Song of Solomon 6
1 So where has your love gone, most beautiful of women? Which direction did he go so we can look for him with you?
Saan naparoon ang iyong sinisinta, Oh ikaw na pinakamaganda sa mga babae? Saan tumungo ang iyong sinisinta, upang siya'y aming mahanap na kasama mo?
2 My love has gone down to his garden, to his flowerbeds of spices. He enjoys feeding in the gardens and plucks lilies.
Ang sinisinta ko'y bumaba sa kaniyang halamanan, sa mga pitak ng mga especia, upang magaliw sa mga halaman, at upang mamitas ng mga lila.
3 I am my love's, and my love is mine! He is the one who feeds among the lilies.
Ako'y sa aking sinisinta, at ang sinisinta ko ay akin: pinapastulan niya ang kaniyang kawan sa gitna ng mga lila.
4 You are beautiful, my darling, as pretty as Tirzah, as lovely as Jerusalem—you look stunning!
Ikaw ay maganda, sinta ko, na gaya ng Tirsa, kahalihalina na gaya ng Jerusalem, kakilakilabot na gaya ng hukbo na may mga watawat.
5 Please turn your eyes away from me—they're driving me insane! Your hair flows down like a flock of goats descending Mount Gilead.
Ihiwalay mo ang iyong mga mata sa akin, Sapagka't kanilang dinaig ako. Ang iyong buhok ay gaya ng kawan ng mga kambing, na nangahihilig sa gulod ng Galaad.
6 Your teeth are as white as a flock of sheep that are just shorn and washed. None of them are missing—they are all perfectly matched!
Ang iyong mga ngipin ay gaya ng kawan ng mga babaing tupa, na nagsiahong mula sa pagpaligo; na bawa't isa'y may anak na kambal, at walang baog sa kanila.
7 Your cheeks are the blushing color of pomegranates behind your veil.
Ang iyong mga pisngi ay gaya ng putol ng granada sa likod ng iyong lambong.
8 There may be sixty queens and eighty concubines, and countless more women,
May anim na pung reina, at walong pung babae; at mga dalaga na walang bilang.
9 but my love, my perfect love, she's the only one! She's her mother's favorite, special to the one who gave birth to her. Young women see her and say how lucky she is; queens and concubines sing her praises.
Ang aking kalapati, ang aking sakdal ay isa lamang; siya ang bugtong ng kaniyang ina; siya ang pili ng nanganak sa kaniya. Nakita siya ng mga anak na babae, at tinawag siyang mapalad; Oo, ng mga reina at ng mga babae, at pinuri siya nila.
10 Who is this who is like the dawn shining down from above, beautiful as the moon, bright as the shining sun? You look stunning!
Sino siyang tumitinging parang umaga, maganda na parang buwan, maliwanag na parang araw, kakilakilabot na parang hukbo na may mga watawat?
11 I went down to the walnut orchard to see if the trees were in leaf in the valley, to find out whether the grapevines had budded or the pomegranates were in bloom.
Ako'y bumaba sa halamanan ng mga pile, upang tingnan ang mga sariwang pananim ng libis, upang tingnan kung nagbubuko ang puno ng ubas, at ang mga puno ng granada ay namumulaklak.
12 I was so excited it was like I was riding in a royal chariot.
Bago ko naalaman, inilagay ako ng aking kaluluwa sa gitna ng mga karo ng aking marangal na bayan.
13 Come back, come back, Shulammite woman; come back, come back, so we can look at you! Woman: Why do you want to look at the Shulammite dancing the dance of two camps?
Bumalik ka, bumalik ka, Oh Sulamita; bumalik ka, bumalik ka, upang ikaw ay aming masdan. Bakit ninyo titingnan ang Sulamita, nang gaya sa sayaw ng Mahanaim.
