Psalms 35
1 A psalm of David. Oppose my opponents, Lord; fight those who are fighting against me.
Drottinn, farðu gegn þeim sem ásækja mig. Berst þú við þá sem berjast gegn mér.
2 Put your armor on, and pick up your shield. Get ready, come and help me.
Klæddu þig brynju, taktu fram skjöld og verndaðu mig.
3 Draw your spear and your javelin, confront those who are chasing me. Tell me, “I am your salvation!”
Lyftu spjóti mér til varnar, því að óvinir mínir nálgast. Segðu við mig: „Ég bjarga þér!“
4 Shame them! Humiliate those who are trying to kill me! Turn them back! Disgrace those who are planning to hurt me!
Láttu þá verða til skammar sem ofsækja mig. Snúðu þeim frá og ruglaðu þá í ríminu!
5 Let them be like chaff blown by the wind; let the angel of the Lord drive them away.
Feyktu þeim burt eins og laufum í vindi. Engill þinn varpi þeim um koll.
6 May their path be dark and slippery, with the angel of the Lord chasing them down.
Gerðu veg þeirra myrkan og hálan er engill þinn eltir þá.
7 For no reason they set a net to catch me; for no reason they dug a pit to trap me.
Því að þótt ég gerði þeim ekkert illt, lögðu þeir fyrir mig gildru og grófu mér gröf.
8 Let disaster come on them suddenly; let the net they set catch them instead; let the pit they dug trap them instead.
Láttu eyðingu koma yfir þá þegar þeir eiga þess síst von. Þeir falli á eigin bragði og tortímist.
9 Then I will be glad in the Lord; I will be happy in his salvation.
En ég mun fagna í Drottni. Hann mun frelsa mig!
10 Every part of me will say, Who can compare to you, Lord? You rescue the weak from the strong; the poor and needy from robbers.
Ég lofa hann af öllu hjarta. Hver er vörn lítilmagnans nema hann? Hver annar en hann verndar hinn veika og þurfandi gegn ofbeldismönnunum sem ræna og rupla.
11 Hostile witnesses stand up to testify against me, accusing me of crimes I don't know anything about.
Slíkir menn eru ljúgvottar. Þeir ásaka mig um hluti sem ég hef aldrei heyrt.
12 They pay me back with evil instead of good. I feel like giving up.
Ég gerði þeim gott eitt, en þeir launa mér með illu. Ég er að dauða kominn.
13 But when they were sick, I put on clothes of sackcloth in sympathy. I denied myself through fasting. May my prayer for them return to bless me too.
Þegar þeir lágu sjúkir klæddist ég sorgarbúningi og var dapur. Ég fastaði – neitaði mér um mat – og bað í einlægni fyrir heilsu þeirra.
14 I was upset for them, as if they were my own friends or family; I bowed down in grief as if I was mourning my own mother.
Ég var harmandi, eins og móðir mín, vinur eða bróðir væru sjúk og að dauða komin.
15 But when I was in trouble, they gathered around and laughed at me. Even strangers I don't know attacked me, constantly tearing me apart.
En nú gleðjast þeir yfir óförum mínum. Þeir koma saman til að baktala mig – jafnvel ókunnugir og útlendingar eru í þeirra hópi.
16 Like irreligious people mocking a cripple they mock me and call me names, gnashing their teeth at me.
Þeir ala á illsku, formæla mér og hæða mig.
17 How long, Lord, will you sit by and just watch? Save me from their vicious attacks; defend the only life I have from these lions.
Drottinn, hve lengi ætlar þú að horfa á aðgerðalaus? Gríptu inn í og bjargaðu mér, því að ég er einmana og þessir vargar bíða færis.
18 Then I will thank you in front of the whole congregation and praise you in front of all the people.
Frelsaðu mig og þá mun ég þakka þér í áheyrn alls safnaðarins, vegsama þig meðal fjölda fólks.
19 Don't let my enemies take pleasure in my troubles, those people who hate me and tell lies about me, gloating over me for no reason.
Láttu þá ekki fá sigur sem ráðast gegn mér án minnsta tilefnis. Láttu mig ekki falla, því það mundi gleðja þá mjög.
20 They are not looking for peace; they invent malicious and deceptive schemes against innocent peace-loving people.
Þeir tala hvorki um frið, né það að gera gott, nei, heldur brugga þeir saklausum mönnum launráð.
21 They open their mouths wide to make accusations against me, saying, “Look! Look! We saw it with our own eyes!”
Þeir hafa hátt og segja mig beita ranglæti. „Já!“segja þeir, „við sáum það með eigin augum!“
22 But Lord, you've seen all this! Say something! Don't give up on me, Lord!
En Drottinn þekkir málið betur en nokkur annar. Gríptu inn í! Skildu mig ekki eftir einan og yfirgefinn!
23 Wake up! Get up and defend me, my Lord and my God! Take up my case and make sure justice is done!
Stígðu fram, Drottinn, Guð minn! Láttu mig ná rétti mínum.
24 Vindicate me, my Lord and my God, because you are just and right. Don't let them gloat over me.
Þú ert réttlátur og þekkir málið. Lýstu yfir sakleysi mínu. Láttu ekki óvini mína hlakka yfir ógæfu minni.
25 Don't let them say to themselves, “Look! We got what we wanted!” Don't let them say, “We completely destroyed him!”
Láttu þá ekki segja: „Gott! Það fór eins og við óskuðum! Loksins tókst okkur að gera út af við hann!“
26 Make them totally ashamed, all those who are happy for the trouble I'm in. Let those who are celebrating over me be covered with shame and dishonor.
Láttu þá blygðast sín. Láttu þá sem sýna mér hroka og fagna yfir óförum mínum, sjálfa þola skömm og svívirðing.
27 Instead let those who are pleased I've been vindicated celebrate and shout for joy. Let them always say, “How great is the Lord! He is happy when his servants live in peace and have what they need.”
Láttu þá sem óska mér blessunar sjá góða daga. Þeir hrópi: „Mikill er Drottinn sem gerir vel við þjón sinn!“
28 I will tell others about your character of truth and right, praising you all day long!
Ég vil segja öllum frá réttlæti Drottins og lofa hann liðlangan daginn.
