Psalms 50
1 A psalm of Asaph. The Lord, the Almighty God, speaks! He summons everyone on earth, from the east to the west.
Drottinn er alvaldur Guð. Hann kallar þjóð sína saman úr austri og vestri.
2 God shines out of Mount Zion, perfect in beauty.
Dýrð Guðs ljómar frá musteri hans á Síonfjalli.
3 Our God arrives, and does not stay quiet. Fire flames before him, burning everything up; a violent storm rages around him.
Hann birtist í þrumugný, umlukinn eyðandi eldi og stormviðri.
4 He summons the heavens above and the earth to witness the judgment of his people.
Hann er kominn til að dæma lýð sinn. Hróp hans heyrist á himni og jörðu:
5 “Bring me those who trust in me—those who confirmed the agreement with me through sacrifice.”
„Safnið saman þjóð minni sem með fórnunum á altari mínu hefur gert sáttmála við mig.“
6 The heavens declare his decisions are right, for God himself is the judge. (Selah)
Guð mun dæma réttláta dóma. Himinninn vitnar um réttlæti hans.
7 “My people, listen to what I have to say. I am bringing charges against you, Israel. I am God, your God!
Hlusta þú, þjóð mín! Ég er þinn Guð! Taktu eftir úrskurði mínum:
8 I'm not complaining about your sacrifices or burnt offerings that you offer all the time.
Fórnir þínar tek ég gildar. Þar hefur þú sýnt trúfesti.
9 I do not require bulls from your barns or goats from your pens,
En ég girnist þó ekki uxa þína og geitur,
10 for I own all the animals of the forest, and the cattle on a thousand hills belong to me.
því að öll dýr jarðarinnar tilheyra mér!
11 I know every bird of the mountains; all living things in the fields are mine.
Hjarðirnar á fjöllunum og fuglar loftsins – allt er það mitt.
12 If I were hungry, I wouldn't tell you, for the earth and everything in it are mine.
Væri ég hungraður, segði ég þér ekki frá því – allt á jörðu er mitt, ekkert er undan skilið.
13 Do I eat the flesh of bulls or drink the blood of goats?
Nei, ég þrái ekki kjötfórnir þínar og blóðfórnir,
14 Give an offering of thanks to God; keep the promises you made to the Most High,
heldur þakklæti og orðheldni.
15 and call on me when you're in trouble. I will rescue you, and you will thank me.”
Ákallaðu mig á degi neyðarinnar og þá mun ég frelsa þig. Og þú skalt vegsama mig. Já, þetta skaltu gera.
16 But to the wicked God says, “What's the point of mechanically repeating my laws or making empty promises about obeying the agreement?
En við hina óguðlegu segir Drottinn: „Hættið að þylja upp lögmál mitt og heimta af mér,
17 You hate my discipline, and you toss my words away, leaving them behind you.
þið sem hafnið aga og lítilsvirðið boðorð mín.
18 When you see people stealing, you admire them; you associate with adulterers.
Þið aðstoðið þjófinn og samneytið hórkörlum.
19 With your mouth you say evil things; you use your tongue to spread lies.
Þið bölvið og ljúgið
20 You sit there and speak against your brother, slandering your own mother's son.
og baktalið bróður ykkar.
21 I kept quiet when you did these things. You thought I was someone just like you. But now I confront you, and bring my charges against you.
Þannig ferst ykkur og svo á ég að þegja?! Er ég þá eins og þið? Nei, ég mun hegna ykkur svo ekki verður um villst.
22 Think again, you people who dismiss God, or I will tear you apart, and no-one will be able to save you.
En þið sem gleymduð Guði, fáið eitt tækifæri enn, síðan læt ég eyðinguna koma og þá er allt um seinan.
23 But those who give an offering of thanks honor me, and to those who follow the right I will show them the salvation of God.”
Sá sem færir þakkargjörð að fórn, heiðrar mig. Og þeir sem breyta eftir orðum mínum fá að sjá hjálpræði mitt.“
