< Psalms 78 >

1 A psalm (maskil) of Asaph. Listen to what I have to teach you, my people; hear what I have to say.
هۆنراوەیەکی ئاساف. ئەی گەلی من، گوێ بدەنە فێرکردنم، گوێ شل بکەن بۆ قسەکانی دەمم.
2 I will tell you wise sayings; I will explain mysteries from the past
بە نموونە دەمم دەکەمەوە، مەتەڵی ڕۆژگاری کۆن ڕادەگەیەنم.
3 that we have heard before and reflected on; stories our forefathers passed down to us.
ئەو شتانەی بیستوومانە و زانیومانە، ئەوەی باوباپیرانمان پێیان گوتووین.
4 We will not keep them from our children; we will tell the next generation about God's marvelous actions—about his power and the amazing things he has done.
ئەو شتانە لە منداڵەکانیان ناشارینەوە، بەڵکو بە نەوەی داهاتوو، ستایشی یەزدان ڕادەگەیەنین، هێزی و کارە سەرسوڕهێنەرەکانی کە کردوویەتی.
5 He gave his laws to the descendants of Jacob; his instructions to the people of Israel. He commanded our forefathers to teach them to their children,
لەناو بنەماڵەی یاقوب شەریعەتی دامەزراند، لەناو ئیسرائیل تەورات، کە باوباپیرانی ئێمەی ڕاسپارد کە فێری منداڵانی خۆیانی بکەن،
6 so that the next generation—children yet to be born—would understand and grow up to teach their children.
بۆ ئەوەی نەوەی داهاتوو بیانزانێت، ئەو منداڵانەی لەدایک دەبن، ئەوانیش هەستن و بۆ منداڵانی خۆیانی باس بکەن.
7 In this way they should place their trust in God and not forget what God has done, and keep his commandments.
ئینجا هیوایان بە خودا دەبێت، کردارەکانی خودایان لە یاد ناچێ، بەڵکو ڕاسپاردەکانی بەجێدەگەیەنن،
8 Then they would not be like their forefathers, a stubborn and rebellious generation that was untrustworthy and unfaithful.
بۆ ئەوەی وەک باوباپیرانیان نەبن، نەوەیەکی یاخی و کەللەڕەق، نەوەیەک جگەرسۆز نەبوو بۆ خودا، ڕۆحیشیان دڵسۆزی ئەو نەبوو.
9 The soldiers of Ephraim, though armed with bows, ran away on the day of battle.
ئەفرایمییەکان کە چەکیان تیروکەوان بوو، لە ڕۆژی جەنگدا گەڕانەوە.
10 They did not keep God's agreement, and refused to follow his laws.
پەیمانی خودایان شکاند، بەپێی فێرکردنی نەجوڵانەوە.
11 They ignored what he had done, and the amazing things he had shown them—
کردارەکانی خودایان لەبیر کرد، ئەو کارە سەرسوڕهێنەرانەی کە پیشانی دابوون.
12 the miracles he had performed for their forefathers near Zoan in Egypt.
لەبەرچاوی باوباپیرانیان پەرجووی کرد، لە خاکی میسر، لە وڵاتی چۆعەن.
13 He split the sea in two and led them through, making the water stand like walls on either side.
دەریای شەقکرد و پەڕاندنیەوە، وەک بەربەست ئاوی ڕاگرت.
14 He led them with a cloud by day, and by night with a light of fire.
بە ڕۆژ بەهۆی هەورەوە ڕێبەری کردن، بە درێژایی شەویش بە ڕووناکی ئاگر.
15 He split open rocks in the desert to give his people plenty to drink, water as deep as the ocean.
لە بیابان تاشەبەردی شەقکرد و ئاوی پێدان، ئەوەندە زۆر وەک لە دەریاوە بێت.
16 He made streams flow from the stone; water rushing down like rivers!
جۆگەی لەناو تاشەبەرد هەڵقوڵاند، وەک ڕووبار ئاوی بەردایەوە.
17 But they repeatedly sinned against him, rebelling against the Most High in the desert.
بەڵام بەردەوام بوون لە گوناهکردن لە دژی، لە یاخیبوون لە دژی خودای هەرەبەرز لە بیابان.
18 They deliberately provoked God by demanding the foods they longed for.
لە دڵی خۆیاندا خودایان تاقی کردەوە بە داواکردنی ئەو خواردنەی دڵیان پێوەی بوو.
19 They insulted God by saying, “Can God provide food here in the desert?
لە دژی خودا دوان و گوتیان: «ئایا خودا دەتوانێت لە چۆڵەوانی مێزێک بڕازێنێتەوە؟
20 Yes, he can strike a rock so that water gushes out like flowing rivers, but can he give us bread? Can he supply his people with meat?”
ڕاستە، لە تاشەبەردەکەی دا و ئاوی لێ هێنا، جۆگەکان ئاویان لێ ڕژا! بەڵام ئایا دەتوانێت نانیش بدات و گۆشت بۆ گەلەکەی دابین بکات؟»
21 When he heard this, the Lord became very angry, burning like fire against the descendants of Jacob, furious with the people of Israel,
کە یەزدان ئەمەی بیست زۆر تووڕە بوو، ئاگری داگیرسا لە دژی یاقوب، هەروەها تووڕەیی هەستا لە ئیسرائیل،
22 for they didn't believe in God and didn't trust him to take care of them.
چونکە بڕوایان بە خودا نەهێنا و پشتیان بە ڕزگاریی ئەو نەبەست.
23 Even so he commanded the skies above and the doors of heaven to open,
جا فەرمانی دا بە هەورەکان لە بەرزایی، دەرگای ئاسمانی کردەوە،
24 and he made manna rain down on them to eat, giving them bread from heaven.
مەنی بەسەریاندا باراند بۆ خواردن و دانەوێڵەی ئاسمانی پێدان.
25 Human beings ate the bread of angels; he sent them more than enough food.
مرۆڤ نانی فریشتەکانیان خوارد، ئازووقەی بۆ ناردن هەتا تێربوون.
26 He sent the east wind blowing across the sky; by his power he drove the south wind.
لە ئاسمانەوە بای ڕۆژهەڵاتی هەڵکرد، بە هێزیشی بای باشووری بەرەو پێش برد.
27 He rained down meat on them as plentiful as dust; birds as numerous as sand on a beach.
وەک خۆڵ گۆشتی بەسەریاندا باراند، وەک لمی دەریاکان پەلەوەری باڵدار.
28 He made them fall right in the middle of their camp, all around where they were living.
باراندییە ناو ئۆردوگاکەیان، لە دەوروبەری چادرەکانیان.
29 They ate until they were full. He gave them the food they longed for.
خواردیان و زۆر تێر بوون، ئەوەی دڵیان پێوەی بوو بۆی هێنان.
30 But before they satisfied their appetite, while the meat was still in their mouths,
بەڵام بەر لەوەی ئەوەی حەزیان لێی بوو بەجێی بهێڵن، هێشتا خواردنەکەیان لەناو دەم بوو،
31 God became angry with them and he killed their strongest men, striking them down in the prime of life.
تووڕەیی خودا لێیان هەستا، هەرە بەهێزەکانی کوشتن و باشترین گەنجەکانی ئیسرائیلی خست.
32 Despite all this they went right on sinning. Despite the miracles, they refused to trust him.
لەگەڵ ئەمەشدا گوناهیان کردەوە، بڕوایان بە کارە سەرسوڕهێنەرەکانی نەکرد.
33 So he snuffed out their futile lives, bringing them to an end in terror.
بە فووێک ڕۆژگاری لەناوبردن، بە تۆقاندن ساڵانیان.
34 When he began killing them, the rest came back to God in repentance, praying to him.
هەر کاتێک لێیان بکوژێت بەدوای دەکەون، بە پەرۆشەوە دەگەڕێنەوە لای.
35 They remembered that God was their rock, that God Most High was their Savior.
بەبیریان دێتەوە کە خودا تاشەبەردیانە، خودای هەرەبەرزیشە کە دەیانکڕێتەوە.
36 They flattered him by what they told him, but they were only lying.
بەڵام بە دەم فێڵ دەکەن، بە زمان درۆی لەگەڵ دەکەن.
37 Deep down they were not sincere, and did not keep the agreement they had with him.
دڵیان لەلای ناچەسپێت، دڵسۆز نین لەگەڵ پەیمانەکەی.
38 But being compassionate he pardoned their guilt and did not destroy all of them. He often held back his anger—he did not pour out all his fury.
ئەویش بەزەییداره و لە گوناه خۆشدەبێت و نافەوتێنێت. زۆر جار تووڕەیی خۆی دەگێڕێتەوە، هەموو هەڵچوونی خۆی دەرنابڕێت.
39 He remembered their mortality—that they were like a puff of wind that would not return.
بەبیری دێتەوە ئەمانە مرۆڤن، بایەکن هەڵدەکەن و ناگەڕێنەوە.
40 How often they rebelled against him in the wilderness, giving him grief in the desert!
چەند جار لە چۆڵەوانی لێی یاخیبوون، لە بیابان دڵتەنگیان کرد.
41 Again and again they provoked God, causing pain to the Holy One of Israel.
جار لەدوای جار خودایان تاقی کردەوە، خودا پیرۆزەکەی ئیسرائیلیان تووڕە کرد.
42 They did not remember his strength when he rescued them from their oppressors,
دەستی ئەویان لەبیرچوو، ئەو ڕۆژەی ئەوانی لە دوژمن کڕییەوە.
43 performing miracles in Egypt, doing wonderful things on the plain of Zoan.
ئەو ڕۆژەی لە میسر نیشانەی پیشاندا، لە وڵاتی چۆعەن پەرجووی کرد.
44 There he turned their rivers and their streams into blood so that no one could drink from them.
ڕووبار و جۆگەکانیانی گۆڕی بۆ خوێن، بۆ ئەوەی نەخۆنەوە.
45 He sent flies among them to destroy them, and frogs to ruin everything.
مێشومەگەزی نارد پێوەیان دان، بۆقی نارد بۆگەنیان کردن.
46 He gave their crops to locusts; everything they worked had for was taken by locusts.
بەروبوومی ئەوانی دا بە سن، بەری ماندووبوونیان بە کوللە.
47 He destroyed their vines with hail, and their fig trees with freezing rain.
بە تەرزە ڕەزەمێوەکانی کوتان و بە زوقم دار هەنجیرەکانی وشککردن.
48 He handed over their cattle to hail and their flocks to lightning bolts.
گاوگۆتاڵی ئەوانی خستنە بەر تەرزە و ئاژەڵی ماڵی دانە بەر بروسکە.
49 He poured out on them his fierce anger—rage and hostility and anguish—sending a band of destroying angels against them.
گڕی هەڵچوونی خۆی ڕژاندە سەریان، تووڕەیی و تۆڵە و بەڵا، بە فریشتەی لەناوبەر ناردی.
50 He sent his unrestrained anger against them; he did not spare them from death, handing them over to the plague.
ڕێگای بۆ تووڕەیی خۆی خۆشکرد، مردنی لێ نەگێڕانەوە، ژیانیانی تووشی دەرد کرد.
51 He struck down all the firstborn of Egypt, the first to be conceived in the tents of Ham.
لە هەموو نۆبەرەکانی میسری دا، یەکەمین بەرهەمی پیاوەتی وڵاتی حام.
52 But he led out his people like sheep, and guided them like a flock in the wilderness.
ئینجا وەک مەڕ گەلەکەی بەپێشدا، وەک ڕان لە چۆڵەوانی ڕابەرایەتی کردن.
53 He led them to safety, and they were not afraid. He drowned their enemies in the sea.
بە ئاسوودەیی ڕێنمایی کردن، ئیتر بێ ترس بوون، بەڵام دەریا دوژمنەکانی داپۆشین.
54 He brought them to the border of his holy land, to this mountainous land that he had conquered for them.
بردنی بۆ سنووری خاکی پیرۆز، ئەو چیایەی بە دەستی ڕاستی بەدەستیهێنا.
55 He drove out the heathen nations before them. He divided up the land for them to own. He settled the tribes of Israel in their tents.
نەتەوەکانی لەبەردەم دەرکردن، میراتی بە گوریس بۆ دابەش کردن، هۆزەکانی ئیسرائیلی لە خێوەتەکانیان نیشتەجێ کرد.
56 But they provoked God Most High, rebelling against him. They did not follow what he had told them.
بەڵام خودای هەرەبەرزیان تاقی کردەوە و یاخی بوون، یاساکانی ئەویان پەیڕەو نەکرد.
57 Just like their forefathers they turned away from God and were unfaithful to him, as twisted as a defective bow.
هەڵگەڕانەوە و فێڵبازییان کرد، وەک باپیرانیان لەڕێ لایاندا، وەک کەوانێکی ناڕێک.
58 They made him angry with their pagan high places of worship; they made him jealous with their idols.
بە نزرگەکانیان لەسەر بەرزاییەکان پەستیان کرد، بە بتەکانیان ئیرەیی ئەویان جۆشاند.
59 When God heard their worship he became furious and he totally rejected Israel.
خودا ئەمەی بیست، پڕ تووڕەیی بوو، بە تەواوی ئیسرائیلی ڕەتکردەوە.
60 He abandoned his place at Shiloh, the Tabernacle where he lived among the people.
چادری پەرستنی شیلۆی بەجێهێشت، ئەو چادرەی لەناو مرۆڤ هەڵیدابوو.
61 He surrendered the Ark of his power, allowing it to be captured; handing it over into enemy hands.
سندوقی پەیمانی خۆی دایە دەست، هێمای هێز و شکۆی خۆی دایە دەست ناحەزەکانی.
62 He handed over his people to be slaughtered by the sword; he was furious with his chosen people.
گەلی خۆی خستە بەردەمی شمشێر، لە میراتەکەی تووڕە بوو.
63 Their young men were destroyed by fire; their young women had no wedding songs.
گەنجەکانیان ئاگر هەڵیلووشین، کچەکانیان هەلهەلەیان لێ نەدا.
64 Their priests were killed by the sword; their widows were unable to mourn.
کاهینەکانیان بە شمشێر کەوتن، بێوەژنەکانیان شیوەنیان نەگێڕا.
65 Then the Lord woke up as if from sleep, as a warrior sobering up from drinking wine.
ئەوسا پەروەردگار هەستا وەک ئەو کەسەی لە خەو بەئاگا دێتەوە، وەک ئەو پاڵەوانەی لە سەرخۆشی بەهۆش دێتەوە.
66 He defeated his enemies, striking them on the back, causing them everlasting shame.
لە دوژمنەکانی دا بۆ دواوە، کردنی بە ڕیسوایی هەمیشەیی.
67 He rejected the descendants of Joseph, and did not choose the tribe of Ephraim.
خێوەتەکانی یوسفی ڕەتکردەوە، هۆزی ئەفرایمی هەڵنەبژارد،
68 Instead he chose the tribe of Judah, and Mount Zion which he loves.
بەڵکو هۆزی یەهودای هەڵبژارد، کێوی سییۆن کە خۆشی دەوێت.
69 There he built his sanctuary, high like the heavens, on earth that he made to last forever.
وەک بەرزاییەکان پیرۆزگای خۆی بنیاد نا، وەک زەوی هەتاهەتایە چەسپاندی.
70 He chose his servant David, taking him from the sheep pens,
داودی بە خزمەتکاری خۆی هەڵبژارد و لەناو پشتیری مەڕ دەریهێنا.
71 taking him from caring for the sheep and lambs to be a shepherd to the descendants of Jacob—God's special people, Israel.
لەدوای مەڕە شیردەرەکانەوە هێنای، بۆ ئەوەی ببێتە شوانی یاقوبی گەلی خۆی، ئیسرائیلی میراتگری خۆی.
72 Like a shepherd, he took care of them with sincere devotion, leading them with skillful hands.
داودیش بە دڵپاکییەوە شوانایەتی کردن، بە دەستێکی کارامە ئاراستەی کردن.

< Psalms 78 >