Psalms 78
1 A psalm (maskil) of Asaph. Listen to what I have to teach you, my people; hear what I have to say.
| قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید. |
2 I will tell you wise sayings; I will explain mysteries from the past
| زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم. |
3 that we have heard before and reflected on; stories our forefathers passed down to us.
| می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم. |
4 We will not keep them from our children; we will tell the next generation about God's marvelous actions—about his power and the amazing things he has done.
| اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است. |
5 He gave his laws to the descendants of Jacob; his instructions to the people of Israel. He commanded our forefathers to teach them to their children,
| خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند |
6 so that the next generation—children yet to be born—would understand and grow up to teach their children.
| و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد. |
7 In this way they should place their trust in God and not forget what God has done, and keep his commandments.
| به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند. |
8 Then they would not be like their forefathers, a stubborn and rebellious generation that was untrustworthy and unfaithful.
| در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند. |
9 The soldiers of Ephraim, though armed with bows, ran away on the day of battle.
| افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند. |
10 They did not keep God's agreement, and refused to follow his laws.
| آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند. |
11 They ignored what he had done, and the amazing things he had shown them—
| کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند، |
12 the miracles he had performed for their forefathers near Zoan in Egypt.
| کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود. |
13 He split the sea in two and led them through, making the water stand like walls on either side.
| خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند. |
14 He led them with a cloud by day, and by night with a light of fire.
| بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش! |
15 He split open rocks in the desert to give his people plenty to drink, water as deep as the ocean.
| در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد. |
16 He made streams flow from the stone; water rushing down like rivers!
| بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت! |
17 But they repeatedly sinned against him, rebelling against the Most High in the desert.
| ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند. |
18 They deliberately provoked God by demanding the foods they longed for.
| آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند. |
19 They insulted God by saying, “Can God provide food here in the desert?
| حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟ |
20 Yes, he can strike a rock so that water gushes out like flowing rivers, but can he give us bread? Can he supply his people with meat?”
| درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟» |
21 When he heard this, the Lord became very angry, burning like fire against the descendants of Jacob, furious with the people of Israel,
| خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید، |
22 for they didn't believe in God and didn't trust him to take care of them.
| زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد. |
23 Even so he commanded the skies above and the doors of heaven to open,
| با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود |
24 and he made manna rain down on them to eat, giving them bread from heaven.
| و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند. |
25 Human beings ate the bread of angels; he sent them more than enough food.
| بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود. |
26 He sent the east wind blowing across the sky; by his power he drove the south wind.
| سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد |
27 He rained down meat on them as plentiful as dust; birds as numerous as sand on a beach.
| تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند. |
28 He made them fall right in the middle of their camp, all around where they were living.
| پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند. |
29 They ate until they were full. He gave them the food they longed for.
| پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد. |
30 But before they satisfied their appetite, while the meat was still in their mouths,
| اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود، |
31 God became angry with them and he killed their strongest men, striking them down in the prime of life.
| غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت. |
32 Despite all this they went right on sinning. Despite the miracles, they refused to trust him.
| با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند. |
33 So he snuffed out their futile lives, bringing them to an end in terror.
| بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند. |
34 When he began killing them, the rest came back to God in repentance, praying to him.
| هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند |
35 They remembered that God was their rock, that God Most High was their Savior.
| و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است. |
36 They flattered him by what they told him, but they were only lying.
| اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند. |
37 Deep down they were not sincere, and did not keep the agreement they had with him.
| دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند. |
38 But being compassionate he pardoned their guilt and did not destroy all of them. He often held back his anger—he did not pour out all his fury.
| اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید، |
39 He remembered their mortality—that they were like a puff of wind that would not return.
| زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست. |
40 How often they rebelled against him in the wilderness, giving him grief in the desert!
| بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند. |
41 Again and again they provoked God, causing pain to the Holy One of Israel.
| بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند. |
42 They did not remember his strength when he rescued them from their oppressors,
| قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند. |
43 performing miracles in Egypt, doing wonderful things on the plain of Zoan.
| بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند. |
44 There he turned their rivers and their streams into blood so that no one could drink from them.
| در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند. |
45 He sent flies among them to destroy them, and frogs to ruin everything.
| انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد. |
46 He gave their crops to locusts; everything they worked had for was taken by locusts.
| محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد. |
47 He destroyed their vines with hail, and their fig trees with freezing rain.
| تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد. |
48 He handed over their cattle to hail and their flocks to lightning bolts.
| رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد. |
49 He poured out on them his fierce anger—rage and hostility and anguish—sending a band of destroying angels against them.
| او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد. |
50 He sent his unrestrained anger against them; he did not spare them from death, handing them over to the plague.
| او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت. |
51 He struck down all the firstborn of Egypt, the first to be conceived in the tents of Ham.
| همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت. |
52 But he led out his people like sheep, and guided them like a flock in the wilderness.
| آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد. |
53 He led them to safety, and they were not afraid. He drowned their enemies in the sea.
| ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند. |
54 He brought them to the border of his holy land, to this mountainous land that he had conquered for them.
| سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود. |
55 He drove out the heathen nations before them. He divided up the land for them to own. He settled the tribes of Israel in their tents.
| ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند. |
56 But they provoked God Most High, rebelling against him. They did not follow what he had told them.
| اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند. |
57 Just like their forefathers they turned away from God and were unfaithful to him, as twisted as a defective bow.
| مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند. |
58 They made him angry with their pagan high places of worship; they made him jealous with their idols.
| بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند. |
59 When God heard their worship he became furious and he totally rejected Israel.
| وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد. |
60 He abandoned his place at Shiloh, the Tabernacle where he lived among the people.
| خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد |
61 He surrendered the Ark of his power, allowing it to be captured; handing it over into enemy hands.
| و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد. |
62 He handed over his people to be slaughtered by the sword; he was furious with his chosen people.
| بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد. |
63 Their young men were destroyed by fire; their young women had no wedding songs.
| جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند. |
64 Their priests were killed by the sword; their widows were unable to mourn.
| کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند. |
65 Then the Lord woke up as if from sleep, as a warrior sobering up from drinking wine.
| سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست. |
66 He defeated his enemies, striking them on the back, causing them everlasting shame.
| دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت. |
67 He rejected the descendants of Joseph, and did not choose the tribe of Ephraim.
| او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود |
68 Instead he chose the tribe of Judah, and Mount Zion which he loves.
| اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید. |
69 There he built his sanctuary, high like the heavens, on earth that he made to last forever.
| در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود. |
70 He chose his servant David, taking him from the sheep pens,
| سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید. |
71 taking him from caring for the sheep and lambs to be a shepherd to the descendants of Jacob—God's special people, Israel.
| او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود. |
72 Like a shepherd, he took care of them with sincere devotion, leading them with skillful hands.
| داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد. |
