Psalms 127

1 A song for pilgrims going up to Jerusalem. A psalm of Solomon. If the Lord doesn't build the house, the work of the builders is futile. If the Lord doesn't guard the city, the work of the guards is pointless.

Malibang itayo ng Panginoon ang bahay, walang kabuluhang nagsisigawa ang nagtatayo: malibang ingatan ng Panginoon ang bayan, walang kabuluhang gumigising ang bantay.

2 It's useless to get up early in the morning and go to work, and stay late into the evening, worrying about earning enough to eat, when the Lord gives rest to those he loves.

Walang kabuluhan sa inyo na kayo'y magsibangong maaga, at magpahingang tanghali, at magsikain ng tinapay ng kapagalan: sapagka't binibigyan niyang gayon ng pagkakatulog ang kaniyang minamahal.

3 Children certainly are a gift from the Lord, for a family is a blessing.

Narito, ang mga anak ay mana na mula sa Panginoon: at ang bunga ng bahay-bata ay kaniyang ganting-pala.

4 Like arrows in the hand of a warrior are the children of a young man.

Kung paano ang mga pana sa kamay ng makapangyarihang lalake, gayon ang mga anak ng kabataan.

5 Happy is the father who fills his quiver with them! Such fathers will not be embarrassed when they confront their enemies at the city gate.

Maginhawa ang lalake na pumuno ng kaniyang lalagyan ng pana ng mga yaon: sila'y hindi mapapahiya, pagka sila'y nakikipagsalitaan sa kanilang mga kaaway sa pintuang-bayan.