1 John 2
1 My little children, these things write I vnto you, that ye sinne not: and if any man sinne, wee haue an Aduocate with the Father, Iesus Christ, the Iust.
ഹേ പ്രിയബാലകാഃ, യുഷ്മാഭി ര്യത് പാപം ന ക്രിയേത തദർഥം യുഷ്മാൻ പ്രത്യേതാനി മയാ ലിഖ്യന്തേ| യദി തു കേനാപി പാപം ക്രിയതേ തർഹി പിതുഃ സമീപേ ഽസ്മാകം ഏകഃ സഹായോ ഽർഥതോ ധാർമ്മികോ യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടോ വിദ്യതേ|
2 And he is the reconciliation for our sinnes: and not for ours onely, but also for the sinnes of the whole world.
സ ചാസ്മാകം പാപാനാം പ്രായശ്ചിത്തം കേവലമസ്മാകം നഹി കിന്തു ലിഖിലസംസാരസ്യ പാപാനാം പ്രായശ്ചിത്തം|
3 And hereby we are sure that we knowe him, if we keepe his commandements.
വയം തം ജാനീമ ഇതി തദീയാജ്ഞാപാലനേനാവഗച്ഛാമഃ|
4 Hee that saith, I knowe him, and keepeth not his commandements, is a liar, and the trueth is not in him.
അഹം തം ജാനാമീതി വദിത്വാ യസ്തസ്യാജ്ഞാ ന പാലയതി സോ ഽനൃതവാദീ സത്യമതഞ്ച തസ്യാന്തരേ ന വിദ്യതേ|
5 But hee that keepeth his worde, in him is the loue of God perfect in deede: hereby wee knowe that ye are in him.
യഃ കശ്ചിത് തസ്യ വാക്യം പാലയതി തസ്മിൻ ഈശ്വരസ്യ പ്രേമ സത്യരൂപേണ സിധ്യതി വയം തസ്മിൻ വർത്താമഹേ തദ് ഏതേനാവഗച്ഛാമഃ|
6 He that saith he remaineth in him, ought euen so to walke, as he hath walked.
അഹം തസ്മിൻ തിഷ്ഠാമീതി യോ ഗദതി തസ്യേദമ് ഉചിതം യത് ഖ്രീഷ്ടോ യാദൃഗ് ആചരിതവാൻ സോ ഽപി താദൃഗ് ആചരേത്|
7 Brethren, I write no newe commandement vnto you: but an olde commandement, which ye haue had from the beginning: this olde commandement is that worde, which yee haue heard from the beginning.
ഹേ പ്രിയതമാഃ, യുഷ്മാൻ പ്രത്യഹം നൂതനാമാജ്ഞാം ലിഖാമീതി നഹി കിന്ത്വാദിതോ യുഷ്മാഭി ർലബ്ധാം പുരാതനാമാജ്ഞാം ലിഖാമി| ആദിതോ യുഷ്മാഭി ര്യദ് വാക്യം ശ്രുതം സാ പുരാതനാജ്ഞാ|
8 Againe, a new comandement I write vnto you, that which is true in him, and also in you: for the darkenes is past, and that true light now shineth.
പുനരപി യുഷ്മാൻ പ്രതി നൂതനാജ്ഞാ മയാ ലിഖ്യത ഏതദപി തസ്മിൻ യുഷ്മാസു ച സത്യം, യതോ ഽന്ധകാരോ വ്യത്യേതി സത്യാ ജ്യോതിശ്ചേദാനീം പ്രകാശതേ;
9 He that saith that hee is in that light, and hateth his brother, is in darkenes, vntill this time.
അഹം ജ്യോതിഷി വർത്ത ഇതി ഗദിത്വാ യഃ സ്വഭ്രാതരം ദ്വേഷ്ടി സോ ഽദ്യാപി തമിസ്രേ വർത്തതേ|
10 Hee that loueth his brother, abideth in that light, and there is none occasion of euil in him.
സ്വഭ്രാതരി യഃ പ്രീയതേ സ ഏവ ജ്യോതിഷി വർത്തതേ വിഘ്നജനകം കിമപി തസ്മിൻ ന വിദ്യതേ|
11 But he that hateth his brother, is in darkenesse, and walketh in darkenesse, and knoweth not whither hee goeth, because that darkenesse hath blinded his eyes.
കിന്തു സ്വഭ്രാതരം യോ ദ്വേഷ്ടി സ തിമിരേ വർത്തതേ തിമിരേ ചരതി ച തിമിരേണ ച തസ്യ നയനേ ഽന്ധീക്രിയേതേ തസ്മാത് ക്ക യാമീതി സ ജ്ഞാതും ന ശക്നോതി|
12 Litle children, I write vnto you, because your sinnes are forgiuen you for his Names sake.
ഹേ ശിശവഃ, യൂയം തസ്യ നാമ്നാ പാപക്ഷമാം പ്രാപ്തവന്തസ്തസ്മാദ് അഹം യുഷ്മാൻ പ്രതി ലിഖാമി|
13 I write vnto you, fathers, because yee haue knowen him that is from the beginning. I write vnto you, yong men, because ye haue ouercome that wicked one. I write vnto you, litle children, because ye haue knowen ye Father.
ഹേ പിതരഃ, യ ആദിതോ വർത്തമാനസ്തം യൂയം ജാനീഥ തസ്മാദ് യുഷ്മാൻ പ്രതി ലിഖാമി| ഹേ യുവാനഃ യൂയം പാപത്മാനം ജിതവന്തസ്തസ്മാദ് യുഷ്മാൻ പ്രതി ലിഖാമി| ഹേ ബാലകാഃ, യൂയം പിതരം ജാനീഥ തസ്മാദഹം യുഷ്മാൻ പ്രതി ലിഖിതവാൻ|
14 I haue written vnto you, fathers, because ye haue knowen him, that is from the beginning. I haue written vnto you, yong men, because ye are strong, and the worde of God abideth in you, and ye haue ouercome that wicked one.
ഹേ പിതരഃ, ആദിതോ യോ വർത്തമാനസ്തം യൂയം ജാനീഥ തസ്മാദ് യുഷ്മാൻ പ്രതി ലിഖിതവാൻ| ഹേ യുവാനഃ, യൂയം ബലവന്ത ആധ്വേ, ഈശ്വരസ്യ വാക്യഞ്ച യുഷ്മദന്തരേ വർതതേ പാപാത്മാ ച യുഷ്മാഭിഃ പരാജിഗ്യേ തസ്മാദ് യുഷ്മാൻ പ്രതി ലിഖിതവാൻ|
15 Loue not this world, neither the things that are in this world. If any man loue this world, the loue of the Father is not in him.
യൂയം സംസാരേ സംസാരസ്ഥവിഷയേഷു ച മാ പ്രീയധ്വം യഃ സംസാരേ പ്രീയതേ തസ്യാന്തരേ പിതുഃ പ്രേമ ന തിഷ്ഠതി|
16 For all that is in this world (as the lust of the flesh, the lust of the eyes, and the pride of life) is not of the Father, but is of this world.
യതഃ സംസാരേ യദ്യത് സ്ഥിതമ് അർഥതഃ ശാരീരികഭാവസ്യാഭിലാഷോ ദർശനേന്ദ്രിയസ്യാഭിലാഷോ ജീവനസ്യ ഗർവ്വശ്ച സർവ്വമേതത് പിതൃതോ ന ജായതേ കിന്തു സംസാരദേവ|
17 And this world passeth away, and the lust thereof: but he that fulfilleth the will of God, abideth euer. (aiōn g165)
സംസാരസ്തദീയാഭിലാഷശ്ച വ്യത്യേതി കിന്തു യ ഈശ്വരസ്യേഷ്ടം കരോതി സോ ഽനന്തകാലം യാവത് തിഷ്ഠതി| (aiōn g165)
18 Litle children, it is the last time, and as ye haue heard that Antichrist shall come, euen now are there many Antichrists: whereby we know that it is the last time.
ഹേ ബാലകാഃ, ശേഷകാലോഽയം, അപരം ഖ്രീഷ്ടാരിണോപസ്ഥാവ്യമിതി യുഷ്മാഭി ര്യഥാ ശ്രുതം തഥാ ബഹവഃ ഖ്രീഷ്ടാരയ ഉപസ്ഥിതാസ്തസ്മാദയം ശേഷകാലോഽസ്തീതി വയം ജാനീമഃ|
19 They went out from vs, but they were not of vs: for if they had bene of vs, they should haue continued with vs. But this cometh to passe, that it might appeare, that they are not all of vs.
തേ ഽസ്മന്മധ്യാൻ നിർഗതവന്തഃ കിന്ത്വസ്മദീയാ നാസൻ യദ്യസ്മദീയാ അഭവിഷ്യൻ തർഹ്യസ്മത്സങ്ഗേ ഽസ്ഥാസ്യൻ, കിന്തു സർവ്വേ ഽസ്മദീയാ ന സന്ത്യേതസ്യ പ്രകാശ ആവശ്യക ആസീത്|
20 But ye haue an ointment from that Holy one, and know all things.
യഃ പവിത്രസ്തസ്മാദ് യൂയമ് അഭിഷേകം പ്രാപ്തവന്തസ്തേന സർവ്വാണി ജാനീഥ|
21 I haue not written vnto you, because ye knowe not the trueth: but because ye knowe it, and that no lie is of the trueth.
യൂയം സത്യമതം ന ജാനീഥ തത്കാരണാദ് അഹം യുഷ്മാൻ പ്രതി ലിഖിതവാൻ തന്നഹി കിന്തു യൂയം തത് ജാനീഥ സത്യമതാച്ച കിമപ്യനൃതവാക്യം നോത്പദ്യതേ തത്കാരണാദേവ|
22 Who is a liar, but he that denyeth that Iesus is that Christ? the same is that Antichrist that denyeth the Father and the Sonne.
യീശുരഭിഷിക്തസ്ത്രാതേതി യോ നാങ്ഗീകരോതി തം വിനാ കോ ഽപരോ ഽനൃതവാദീ ഭവേത്? സ ഏവ ഖ്രീഷ്ടാരി ര്യഃ പിതരം പുത്രഞ്ച നാങ്ഗീകരോതി|
23 Whosoeuer denyeth the Sonne, the same hath not the Father.
യഃ കശ്ചിത് പുത്രം നാങ്ഗീകരോതി സ പിതരമപി ന ധാരയതി യശ്ച പുത്രമങ്ഗീകരോതി സ പിതരമപി ധാരയതി|
24 Let therefore abide in you that same which ye haue heard from the beginning. If that which ye haue heard from the beginning, shall remaine in you, ye also shall continue in the Sonne, and in the Father.
ആദിതോ യുഷ്മാഭി ര്യത് ശ്രുതം തദ് യുഷ്മാസു തിഷ്ഠതു, ആദിതഃ ശ്രുതം വാക്യം യദി യുഷ്മാസു തിഷ്ഠതി, തർഹി യൂയമപി പുത്രേ പിതരി ച സ്ഥാസ്യഥ|
സ ച പ്രതിജ്ഞയാസ്മഭ്യം യത് പ്രതിജ്ഞാതവാൻ തദ് അനന്തജീവനം| (aiōnios g166)
26 These things haue I written vnto you, concerning them that deceiue you.
യേ ജനാ യുഷ്മാൻ ഭ്രാമയന്തി താനധ്യഹമ് ഇദം ലിഖിതവാൻ|
27 But that anointing which ye receiued of him, dwelleth in you: and ye neede not that any man teach you: but as the same Anoynting teacheth you of all things, and it is true, and is not lying, and as it taught you, ye shall abide in him.
അപരം യൂയം തസ്മാദ് യമ് അഭിഷേകം പ്രാപ്തവന്തഃ സ യുഷ്മാസു തിഷ്ഠതി തതഃ കോഽപി യദ് യുഷ്മാൻ ശിക്ഷയേത് തദ് അനാവശ്യകം, സ ചാഭിഷേകോ യുഷ്മാൻ സർവ്വാണി ശിക്ഷയതി സത്യശ്ച ഭവതി ന ചാതഥ്യഃ, അതഃ സ യുഷ്മാൻ യദ്വദ് അശിക്ഷയത് തദ്വത് തത്ര സ്ഥാസ്യഥ|
28 And nowe, litle children, abide in him, that when he shall appeare, we may be bolde, and not be ashamed before him at his comming.
അതഏവ ഹേ പ്രിയബാലകാ യൂയം തത്ര തിഷ്ഠത, തഥാ സതി സ യദാ പ്രകാശിഷ്യതേ തദാ വയം പ്രതിഭാന്വിതാ ഭവിഷ്യാമഃ, തസ്യാഗമനസമയേ ച തസ്യ സാക്ഷാന്ന ത്രപിഷ്യാമഹേ|
29 If ye know that he is righteous, know ye that he which doeth righteously, is borne of him.
സ ധാർമ്മികോ ഽസ്തീതി യദി യൂയം ജാനീഥ തർഹി യഃ കശ്ചിദ് ധർമ്മാചാരം കരോതി സ തസ്മാത് ജാത ഇത്യപി ജാനീത|
