Romans 11
1 But then I ask, “Has God rejected his people?” Of course not! I'm an Israelite myself, from the tribe of Benjamin.
ஈஸ்²வரேண ஸ்வீகீயலோகா அபஸாரிதா அஹம்’ கிம் ஈத்³ரு’ஸ²ம்’ வாக்யம்’ ப்³ரவீமி? தந்ந ப⁴வது யதோ(அ)ஹமபி பி³ந்யாமீநகோ³த்ரீய இப்³ராஹீமவம்’ஸீ²ய இஸ்ராயேலீயலோகோ(அ)ஸ்மி|
2 God has not rejected his chosen people. Don't you recall what Scripture says about Elijah? How he complained about Israel to God, saying,
ஈஸ்²வரேண பூர்வ்வம்’ யே ப்ரத்³ரு’ஷ்டாஸ்தே ஸ்வகீயலோகா அபஸாரிதா இதி நஹி| அபரம் ஏலியோபாக்²யாநே ஸா²ஸ்த்ரே யல்லிகி²தம் ஆஸ்தே தத்³ யூயம்’ கிம்’ ந ஜாநீத²?
3 “Lord they've killed your prophets and destroyed your altars. I'm the only one left, and they're trying to kill me too!”
ஹே பரமேஸ்²வர லோகாஸ்த்வதீ³யா: ஸர்வ்வா யஜ்ஞவேதீ³ரப⁴ஞ்ஜந் ததா² தவ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³ந: ஸர்வ்வாந் அக்⁴நந் கேவல ஏகோ(அ)ஹம் அவஸி²ஷ்ட ஆஸே தே மமாபி ப்ராணாந் நாஸ²யிதும்’ சேஷ்டநதே, ஏதாம்’ கதா²ம் இஸ்ராயேலீயலோகாநாம்’ விருத்³த⁴ம் ஏலிய ஈஸ்²வராய நிவேத³யாமாஸ|
4 How did God answer him? “I still have seven thousand left who have not worshiped Baal.”
ததஸ்தம்’ ப்ரதீஸ்²வரஸ்யோத்தரம்’ கிம்’ ஜாதம்’? பா³ல்நாம்நோ தே³வஸ்ய ஸாக்ஷாத் யை ர்ஜாநூநி ந பாதிதாநி தாத்³ரு’ஸா²: ஸப்த ஸஹஸ்ராணி லோகா அவஸே²ஷிதா மயா|
5 Today it's just the same: there are still some faithful people left, chosen by God's grace.
தத்³வத்³ ஏதஸ்மிந் வர்த்தமாநகாலே(அ)பி அநுக்³ரஹேணாபி⁴ருசிதாஸ்தேஷாம் அவஸி²ஷ்டா: கதிபயா லோகா: ஸந்தி|
6 And since it's through grace, then clearly it's not based on what people do, otherwise grace wouldn't be grace!
அதஏவ தத்³ யத்³யநுக்³ரஹேண ப⁴வதி தர்ஹி க்ரியயா ந ப⁴வதி நோ சேத்³ அநுக்³ரஹோ(அ)நநுக்³ரஹ ஏவ, யதி³ வா க்ரியயா ப⁴வதி தர்ஹ்யநுக்³ரஹேண ந ப⁴வதி நோ சேத் க்ரியா க்ரியைவ ந ப⁴வதி|
7 So what do we conclude? That the people of Israel didn't achieve what they were striving for—only the chosen, while the rest became hard-hearted.
தர்ஹி கிம்’? இஸ்ராயேலீயலோகா யத்³ அம்ரு’க³யந்த தந்ந ப்ராபு: | கிந்த்வபி⁴ருசிதலோகாஸ்தத் ப்ராபுஸ்தத³ந்யே ஸர்வ்வ அந்தீ⁴பூ⁴தா: |
8 As Scripture says, “God dulled their minds so their eyes could not see and their ears could not hear, to this very day.”
யதா² லிகி²தம் ஆஸ்தே, கோ⁴ரநித்³ராலுதாபா⁴வம்’ த்³ரு’ஷ்டிஹீநே ச லோசநே| கர்ணௌ ஸ்²ருதிவிஹீநௌ ச ப்ரத³தௌ³ தேப்⁴ய ஈஸ்²வர: ||
9 David adds, “May their feasts become a trap for them, a net that catches them, a temptation that brings punishment.
ஏதேஸ்மிந் தா³யூத³பி லிகி²தவாந் யதா², அதோ பு⁴க்த்யாஸநம்’ தேஷாம் உந்மாத²வத்³ ப⁴விஷ்யதி| வா வம்’ஸ²யந்த்ரவத்³ பா³தா⁴ த³ண்ட³வத்³ வா ப⁴விஷ்யதி||
10 May their eyes become blind so they cannot see, and may their backs always be bent low in dejection.”
ப⁴விஷ்யந்தி ததா²ந்தா⁴ஸ்தே நேத்ரை: பஸ்²யந்தி நோ யதா²| வேபது²: கடிதே³ஸ²ஸ்ய தேஷாம்’ நித்யம்’ ப⁴விஷ்யதி||
11 So am I saying that they stumbled and consequently failed completely? Not at all! But as a result of their mistakes, salvation came to other nations, to “make them jealous.”
பதநார்த²ம்’ தே ஸ்க²லிதவந்த இதி வாசம்’ கிமஹம்’ வதா³மி? தந்ந ப⁴வது கிந்து தாந் உத்³யோகி³ந: கர்த்தும்’ தேஷாம்’ பதநாத்³ இதரதே³ஸீ²யலோகை: பரித்ராணம்’ ப்ராப்தம்’|
12 Now if even their failure benefits the world, and their loss profits the foreigners, how much more beneficial it would be if they were to completely fulfill what they were meant to be.
தேஷாம்’ பதநம்’ யதி³ ஜக³தோ லோகாநாம்’ லாப⁴ஜநகம் அப⁴வத் தேஷாம்’ ஹ்ராஸோ(அ)பி யதி³ பி⁴ந்நதே³ஸி²நாம்’ லாப⁴ஜநகோ(அ)ப⁴வத் தர்ஹி தேஷாம்’ வ்ரு’த்³தி⁴: கதி லாப⁴ஜநிகா ப⁴விஷ்யதி?
13 Now let me speak to you foreigners. Insofar as I'm a missionary to foreigners, I promote what I'm doing
அதோ ஹே அந்யதே³ஸி²நோ யுஷ்மாந் ஸம்போ³த்⁴ய கத²யாமி நிஜாநாம்’ ஜ்ஞாதிப³ந்தூ⁴நாம்’ மந: ஸூத்³யோக³ம்’ ஜநயந் தேஷாம்’ மத்⁴யே கியதாம்’ லோகாநாம்’ யதா² பரித்ராணம்’ ஸாத⁴யாமி
14 that somehow I might make my people jealous and save some of them.
தந்நிமித்தம் அந்யதே³ஸி²நாம்’ நிகடே ப்ரேரித: ஸந் அஹம்’ ஸ்வபத³ஸ்ய மஹிமாநம்’ ப்ரகாஸ²யாமி|
15 If the result of God's rejection of them is that the world becomes God's friends, the result of God's acceptance of them would be like the dead coming back to life!
தேஷாம்’ நிக்³ரஹேண யதீ³ஸ்²வரேண ஸஹ ஜக³தோ ஜநாநாம்’ மேலநம்’ ஜாதம்’ தர்ஹி தேஷாம் அநுக்³ரு’ஹீதத்வம்’ ம்ரு’ததே³ஹே யதா² ஜீவநலாப⁴ஸ்தத்³வத் கிம்’ ந ப⁴விஷ்யதி?
16 If the first part of the bread dough given as an offering is holy, then so is all the rest; if the roots of a tree are holy, then so are the branches.
அபரம்’ ப்ரத²மஜாதம்’ ப²லம்’ யதி³ பவித்ரம்’ ப⁴வதி தர்ஹி ஸர்வ்வமேவ ப²லம்’ பவித்ரம்’ ப⁴விஷ்யதி; ததா² மூலம்’ யதி³ பவித்ரம்’ ப⁴வதி தர்ஹி ஸா²கா² அபி ததை²வ ப⁴விஷ்யந்தி|
17 Now if some of the branches have been broken off, and you—a wild olive shoot—have been grafted in, and have shared with them the benefit of nourishment from the olive tree's roots,
கியதீநாம்’ ஸா²கா²நாம்’ சே²த³நே க்ரு’தே த்வம்’ வந்யஜிதவ்ரு’க்ஷஸ்ய ஸா²கா² பூ⁴த்வா யதி³ தச்சா²கா²நாம்’ ஸ்தா²நே ரோபிதா ஸதி ஜிதவ்ரு’க்ஷீயமூலஸ்ய ரஸம்’ பு⁴ம்’க்ஷே,
18 then you shouldn't look down on the other branches. If you're tempted to boast, remember it's not you who are supporting the roots, but the roots that are supporting you.
தர்ஹி தாஸாம்’ பி⁴ந்நஸா²கா²நாம்’ விருத்³த⁴ம்’ மாம்’ க³ர்வ்வீ: ; யதி³ க³ர்வ்வஸி தர்ஹி த்வம்’ மூலம்’ யந்ந தா⁴ரயஸி கிந்து மூலம்’ த்வாம்’ தா⁴ரயதீதி ஸம்’ஸ்மர|
19 You could make the claim, “Branches were broken off so I could be grafted in.”
அபரஞ்ச யதி³ வத³ஸி மாம்’ ரோபயிதும்’ தா: ஸா²கா² விப⁴ந்நா அப⁴வந்;
20 All well and good—but they were broken off because of their failure to trust in God, and you stay there because you trust in God. So don't think highly of yourselves, but be respectful,
ப⁴த்³ரம், அப்ரத்யயகாரணாத் தே விபி⁴ந்நா ஜாதாஸ்ததா² விஸ்²வாஸகாரணாத் த்வம்’ ரோபிதோ ஜாதஸ்தஸ்மாத்³ அஹங்காரம் அக்ரு’த்வா ஸஸாத்⁴வஸோ ப⁴வ|
21 because if God didn't spare the original branches, he won't spare you either.
யத ஈஸ்²வரோ யதி³ ஸ்வாபா⁴விகீ: ஸா²கா² ந ரக்ஷதி தர்ஹி ஸாவதா⁴நோ ப⁴வ சேத் த்வாமபி ந ஸ்தா²பயதி|
22 You should recognize both God's kindness and toughness—he was tough on the fallen, but God is kind to you so long as you trust in his kindness—otherwise you'll be removed too.
இத்யத்ரேஸ்²வரஸ்ய யாத்³ரு’ஸீ² க்ரு’பா தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ப⁴யாநகத்வமபி த்வயா த்³ரு’ஸ்²யதாம்’; யே பதிதாஸ்தாந் ப்ரதி தஸ்ய ப⁴யாநகத்வம்’ த்³ரு’ஸ்²யதாம்’, த்வஞ்ச யதி³ தத்க்ரு’பாஸ்²ரிதஸ்திஷ்ட²ஸி தர்ஹி த்வாம்’ ப்ரதி க்ரு’பா த்³ரக்ஷ்யதே; நோ சேத் த்வமபி தத்³வத் சி²ந்நோ ப⁴விஷ்யஸி|
23 If they no longer refuse to trust in God, they can be grafted in as well, for God is able to graft them back in again.
அபரஞ்ச தே யத்³யப்ரத்யயே ந திஷ்ட²ந்தி தர்ஹி புநரபி ரோபயிஷ்யந்தே யஸ்மாத் தாந் புநரபி ரோபயிதும் இஸ்²வரஸ்ய ஸ²க்திராஸ்தே|
24 If you could be cut from a wild olive tree, and then be grafted artificially onto a cultivated olive tree, how much more easily they could be grafted back naturally to their own tree.
வந்யஜிதவ்ரு’க்ஷஸ்ய ஸா²கா² ஸந் த்வம்’ யதி³ ததஸ்²சி²ந்நோ ரீதிவ்யத்யயேநோத்தமஜிதவ்ரு’க்ஷே ரோபிதோ(அ)ப⁴வஸ்தர்ஹி தஸ்ய வ்ரு’க்ஷஸ்ய ஸ்வீயா யா: ஸா²கா²ஸ்தா: கிம்’ புந: ஸ்வவ்ரு’க்ஷே ஸம்’லகி³தும்’ ந ஸ²க்நுவந்தி?
25 I don't want you, my brothers and sisters to miss this previously-hidden truth, for otherwise you could become conceited. The people of Israel have become hard-hearted in part, until the process of the foreigners coming in is complete.
ஹே ப்⁴ராதரோ யுஷ்மாகம் ஆத்மாபி⁴மாநோ யந்ந ஜாயதே தத³ர்த²ம்’ மமேத்³ரு’ஸீ² வாஞ்சா² ப⁴வதி யூயம்’ ஏதந்நிகூ³ட⁴தத்த்வம் அஜாநந்தோ யந்ந திஷ்ட²த²; வஸ்துதோ யாவத்காலம்’ ஸம்பூர்ணரூபேண பி⁴ந்நதே³ஸி²நாம்’ ஸம்’க்³ரஹோ ந ப⁴விஷ்யதி தாவத்காலம் அம்’ஸ²த்வேந இஸ்ராயேலீயலோகாநாம் அந்த⁴தா ஸ்தா²ஸ்யதி;
26 This is how all Israel will be saved. As Scripture says, “The Savior will come from Zion, and he will turn Jacob away from his opposition to God.
பஸ்²சாத் தே ஸர்வ்வே பரித்ராஸ்யந்தே; ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ லிகி²தமப்யாஸ்தே, ஆக³மிஷ்யதி ஸீயோநாத்³ ஏகோ யஸ்த்ராணதா³யக: | அத⁴ர்ம்மம்’ யாகுபோ³ வம்’ஸா²த் ஸ து தூ³ரீகரிஷ்யதி|
27 My promise to them is that I'll take away their sins.”
ததா² தூ³ரீகரிஷ்யாமி தேஷாம்’ பாபாந்யஹம்’ யதா³| ததா³ தைரேவ ஸார்த்³த⁴ம்’ மே நியமோ(அ)யம்’ ப⁴விஷ்யதி|
28 Though they are enemies of the good news—and this is to your benefit—they are still the chosen people, and loved because of their forefathers.
ஸுஸம்’வாதா³த் தே யுஷ்மாகம்’ விபக்ஷா அப⁴வந் கிந்த்வபி⁴ருசிதத்வாத் தே பித்ரு’லோகாநாம்’ க்ரு’தே ப்ரியபாத்ராணி ப⁴வந்தி|
29 God's gifts and his calling can't be withdrawn.
யத ஈஸ்²வரஸ்ய தா³நாத்³ ஆஹ்வாநாஞ்ச பஸ்²சாத்தாபோ ந ப⁴வதி|
30 At one time you disobeyed God, but now God has shown you mercy as a result of their disobedience.
அதஏவ பூர்வ்வம் ஈஸ்²வரே(அ)விஸ்²வாஸிந: ஸந்தோ(அ)பி யூயம்’ யத்³வத் ஸம்ப்ரதி தேஷாம் அவிஸ்²வாஸகாரணாத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய க்ரு’பாபாத்ராணி ஜாதாஸ்தத்³வத்³
31 In just the same way that they're now disobedient as you were, they will also be shown mercy like you received.
இதா³நீம்’ தே(அ)விஸ்²வாஸிந: ஸந்தி கிந்து யுஷ்மாபி⁴ ர்லப்³த⁴க்ரு’பாகாரணாத் தைரபி க்ரு’பா லப்ஸ்யதே|
32 For God treated everyone as prisoners because of their disobedience so that he could be merciful to everyone. (eleēsē g1653)
ஈஸ்²வர: ஸர்வ்வாந் ப்ரதி க்ரு’பாம்’ ப்ரகாஸ²யிதும்’ ஸர்வ்வாந் அவிஸ்²வாஸித்வேந க³ணயதி| (eleēsē g1653)
33 Oh how deep are God's riches, wisdom, and knowledge! How incredible his decisions, how unimaginable his methods!
அஹோ ஈஸ்²வரஸ்ய ஜ்ஞாநபு³த்³தி⁴ரூபயோ ர்த⁴நயோ: கீத்³ரு’க் ப்ராசுர்ய்யம்’| தஸ்ய ராஜஸா²ஸநஸ்ய தத்த்வம்’ கீத்³ரு’க்³ அப்ராப்யம்’| தஸ்ய மார்கா³ஸ்²ச கீத்³ரு’க்³ அநுபலக்ஷ்யா: |
34 Who can know God's thoughts? Who can give him advice?
பரமேஸ்²வரஸ்ய ஸங்கல்பம்’ கோ ஜ்ஞாதவாந்? தஸ்ய மந்த்ரீ வா கோ(அ)ப⁴வத்?
35 Who has ever given anything to God that God would be obliged to repay?
கோ வா தஸ்யோபகாரீ ப்⁴ரு’த்வா தத்க்ரு’தே தேந ப்ரத்யுபகர்த்தவ்ய: ?
