< Psalms 69 >

1 For the music director. To the tune “Lilies.” A psalm of David. God, please save me, because the water is up to my neck!
برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنها». مزمور داوود. خدایا، مرا از این طوفان مشکلات نجات ده!
2 I'm sinking deeper into the mud—there's no solid ground for me to stand. I find myself in deep water; floods wash over me.
در منجلاب فرو رفته‌ام و در زیر پایم جایی برای ایستادن نیست. به جاهای عمیق رسیده‌ام و سیلاب مرا پوشانده است.
3 I'm so tired of screaming out for help my throat is totally raw. My eyes are worn out looking for my God to help me.
از بس می‌نالم خسته شده‌ام و گلویم خشک شده است. چشمانم آنقدر منتظر اقدام تو بوده‌اند که تار گشته‌اند.
4 Those who hate me for no reason are more than the number of hairs on my head. Many enemies try to destroy me by telling lies. How can I give back what I didn't steal?
آنانی که بی‌سبب از من نفرت دارند از موهای سرم بیشترند. دشمنانم در مورد من دروغ می‌گویند، آنها از من قویترند و قصد کشتن مرا دارند. آنچه از دیگران ندزدیده‌ام، از من می‌خواهند برگردانم.
5 God, you know how foolish I am! My sins are not hidden from you.
ای خدا، تو حماقت مرا می‌دانی و گناهانم از نظر تو پنهان نیست.
6 Don't let those who trust you be ashamed because of me, Lord God Almighty. Don't let those who follow you be disgraced because of me, God of Israel.
ای خداوند لشکرهای آسمان، مگذار آنانی که به تو امیدوار هستند و انتظار تو را می‌کشند، به سبب من شرمنده شوند. ای خدای اسرائیل، مگذار مایهٔ رسوایی دوستدارانت شوم.
7 For your sake I put up with the insults; my face shows my embarrassment.
من به خاطر توست که اینچنین مورد سرزنش واقع شده و رسوا گشته‌ام.
8 I have become a foreigner to my brother Israelites; a stranger to my very own brothers.
نزد برادران خود غریب هستم و در خانوادهٔ خود بیگانه محسوب می‌شوم.
9 My devotion for your house is burning me up inside; the insults of those who insulted you have fallen on me.
اشتیاقی که برای خانۀ تو دارم، مثل آتش در من زبانه می‌کشد، و توهینهای اهانت‌کنندگانِ تو بر من افتاده است.
10 I wept and I fasted, but they mocked me;
هنگامی که با روزه و اشک در حضور تو خود را فروتن می‌سازم، آنها مرا سرزنش می‌کنند.
11 I mourned in sackcloth, but they laughed at me.
وقتی برای توبه و ندامت پلاس در بر می‌کنم، آنها مسخره‌ام می‌کنند.
12 People sitting by the town gate gossip about me. I'm the subject of rude songs sung by drunks.
مردم کوچه و بازار پشت سرم حرف می‌زنند و میگساران برای من آواز می‌خوانند.
13 But my prayer is to you, Lord, believing this is a good time to respond to me. God, in your wonderful trustworthy love, answer me with your sure salvation.
اما من، ای خداوند، نزد تو دعا می‌کنم. ای خدا، تو در وقت مناسب به من جواب ده، به سبب محبت عظیمت دعای مرا مستجاب فرما و مطابق وعدهٔ خود مرا نجات ده.
14 Please rescue me from the mud—don't let me sink! Save me from those who hate me and from drowning in the deep waters!
مرا از میان سیل و طوفان برهان تا غرق نشوم. مرا از دست دشمنانم نجات ده.
15 Don't let the flood waters wash over me. Don't let the deep waters pull me down. Don't let the grave close over me.
مگذار سیلاب مرا بپوشاند و در اعماق آبها غرق شوم.
16 Please answer my prayers, Lord, for you are good and love me with your trustworthy love; because of your kindness, please help me.
ای خداوند، دعای مرا مستجاب فرما، زیرا محبت تو شگفت‌انگیز است. از من مراقبت فرما، زیرا رحمت تو بیکران است.
17 Don't turn away from me, your servant. Please answer me quickly because I'm in trouble.
روی خود را از من برمگردان، زیرا در سختی و زحمت هستم. دعای مرا زود جواب ده.
18 Come here and rescue me; set me free from my enemies.
نزد من بیا و بهای آزادیم را بپرداز و مرا از دست دشمن رها کن.
19 You—you know my shame, my disgrace, my humiliation. You see everything my enemies are doing.
می‌دانی چگونه مورد سرزنش و اهانت قرار گرفته و رسوا شده‌ام؛ تو همهٔ دشمنانم را می‌بینی.
20 Insults have broken my heart—I am so sick there is no cure. I looked for some sympathy, but there was no one! Nobody showed me any compassion.
طعنه و سرزنش مردم دل مرا شکسته است و سخت بیمار شده‌ام. منتظر بودم کسی با من همدردی کند، ولی شخص دلسوزی یافت نشد. به جستجوی افرادی پرداختم که مرا دلداری دهند، اما کسی را نیافتم.
21 Instead they gave me bitter herbs to eat and vinegar to drink.
به جای خوراک، به من زرداب دادند و به جای آب، سرکه نوشاندند.
22 May the table set before them become a trap for them, a net that catches them, bringing punishment.
بگذار سفرۀ رنگینی که جلویشان پهن است، دامی شود و آرامش و صفایشان، تله باشد.
23 May their eyes become blind so they cannot see, and may their backs always be bent low in dejection.
چشمانشان کور شود تا نتوانند ببینند، و کمرهایشان همیشه بلرزد!
24 Pour out your judgment on them; chase them down in your fierce anger.
خشم خود را بر سرشان بریز و با آتش غضبت آنها را بسوزان!
25 Let the places where they live be deserted. Let their homes be abandoned.
ای کاش خانه‌هایشان خراب گردد و کسی در خیمه‌هایشان ساکن نشود.
26 For they persecute those you have punished, and make it even more painful for those you have disciplined.
زیرا به کسی که تو تنبیه کرده‌ای آزار می‌رسانند و از رنجهای آنانی که تو مجروحشان ساخته‌ای سخن می‌گویند.
27 Punish them for the evil they have done. Don't acquit them.
گناهانشان را یک به یک در نظر بگیر و مگذار نجات تو شامل حالشان شود.
28 Blot out their names from the Book of Life. Don't let them be listed with those who do right.
نامشان را از دفتر حیات خود پاک کن و مگذار جزو قوم تو محسوب شوند.
29 But I am suffering and in physical pain. God, please save me and keep me safe.
اما من مصیبت‌زده و دردمند هستم. ای خدا، مرا نجات ده و سرافراز فرما.
30 I will praise God's character in song; I will say how incredible he is and how thankful I am.
با سرود نام خدا را ستایش خواهم نمود و با دعای شکرگزاری عظمت او را خواهم ستود.
31 The Lord is happier with this than with offering animals as sacrifices: cattle, or bulls with horns and hooves.
خداوند چنین پرستشی را بیش از قربانی حیوانات می‌پسندد.
32 The humble will see this and be happy. May God encourage everyone who comes to him.
اشخاص فروتن که طالب خدا هستند وقتی ببینند او به فکر ایشان است شاد و امیدوار خواهند شد.
33 God hears the poor, and he does not ignore his people who are in prison.
خداوند دعای نیازمندان را مستجاب می‌نماید و عزیزان خود را در زندان و اسارت فراموش نمی‌کند.
34 Praise him heaven and earth, the seas and everything that lives in them!
ای آسمان و زمین، خدا را ستایش کنید! ای دریاها و ای موجودات دریایی، خدا را بستایید!
35 For God will save Zion, and rebuild the cities of Judah. They will live there and own the land.
خدا اورشلیم را نجات خواهد داد و شهرهای یهودا را دوباره بنا خواهد نمود تا قوم برگزیده‌اش در سرزمین موعود سکونت نمایند و آن را به تصرف خود درآورند.
36 The descendants of those who follow him will inherit the land, and those who love him will live there.
فرزندان بندگانش وارث سرزمین موعود خواهند شد و آنانی که خدا را دوست می‌دارند، در آن ساکن خواهند شد.

< Psalms 69 >