Psalms 132
1 A song for pilgrims going up to Jerusalem. Lord, remember David, and all that he went through.
Manst þú, Drottinn, allar þjáningar Davíðs?
2 He made a promise to the Lord, a vow to the Mighty One of Jacob:
Hann náði ekki að hvílast, kom ekki dúr á auga.
3 “I will not go home, I will not go to bed,
Þá kom honum í hug að reisa hús yfir örk þína,
4 I will not go to sleep, I will not take a nap,
musteri fyrir hinn volduga í Ísrael.
5 until I find a place where the Lord can live, a home for the Mighty One of Jacob.”
Og hann hét því að svo skyldi verða og sór hátíðlegan eið fyrir Drottni.
6 In Ephrathah we received information about the Ark of Agreement, and we found it in fields near Jaar.
Fyrst var örkin í Síló í Efrata og síðan í Jaar.
7 Let's go to the place where the Lord lives and bow down at his feet in worship.
Nú fær hún stað í musterinu, bústað Guðs hér á jörð. Þar munum við falla fram og tilbiðja hann.
8 Come, Lord, and enter your home, together with your Ark of your power.
Rís þú upp, Drottinn! Gakktu inn í musteri þitt ásamt örk þinni, tákni máttar þíns!
9 May your priests wear goodness like clothing; may your faithful people shout for joy.
Við munum íklæða prestana hvítum skrúða, klæðum hreinleikans. Og þjóðin mun hrópa fagnaðaróp!
10 For the sake of your servant David, don't reject the king you have chosen.
Vísaðu Davíð þjóni þínum ekki frá – konunginum sem þú útvaldir handa þjóð þinni.
11 The Lord made a solemn promise to David, one he will never cancel—“I will put one of your descendants on your throne.
Þú lofaðir Davíð því að sonur hans yrði eftirmaður hans, skyldi erfa hásætið. Vissulega munt þú aldrei ganga á bak orða þinna!
12 If your sons keep to my agreement and my laws that I will teach them, then their sons will always occupy your throne.”
Og annað fyrirheit gafstu Davíð líka: Ef afkomendur hans héldu ákvæði sáttmála þíns við þig, þá mundi konungdómurinn haldast í ætt Davíðs að eilífu.
13 For the Lord has chosen Zion, wanting to make his home there, saying:
Ó, Drottinn, þú hefur útvalið Jerúsalem að bústað þínum.
14 “This will always be my home; this is where I want to live.
„Þetta er hvíldarstaður minn um aldur og ævi, “sagðir þú, „staðurinn sem ég hef þráð.
15 I will provide the people of the city with all they need; I will feed the poor.
Borg þessa vil ég blessa og auðga og fátæklingar hennar fá nóg að borða.
16 I will clothe its priests with salvation; and its faithful people will shout for joy.
Presta hennar mun ég íklæða hjálpræði, og hinir trúuðu er þar búa munu hrópa fagnaðaróp.
17 I will make the line of David even more powerful. I have prepared a lamp for my chosen king.
Veldi Davíðs mun aukast, og ég mun gefa honum son, eftirmann í hásæti hans.
18 I will humiliate his enemies, but the crown he wears will shine brightly.”
Ég hyl óvini hans skömm, en á honum skal kóróna hans ljóma.“
