Psalms 77
1 For Jeduthun, the music director. A psalm of Asaph. I cry out to God for help—I even shout. If only he would listen to me!
Sa akong tingog motu-aw ako sa Dios, Bisan ngadto sa Dios uban sa akong tingog; ug siya magapatalinghug kanako.
2 When I was in trouble I prayed to the Lord. All night long I stretched out my hands to him in prayer but nothing brought me any comfort.
Gipangita ko ang Ginoo sa adlaw sa akong kalisdanan: Akong gituy-od ang akong kamot sa kagabhion, ug wala maluya; Ang akong kalag nagdumili nga pagalipayon.
3 I thought about God, groaning loudly; I meditated on him, but I was discouraged. (Selah)
Nahinumdum ako sa Dios, ug walay paghilum sa pag-ampo: Nag-agulo ako, ug nalumos ang akong espiritu. (Selah)
4 You stop me going to sleep; I'm so upset I can't even talk.
Ikaw nagapugong sa akong mga mata nga nagatan-aw: Tungod sa hilabihan ko nga kalibog, wala ako makasulti.
5 I think of the old days, years ago.
Gipalandong ko ang mga adlaw sa daang panahon, Ang mga katuigan sa mga panahon sa kakaraanan.
6 I remember the songs I sung in the night. I meditate and ask myself:
Nahanumdum ako sa akong awit sa kagabhion: Nagpakigsulti ako sa akong kaugalingong kasingkasing; Ug ang akong espiritu naghimo ug masingkamoton nga pagsusi.
7 Has the Lord given up on me forever? Won't he ever be pleased with me again?
Magasalikway ba ang Ginoo sa walay katapusan? Ug dili na ba siya magmaloloy-on?
8 Has his trustworthy love disappeared forever? Have his promises permanently ended?
Natiti na ba ang iyang mahigugmaong-kalolot sa walay katapusan? Natapus na ba niya sa iyang saad sa walay katapusan?
9 Has God forgotten to be kind? Has he angrily slammed the door shut on his compassion? (Selah)
Nahakalimot na ba ang Dios sa pagkamaloloy-on? Gilukban na ba niya sa iyang kasuko ang iyang mga malomong kalooy? (Selah)
10 Then I said, “This is what hurts me the most: the Most High doesn't treat me the way he used to.”
Ug ako miingon: Kini mao ang akong kasakitan; Apan mahinumdum ako sa mga tuig sa toong kamot sa Hataas Uyamut.
11 I remember what you have done, Lord; I remember all the wonderful things you did long ago.
Akong pagasaysayon ang mga buhat ni Jehova; Kay akong pagahinumduman ang imong mga kahibulongan sa kakaraanan.
12 I will think about all you have accomplished; I will think deeply about how you have acted.
Magapamalandong usab ako sa tanan mong mga buhat, Ug magayamyam ako sa tanan nga imong gihimo.
13 God, your ways are holy; is any god as great as you?
Ang imong dalan, Oh Dios, anaa sa balaang puloy-anan: Kinsa ba ang daku nga dios nga sama sa Dios?
14 You are the God who does wonderful things! You have revealed your power to the nations.
Ikaw mao ang Dios nga nagabuhat ug mga katingalahan: Gipahayag mo sa mga katawohan ang imong kusog.
15 Through your strength you saved your people, the descendants of Jacob and Joseph. (Selah)
Sa imong bukton giluwas mo ang imong katawohan, Ang mga anak ni Jacob ug ni Jose. (Selah)
16 When the waters saw you, God, when they looked they trembled! Yes, they shook down to the very depths!
Ang katubigan nakakita kanimo, Oh Dios; Ang katubigan nakakita kanimo, (sila) nangahadlok: Ang mga kahiladman usab nangurog.
17 The clouds poured rain down; the skies crashed with thunder; your lightning flew like arrows.
Ang mga dag-um nanagyabo ug tubig; Ang mga langit nanagpadalugdog: Ang imong mga udyong usab mingpanaw sa halayong dapit.
18 Your thunder rumbled from the whirlwind; lightning flashes lit up the world; the earth quaked and shook.
Diha sa mga alimpulos ang tingog sa imong dalugdog; Ang mga kilat minghayag sa kalibutan: Ang yuta mikurog ug miuyog.
19 Your way led through the sea; your path passed through the deep sea; yet your footprints were invisible.
Diha sa dagat ang imong dalan, Ug ang imong mga alagianan diha sa dagkung mga tubig, Ug ang imong mga tunob wala maila.
20 You led your people like a flock, shepherded by Moses and Aaron.
Gimandoan mo ang imong katawohan sama sa usa ka panon sa carnero, Pinaagi sa kamot ni Moises ug ni Aaron.
