Psalms 39
1 For Jeduthun, the music director. A psalm of David. I told myself, “I will be careful in what I do, and not sin in what I say. I will keep my mouth shut when the wicked are around.”
Ég hugsaði: „Ég ætla ekki að kvarta, né segja neitt ljótt meðan óguðlegir heyra til.“
2 So I was completely silent—I didn't even say anything good. But the pain inside only got worse.
Og ég þagði. En hið innra leið mér verr og verr.
3 My mind burned as if on fire; I had to say what I was thinking:
Ég hélt aftur af mér, en gremjan magnaðist í mér. Að lokum gat ég ekki orða bundist:
4 Lord, remind me. How short is my life? How long do I have? Remind me how quickly my life will pass.
„Drottinn, fæ ég aðeins að lifa örfá ár í viðbót?
5 Just look at the tiny amount of days you have given me! In your eyes my whole lifetime is like nothing. Our lives here are just a breath… (Selah)
Ævi mín er lítið lengri en höndin á mér! Og í þínum augum er hún nánast ekki neitt! Maðurinn, hvað er hann? Vindblær, flöktandi skuggi!
6 Human beings are just shadows walking around. They pointlessly rush through life, trying to pile up possessions without knowing who will get them.
Ys hans og amstur kemur engu til leiðar. Hann rakar saman fé sem svo aðrir eyða!“
7 So Lord, what am I looking for? I put my hope in you.
En á hvern vona ég þá? Drottinn, ég vona á þig!
8 Save me from my rebellion. Don't let me be mocked by fools.
Frelsa mig frá syndum mínum svo að heimskingjarnir hafi mig ekki að spotti.
9 I will stay quiet, I won't say a word, for it's you who has done this to me.
Drottinn, ég þegi því að þú hefur talað. Ég vil ekki kvarta, því að þú hefur refsað mér.
10 Please stop hitting me! Your beating has worn me out!
Drottinn láttu refsingu þína taka enda – ég þoli ekki meira!
11 When you discipline us, reprimanding us for our sins, it's like a moth eating up what is precious to us. All of us are just a breath… (Selah)
Þegar þú hirtir manninn vegna synda hans, þá er nánast úti um hann. Hann er sem mölétin flík, já, hann líður burt eins og gufa.
12 Please hear my prayer, Lord! Listen to my cry for help! Don't be deaf to my weeping. Please treat me as your guest, passing through, just like my forefathers.
Heyr þú bæn mína, Drottinn, hlustaðu á hróp mitt! Vertu ekki hljóður við tárum mínum. Mundu að ég er gestur hér, förumaður á þessari jörð eins og forfeður mínir.
13 Please leave me alone so I can be cheerful again, before I am dead and gone.
Miskunna þú mér, Drottinn og læknaðu mig. Lofaðu mér aftur að sjá glaðan dag áður en ég dey.
