Psalms 147
1 Praise the Lord, for it's good to sing praises to our God! Praise is wonderful and beautiful!
| هللویاه، زیرا خدای ما را سراییدن نیکو است و دل پسند، و تسبیح خواندن شایسته است! | ۱ |
2 The Lord is rebuilding Jerusalem, gathering together the people of Israel who have been scattered.
| خداوند اورشلیم را بنامی کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید. | ۲ |
3 He heals the broken-hearted, and bandages the wounded.
| شکسته دلان را شفا می‌دهد و جراحت های ایشان را می‌بندد. | ۳ |
4 He knows how many stars he made, and commands all of them by name.
| عدد ستارگان را می‌شمارد وجمیع آنها را به نام می‌خواند. | ۴ |
5 Our Lord is great! His power is immense! There's no limit to what he understands!
| خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی. | ۵ |
6 The Lord helps those who are bowed down to get up; but he grinds the wicked into the ground.
| خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین می‌اندازد. | ۶ |
7 Sing thanks to the Lord! Sing praises to our God with a harp!
| خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید. | ۷ |
8 He covers the sky with clouds to bring rain to the earth, and makes the grass grow on the hills.
| که آسمانهارا با ابرها می‌پوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها می‌رویاند. | ۸ |
9 He gives food to the animals, and to the baby ravens when they call.
| که بهایم را آذوقه می‌دهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند. | ۹ |
10 The Lord doesn't appreciate the strength of war-horses or value human power.
| در قوت اسب رغبت ندارد، و ازساقهای انسان راضی نمی باشد. | ۱۰ |
11 What the Lord values are those who follow him, those who put their confidence in his trustworthy love.
| رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند. | ۱۱ |
12 Jerusalem, praise the Lord! Zion, praise your God!
| ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو. | ۱۲ |
13 He makes the bars on your city gates strong, and blesses your children around you.
| زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده وفرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است. | ۱۳ |
14 He keeps the borders of your land safe from attack; he provides you with plenty of the finest wheat.
| که حدود تو را سلامتی می‌دهد و تو را ازمغز گندم سیر می‌گرداند. | ۱۴ |
15 He sends his commands around the world—they're quickly implemented.
| که کلام خود را برزمین فرستاده است و قول او به زودی هر‌چه تمام تر می‌دود. | ۱۵ |
16 He sends snow as white as wool, and scatters frost like ashes.
| که برف را مثل پشم می‌باراند، و ژاله را مثل خاکستر می‌پاشد. | ۱۶ |
17 He throws hail like stones. Who can stand the cold he sends?
| که تگرگ خودرا در قطعه‌ها می‌اندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟ | ۱۷ |
18 Then he sends out his command and it melts; he blows on it and the water flows.
| کلام خود را می‌فرستد وآنها را می‌گدازد. باد خویش را می‌وزاند، پس آبها جاری می‌شود. | ۱۸ |
19 He proclaims his word to Jacob; his rules and laws to Israel.
| کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل. | ۱۹ |
20 He has not done this for any other nation—they don't know his laws. Praise the Lord!
| با هیچ امتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانسته‌اند. هللویاه! | ۲۰ |
