< Romans 9 >
1 I am in Christ, and what I say is true. I'm not lying! My conscience and the Holy Spirit confirm
Nagasulti ako sa kamatuoran diha kang Cristo. Wala ako mamakak, ug ang akong konsensiya nagasaksi uban kanako diha sa Balaang Espiritu,
2 how terribly sad I am, how I have never-ending pain in my heart,
nga kanako adunay dakong kasubo ug walay hunong nga kasakit sa akong kasingkasing.
3 for my own people, my brothers and sisters. I would rather be cursed myself, separated from Christ, if that would help them.
Kay ako nangandoy sa akong kaugalingon nga mahimong tinunglo ug mahimulag gikan kang Cristo tungod ug alang sa akong mga igsoon, kadtong gikan sa akong kaugalingong banay sumala sa unod.
4 They are my fellow-Israelites, God's chosen people. God revealed to them his glory and made agreements with them, giving them the law, true worship, and his promises.
Sila mao ang mga Israelita. Aduna silay pagsagop, ang himaya, ang mga kasabotan, ang gasa sa balaod, ang pagsimba sa Dios, ug ang mga saad.
5 They are our forefathers—ancestors of Christ, humanly-speaking, the one who rules over everything, the eternally-blessed God. Amen. (aiōn )
Sa ilang mga katigulangan naggikan ang Cristo nga mao ang miabot uban ang pagtahod sa unod – siya mao ang Dios sa tanan. Pagadayegon siya sa walay kataposan. Amen. (aiōn )
6 It's not that God's promise has failed. For not every Israelite is a true Israelite,
Apan dili ingon nga ang mga saad sa Dios napakyas. Kay dili tanan diha sa Israel tinuod nga iya sa Israel.
7 and all those who are descended from Abraham are not his true children. For Scripture says, “Your descendants will be counted through Isaac,”
Ni ang tanan nga mga kaliwat ni Abraham tinuod niyang mga anak. Apan, “Pinaagi kini kang Isaac nga pagatawagon ang inyong mga kaliwat.”
8 so it's not Abraham's actual children who are counted as God's children, but only those children of God's promise who are considered his true descendants.
Mao kana, nga ang mga anak sa unod dili mga anak sa Dios. Apan ang mga anak sa saad giila nga mga kaliwat.
9 This is what the promise was: “I will return next year and Sarah will have a son.”
Kay kini mao ang pulong sa saad: “Sa ingon niini nga panahon moanhi ako ug ang usa ka anak nga lalaki igahatag ngadto kang Sara.”
10 In addition Rebecca's twin sons had the same father, our forefather Isaac.
Dili lamang kini, apan human nagmabdos usab si Rebeka pinaagi sa usa ka lalaki, ang atong amahan nga si Isaac -
11 But even before the children were born, and before they'd done anything right or wrong, (so that God's purpose could continue, proving God's calling of people is not based on human performance),
kay ang mga anak sa wala pa mahimugso ug wala pa makabuhat sa bisan unsang maayo o daotan, aron nga ang katuyoan sa Dios sumala sa gipili mahimong mobarog, dili tungod sa mga buhat, kondili tungod kaniya nga nagtawag -
12 she was told, “The older brother will serve the younger one.”
giingon kini kaniya, “Ang magulang mag-alagad sa manghod.”
13 As Scripture says, “I chose Jacob, but rejected Esau.”
Sama kini sa nahisulat, “Gihigugma ko si Jacob, apan gidumtan ko si Esau.”
14 So what should we conclude? That God was unjust? Certainly not!
Unsa unya ang atong ikasulti? Aduna bay dili pagkamatarong diha sa Dios? Unta kini dili mahitabo.
15 As he said to Moses, “I will be merciful to whoever I should show mercy, and I will have compassion on whoever I should show compassion.”
Kay siya miingon kang Moises, “Maluoy ako niadtong akong gikaluy-an, ug mahingawa ako niadtong akong gikahingawaan.”
16 So it does not depend on what we want, or our own efforts, but the merciful nature of God.
Busa, dili kini tungod kaniya nga nagbuot, ni tungod kaniya nga midagan, apan tungod sa Dios, nga nagpakita sa kaluoy.
17 Scripture records God saying to Pharaoh: “I put you here for a reason—so that through you I could demonstrate my power, and so that my name could be made known throughout the earth.”
Kay ang kasulatan nag-ingon kang Paraon, “Kay niini nga katuyoan gituboy ko ikaw, aron akong mapasundayag ang akong gahom diha kanimo, ug aron ang akong ngalan mamantala sa tibuok kalibotan.”
18 So God is merciful to those he wishes to be, and hardens the attitude of those he wants to.
Busa, ang Dios adunay kaluoy niadtong buot niya, ug niadtong gimbut-an niya, himoon niyang matig-a.
19 Now you'll argue with me and ask, “So why does he still blame us then? Who can resist the will of God?”
Makasulti ka unya nganhi kanako, “Nganong nakahimo gihapon siya sa pagpangita ug sayop? Kay si kinsa man ang makasukol sa iyang kabubut-on?”
20 That's no way to speak, for who are you—a mere mortal—to contradict God? Can something that is created say to its creator, “Why did you make me like this?”
Sa laing bahin, tawo, kinsa ka ba nga motubag batok sa Dios? Makahimo ba ang hinulma sa pagsulti sa usa ka tawo nga nag-umol niini, “Nganong gihimo mo man ako nga ingon niini?”
21 Doesn't a potter have the right to use the same batch of clay to make both a decorative bowl and an everyday pot?
Ang magkokolon ba walay katungod ngadto sa lapok aron maghimo gikan sa samang lapok sa usa ka sudlanan alang sa pinasahi nga paggamit, ug ang laing sudlanan alang sa inadlaw-adlaw nga paggamit?
22 It's as if God, wanting to demonstrate his opposition to sin and to reveal his power, bears patiently with these “pots destined for destruction,”
Unsa kaha kung ang Dios, nga buot magpakita sa iyang kapungot ug magpaila sa iyang gahom, naglahutay uban sa dakong pailob nga mga panudlanan sa kapungot nga giandam alang sa paglaglag?
23 so that he might reveal the greatness of his glory through these “pots of mercy” which he has prepared in advance for glory.
Unsa kaha kung gibuhat niya kini aron ipaila ang kadato sa iyang himaya ngadto sa mga panudlanan sa kaluoy, nga iyang giandam nang daan alang sa himaya?
24 This is who we are—people he has called, not just from among the Jews, but from among the foreigners too...
Unsa kaha kung gibuhat niya kini alang kanato, nga gitawag usab niya, dili lamang gikan sa mga Judio, kondili gikan usab sa mga Gentil?
25 As God said in the book of Hosea, “Those who are not my people I will call my people, and those who are not loved I will call the ones I love,”
Ingon usab sa gisulti niya sa Oseas: “Tawgon ko nga akong katawhan ang dili nako katawhan, ug iyang hinigugma nga dili hinigugma.
26 and, “It will happen that at the place where they were told, ‘You're not my people,’ there they will be called the children of the living God.”
Ug mahimo kini nga kung diin giingon kini kanila, 'Dili kamo akong katawhan,' didto sila pagatawagon nga 'mga anak sa Buhing Dios.'”
27 Isaiah cries out regarding Israel: “Even if the children of Israel have become as numerous as the sands of the sea, only a small number will be saved.
Si Isaias misinggit mahitungod sa Israel, “Kung ang gidaghanon sa mga anak sa Israel sama sa balas sa dagat, ang mahibilin lamang niini mao ang mangaluwas.
28 For the Lord is going to quickly and completely finish his work of judgment on the earth.”
Kay ang Ginoo magapatuman sa iyang pulong sa kalibotan, sa dili madugay ug sa hingpit.
29 As Isaiah previously said, “If the Lord Almighty had not left us some descendants, we would have become just like Sodom and Gomorrah.”
Ug sama kini sa giingon ni Isaias kaniadto, “Kung ang Ginoo nga labing gamhanan wala nagbilin sa mga kaliwatan alang kanato, mahimo kitang sama sa Sodoma, ug mahisama sa Gomora.
30 What shall we conclude, then? That even though the foreigners were not even looking to do right, they did grasp what is right, and through their trust in God did what was morally right.
Unya unsa ang atong ikasulti? Nga ang mga Gentil, nga wala magtinguha sa pagkamatarong, nakaangkon sa pagkamatarong, ang pagkamatarong pinaagi sa pagtuo.
31 But the people of Israel, who looked to the law to make them right with God, never succeeded.
Apan ang Israel, nga nagpadayon sa balaod sa pagkamatarong, wala nahiabot niini.
32 Why not? Because they relied on what they did rather than trusting in God. They tripped on the stumbling-block,
Nganong wala? Tungod kay wala nila kini gipadayon pinaagi sa pagtuo, kondili pinaagi sa mga buhat. Napandol sila sa bato sa kapandolan,
33 just as Scripture predicted: “Look, I'm placing in Zion a stumbling-block, a rock that will offend people. But those who trust in him won't be disappointed.”
ingon kini sa nahisulat, “Tan-awa nagbutang ako sa Zion ug usa ka bato nga kapandolan ug bato sa kalapasan. Siya nga motuo niini dili gayod maulawan.”