Psalms 90
1 A prayer of Moses, the man of God. Lord, through every generation, you have been “home” for us!
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.
2 Before the mountains were born, before you gave birth to the earth and the universe, from eternity past to eternity future, you are God.
Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.
3 You turn people back into dust, saying, “Return to dust, human beings.”
Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.
4 In your eyes, a thousand years are like a day that's already gone; like a few passing hours of the night.
Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.
5 You bring people's lives to a sudden end, like dreams that vanish. They are like grass that grows up in the morning—
Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.
6 it sprouts in the morning, fresh and new, but by the evening it is withered and dead.
Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.
7 We are burned up by your anger, terrified by your fury.
Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.
8 You have set out our sins before you—our secret sins are visible in the light of your presence.
Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.
9 Our lives fade away under your anger, coming to an end as quickly as a sigh.
Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.
10 We live for seventy years—eighty if we have the strength. But even in the prime of life all that we have is hardship and suffering. Soon our lives are over and we're gone.
Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.
11 Who can know the power of your anger? Who understands your fury so you can be shown reverence?
Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?
12 Teach us to value every one of our days so we can live wisely!
Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 Lord, how long will it be before you come back to us and have pity on us your servants?
Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.
14 Show us every morning your trustworthy love so we may be happy, full of joy throughout our lives.
Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.
15 Make us glad for as many days as you made us sad, for all the years we suffered!
Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.
16 May we, your servants, see you at work for us again; may our children see your glory.
Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.
17 May our Lord God be pleased with us, blessing what we do, blessing what we do.
Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!
