Psalms 12

1 For the music director. To the Sheminith. A psalm of David. Help, Lord, for all the good people have gone! Those who trust in you have disappeared from among the people on earth.

Przedniejszemu śpiewakowi Seminit, pieśń Dawidowa. Ratuj, Panie! boć już niestaje miłosiernego, a wyginęli uprzejmi z synów ludzkich.

2 Everyone lies to their neighbors. They flatter with nice talk, but they don't mean what they say.

Każdy mówi kłamstwo z bliźnim swoim: usty pochlebnemi, dwojakiem sercem mówią.

3 Stop their flattery, Lord, and silence their boasts—

Niechajże Pan wytraci wszystkie wargi pochlebne, i język mówiący rzeczy wyniosłe.

4 these people who say, “We will succeed through what we say; our mouths belong to us. We don't take orders from anyone!”

Którzy mówią: Językiem naszym przewiedziemy, wargi nasze za nami są, któż jest panem naszym?

5 “Because of the violence the helpless have suffered, and because of the groans of the poor, I will rise up to defend them,” says the Lord. “I will give them the protection they have been longing for.”

Dla zniszczenia ubogich, i dla wołania nędznych teraz powstanę, mówi Pan; postawię w bezpieczności tego, na którego sidła stawiają.

6 What the Lord says is trustworthy, as pure as silver refined seven times in a furnace.

Słowa Pańskie są słowa czyste, jako srebro wypławione w piecu glinianym, siedm kroć przelewane.

7 You, Lord will keep the oppressed safe; you will protect us from these kinds of people forever;

Ty, Panie! zachowaj ich; strzeż ich od rodzaju tego aż na wieki.

8 even though the wicked are all around us, and evil is being promoted everywhere.

Ze wszystkich stron niepobożni krążą, gdy wywyższeni bywają najpodlejsi między synami ludzkimi.