this worlde, therefore speake they of this world, and this world heareth them.

തേ സംസാരാത് ജാതാസ്തതോ ഹേതോഃ സംസാരാദ് ഭാഷന്തേ സംസാരശ്ച തേഷാം വാക്യാനി ഗൃഹ്ലാതി|

6 We are of God, he that knoweth God, heareth vs: he that is not of God, heareth vs not. Heereby knowe wee the spirit of trueth, and the spirit of errour.

വയമ് ഈശ്വരാത് ജാതാഃ, ഈശ്വരം യോ ജാനാതി സോഽസ്മദ്വാക്യാനി ഗൃഹ്ലാതി യശ്ചേശ്വരാത് ജാതോ നഹി സോഽസ്മദ്വാക്യാനി ന ഗൃഹ്ലാതി; അനേന വയം സത്യാത്മാനം ഭ്രാമകാത്മാനഞ്ച പരിചിനുമഃ|

7 Beloued, let vs loue one another: for loue commeth of God, and euery one that loueth, is borne of God, and knoweth God.

ഹേ പ്രിയതമാഃ, വയം പരസ്പരം പ്രേമ കരവാമ, യതഃ പ്രേമ ഈശ്വരാത് ജായതേ, അപരം യഃ കശ്ചിത് പ്രേമ കരോതി സ ഈശ്വരാത് ജാത ഈശ്വരം വേത്തി ച|

8 Hee that loueth not, knoweth not God: for God is loue.

യഃ പ്രേമ ന കരോതി സ ഈശ്വരം ന ജാനാതി യത ഈശ്വരഃ പ്രേമസ്വരൂപഃ|

9 Herein was that loue of God made manifest amongst vs, because God sent that his onely begotten sonne into this world, that we might liue through him.

അസ്മാസ്വീശ്വരസ്യ പ്രേമൈതേന പ്രാകാശത യത് സ്വപുത്രേണാസ്മഭ്യം ജീവനദാനാർഥമ് ഈശ്വരഃ സ്വീയമ് അദ്വിതീയം പുത്രം ജഗന്മധ്യം പ്രേഷിതവാൻ|

10 Herein is that loue, not that we loued God, but that he loued vs, and sent his Sonne to be a reconciliation for our sinnes.

വയം യദ് ഈശ്വരേ പ്രീതവന്ത ഇത്യത്ര നഹി കിന്തു സ യദസ്മാസു പ്രീതവാൻ അസ്മത്പാപാനാം പ്രായശ്ചിർത്താർഥം സ്വപുത്രം പ്രേഷിതവാംശ്ചേത്യത്ര പ്രേമ സന്തിഷ്ഠതേ|

11 Beloued, if God so loued vs, we ought also to loue one another.

ഹേ പ്രിയതമാഃ, അസ്മാസു യദീശ്വരേണൈതാദൃശം പ്രേമ കൃതം തർഹി പരസ്പരം പ്രേമ കർത്തുമ് അസ്മാകമപ്യുചിതം|

12 No man hath seene God at any time. If we loue one another, God dwelleth in vs, and his loue is perfect in vs.

ഈശ്വരഃ കദാച കേനാപി ന ദൃഷ്ടഃ യദ്യസ്മാഭിഃ പരസ്പരം പ്രേമ ക്രിയതേ തർഹീശ്വരോ ഽസ്മന്മധ്യേ തിഷ്ഠതി തസ്യ പ്രേമ ചാസ്മാസു സേത്സ്യതേ|

13 Hereby know we, that we dwell in him, and he in vs: because he hath giuen vs of his Spirit.

അസ്മഭ്യം തേന സ്വകീയാത്മനോംഽശോ ദത്ത ഇത്യനേന വയം യത് തസ്മിൻ തിഷ്ഠാമഃ സ ച യദ് അസ്മാസു തിഷ്ഠതീതി ജാനീമഃ|

14 And we haue seene, and doe testifie, that the Father sent that Sonne to be ye Sauiour of the world.

പിതാ ജഗത്രാതാരം പുത്രം പ്രേഷിതവാൻ ഏതദ് വയം ദൃഷ്ട്വാ പ്രമാണയാമഃ|

15 Whosoeuer confesseth that Iesus is the Sone of God, in him dwelleth God, and he in God.

യീശുരീശ്വരസ്യ പുത്ര ഏതദ് യേനാങ്ഗീക്രിയതേ തസ്മിൻ ഈശ്വരസ്തിഷ്ഠതി സ ചേശ്വരേ തിഷ്ഠതി|

16 And we haue knowen, and beleeued ye loue that God hath in vs. God is loue, and he that dwelleth in loue, dwelleth in God, and God in him.

അസ്മാസ്വീശ്വരസ്യ യത് പ്രേമ വർത്തതേ തദ് വയം ജ്ഞാതവന്തസ്തസ്മിൻ വിശ്വാസിതവന്തശ്ച| ഈശ്വരഃ പ്രേമസ്വരൂപഃ പ്രേമ്നീ യസ്തിഷ്ഠതി സ ഈശ്വരേ തിഷ്ഠതി തസ്മിംശ്ചേശ്വരസ്തിഷ്ഠതി|

17 Herein is that loue perfect in vs, that we should haue boldnes in the day of iudgement: for as he is, euen so are we in this world.

സ യാദൃശോ ഽസ്തി വയമപ്യേതസ്മിൻ ജഗതി താദൃശാ ഭവാമ ഏതസ്മാദ് വിചാരദിനേ ഽസ്മാഭി ര്യാ പ്രതിഭാ ലഭ്യതേ സാസ്മത്സമ്ബന്ധീയസ്യ പ്രേമ്നഃ സിദ്ധിഃ|

18 There is no feare in loue, but perfect loue casteth out feare: for feare hath painefulnesse: and he that feareth, is not perfect in loue.

പ്രേമ്നി ഭീതി ർന വർത്തതേ കിന്തു സിദ്ധം പ്രേമ ഭീതിം നിരാകരോതി യതോ ഭീതിഃ സയാതനാസ്തി ഭീതോ മാനവഃ പ്രേമ്നി സിദ്ധോ ന ജാതഃ|

19 We loue him, because he loued vs first.

അസ്മാസു സ പ്രഥമം പ്രീതവാൻ ഇതി കാരണാദ് വയം തസ്മിൻ പ്രീയാമഹേ|

20 If any man say, I loue God, and hate his brother, he is a liar: for how can he that loueth not his brother whom he hath seene, loue God whom he hath not seene?

ഈശ്വരേ ഽഹം പ്രീയ ഇത്യുക്ത്വാ യഃ കശ്ചിത് സ്വഭ്രാതരം ദ്വേഷ്ടി സോ ഽനൃതവാദീ| സ യം ദൃഷ്ടവാൻ തസ്മിൻ സ്വഭ്രാതരി യദി ന പ്രീയതേ തർഹി യമ് ഈശ്വരം ന ദൃഷ്ടവാൻ കഥം തസ്മിൻ പ്രേമ കർത്തും ശക്നുയാത്?

21 And this commandement haue we of him, that he that loueth God, should loue his brother also.

അത ഈശ്വരേ യഃ പ്രീയതേ സ സ്വീയഭ്രാതര്യ്യപി പ്രീയതാമ് ഇയമ് ആജ്ഞാ തസ്മാദ് അസ്മാഭി ർലബ്ധാ|