< Psalms 90 >

1 A prayer of Moses, the man of God. Lord, through every generation, you have been “home” for us!
Bæn guðsmannsins Móse. Drottinn, þú hefur verið okkur athvarf frá kynslóð til kynslóðar.
2 Before the mountains were born, before you gave birth to the earth and the universe, from eternity past to eternity future, you are God.
Áður en þú skapaðir fjöllin og jörðin varð til, varst þú, ó Guð – þú átt þér hvorki upphaf né endi!
3 You turn people back into dust, saying, “Return to dust, human beings.”
Þú talar – og maðurinn verður aftur að dufti.
4 In your eyes, a thousand years are like a day that's already gone; like a few passing hours of the night.
Þúsund ár eru eins og einn dagur fyrir þér, eins og klukkustund!
5 You bring people's lives to a sudden end, like dreams that vanish. They are like grass that grows up in the morning—
Við berumst með straumi tímans og hverfum líkt og í draumi.
6 it sprouts in the morning, fresh and new, but by the evening it is withered and dead.
Við erum eins og grasið sem grær að morgni en skrælnar að kvöldi, visnar og deyr.
7 We are burned up by your anger, terrified by your fury.
Við föllum fyrir reiði þinni og hnígum fyrir bræði þinni.
8 You have set out our sins before you—our secret sins are visible in the light of your presence.
Þú hefur breitt úr syndum okkar frammi fyrir þér – einnig hinum leyndu syndum – engin þeirra er þér hulin.
9 Our lives fade away under your anger, coming to an end as quickly as a sigh.
Reiði þín er enginn leikur. Er að undra þótt ævin sé erfið og dagarnir líði sem andvarp.
10 We live for seventy years—eighty if we have the strength. But even in the prime of life all that we have is hardship and suffering. Soon our lives are over and we're gone.
Ævi okkar er sjötíu ár og þegar best lætur áttatíu ár. En jafnvel bestu árin eru full af mæðu og hégóma. Þau eru horfin áður en varir og við á bak og burt!
11 Who can know the power of your anger? Who understands your fury so you can be shown reverence?
Hver þekkir ógnir reiði þinnar, og hvert okkar óttast þig eins og ber?
12 Teach us to value every one of our days so we can live wisely!
Kenndu okkur að telja alla okkar daga og skilja hve ævin er stutt. Gefðu að við fáum notað hana til góðs.
13 Lord, how long will it be before you come back to us and have pity on us your servants?
Ó, Drottinn, hve lengi er þess að bíða að þú dragir reiði þína í hlé og blessir okkur á nýjan leik?
14 Show us every morning your trustworthy love so we may be happy, full of joy throughout our lives.
Miskunna okkur á hverjum morgni að við megum gleðjast hvern einasta dag.
15 Make us glad for as many days as you made us sad, for all the years we suffered!
Já, gefðu okkur gleði í stað armæðu liðinna daga.
16 May we, your servants, see you at work for us again; may our children see your glory.
Leyfðu okkur aftur að reyna máttarverk þín svo að börn okkar sjái dýrð þína eins og við forðum.
17 May our Lord God be pleased with us, blessing what we do, blessing what we do.
Náð Drottins Guðs sé með okkur. Hann veiti okkur gæfu og gengi.

< Psalms 90 >