Psalms 90

1 A prayer of Moses, the man of God. Lord, through every generation, you have been “home” for us!

۱ دعای موسی مرد خدا ای خداوند مسکن ما تو بوده‌ای، درجمیع نسل‌ها،

2 Before the mountains were born, before you gave birth to the earth and the universe, from eternity past to eternity future, you are God.

۲ قبل از آنکه کوهها به وجود آید و زمین ربع مسکون را بیافرینی. از ازل تا به ابد تو خدا هستی.

3 You turn people back into dust, saying, “Return to dust, human beings.”

۳ انسان را به غباربرمی گردانی، و می‌گویی‌ای بنی آدم رجوع نمایید.

4 In your eyes, a thousand years are like a day that's already gone; like a few passing hours of the night.

۴ زیرا که هزار سال در نظر تو مثل دیروزاست که گذشته باشد و مثل پاسی از شب.

5 You bring people's lives to a sudden end, like dreams that vanish. They are like grass that grows up in the morning—

۵ مثل سیلاب ایشان را رفته‌ای و مثل خواب شده‌اند. بامدادان مثل گیاهی که می‌روید.

6 it sprouts in the morning, fresh and new, but by the evening it is withered and dead.

۶ بامدادان می‌شکفد و می‌روید. شامگاهان بریده و پژمرده می‌شود.

7 We are burned up by your anger, terrified by your fury.

۷ زیرا که در غضب تو کاهیده می‌شویم ودر خشم تو پریشان می‌گردیم.

8 You have set out our sins before you—our secret sins are visible in the light of your presence.

۸ چونکه گناهان مارا در نظر خود گذارده‌ای و خفایای ما را در نورروی خویش.

9 Our lives fade away under your anger, coming to an end as quickly as a sigh.

۹ زیرا که تمام روزهای ما در خشم تو سپری شد و سالهای خود را مثل خیالی بسر برده‌ایم.

10 We live for seventy years—eighty if we have the strength. But even in the prime of life all that we have is hardship and suffering. Soon our lives are over and we're gone.

۱۰ ایام عمر ما هفتاد سال است و اگر ازبنیه، هشتاد سال باشد. لیکن فخر آنها محنت وبطالت است زیرا به زودی تمام شده، پروازمی کنیم.

11 Who can know the power of your anger? Who understands your fury so you can be shown reverence?

۱۱ کیست که شدت خشم تو را می‌داند وغضب تو را چنانکه از تو می‌باید ترسید.

12 Teach us to value every one of our days so we can live wisely!

۱۲ ما را تعلیم ده تا ایام خود را بشماریم تا دل خردمندی را حاصل نماییم.

13 Lord, how long will it be before you come back to us and have pity on us your servants?

۱۳ رجوع کن‌ای خداوند تا به کی و بر بندگان خود شفقت فرما.

14 Show us every morning your trustworthy love so we may be happy, full of joy throughout our lives.

۱۴ صبحگاهان ما را از رحمت خود سیر کن تاتمامی عمر خود ترنم و شادی نماییم.

15 Make us glad for as many days as you made us sad, for all the years we suffered!

۱۵ ما راشادمان گردان به عوض ایامی که ما را مبتلاساختی و سالهایی که بدی را دیده‌ایم.

16 May we, your servants, see you at work for us again; may our children see your glory.

۱۶ اعمال تو بر بندگانت ظاهر بشود و کبریایی تو بر فرزندان ایشان.

17 May our Lord God be pleased with us, blessing what we do, blessing what we do.

۱۷ جمال خداوند خدای ما بر ما باد وعمل دستهای ما را بر ما استوار ساز. عمل دستهای ما را استوار گردان.