< Psalms 122 >

1 A song for pilgrims going up to Jerusalem. A psalm of David. I was so happy when they said to me, “Let's go the house of the Lord.”
Ako'y natutuwa nang kanilang sabihin sa akin, tayo'y magsiparoon sa bahay ng Panginoon.
2 Now we're standing inside your gates, Jerusalem!
Ang mga paa natin ay nagsisitayo sa loob ng iyong mga pintuang-bayan, Oh Jerusalem;
3 Jerusalem is built as a city where people can be together.
Jerusalem, na natayo na parang bayang siksikan:
4 All the tribes—the tribes of the Lord—go up there, following the command given to Israel to give thanks to the Lord.
Na inaahon ng mga lipi, sa makatuwid baga'y ng mga lipi ng Panginoon, na pinaka patotoo sa Israel, upang magpasalamat sa pangalan ng Panginoon.
5 This is where the thrones are placed, where judgment is given, the thrones of the house of David.
Sapagka't doo'y nalagay ang mga luklukan na ukol sa kahatulan, ang mga luklukan ng sangbahayan ni David.
6 Pray that Jerusalem may be at peace. May everyone who loves Jerusalem be kept safe.
Idalangin ninyo ang kapayapaan ng Jerusalem: sila'y magsisiginhawa na nagsisiibig sa iyo.
7 May there be peace within your walls, and safety within your fortresses.
Kapayapaan nawa ang sumaloob ng inyong mga kuta, at kaginhawahan sa loob ng iyong mga palasio.
8 On behalf of my family and friends, I will now say, “May you be at peace.”
Dahil sa aking mga kapatid at aking mga kasama, aking sasabihin ngayon, kapayapaan ang sumaiyong loob.
9 On behalf of the house of the Lord our God, I pray that everything goes well for you.
Dahil sa bahay ng Panginoon nating Dios. Hahanapin ko ang iyong buti.

< Psalms 122 >