Psalms 107

1 Thank the Lord, for he is good! His trustworthy love continues forever!

۱ خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد.

2 Let those the Lord has saved say that they are saved; those he has rescued from the power of the enemy.

۲ فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است.

3 He has gathered them together from distant lands, from the east and the west, the north and the south.

۳ وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب.

4 They wandered in the desert wilderness, unable to find a way to a city where they could live.

۴ در صحرا آواره شدند و دربادیه‌ای بی‌طریق و شهری برای سکونت نیافتند.

5 Hungry and thirsty, they became very discouraged.

۵ گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید.

6 Then they cried out to the Lord to help them in their troubles, and he saved them from their suffering.

۶ آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

7 He led them along a straight way to a city where they could live.

۷ و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند.

8 Let them praise the Lord for his trustworthy love, and for all the wonderful things he does for people.

۸ پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب وی با بنی آدم.

9 For he gives drink to those who are thirsty, and food to those who are hungry.

۹ زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت.

10 Some sat in complete darkness, prisoners of misery and bound with iron chains,

۱۰ آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند.

11 for they had rebelled against what God had said; they had rejected the guidance of the Most High.

۱۱ زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند.

12 So he humbled their pride with the troubles of life; they tripped over and no one was there to stop them falling.

۱۲ و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کننده‌ای نبود.

13 Then they called out to the Lord for help in their troubles, and he saved them from their suffering.

۱۳ آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

14 He brought them out of complete darkness, he broke their chains to pieces.

۱۴ ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست.

15 Let them praise the Lord for his trustworthy love, and for all the wonderful things he does for people.

۱۵ پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.

16 For he breaks down the bronze doors, and cuts through the iron bars.

۱۶ زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است.

17 They were stupid because they rebelled; they suffered for their sins.

۱۷ احمقان به‌سبب طریق شریرانه خود و به‌سبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند.

18 They didn't want to eat; they were at death's door.

۱۸ جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند.

19 Then they called out to the Lord for help in their troubles, and he saved them from their suffering.

۱۹ آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

20 He gave the command and he healed them; he saved them from the grave.

۲۰ کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید.

21 Let them praise the Lord for his trustworthy love, and for all the wonderful things he does for people.

۲۱ پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.

22 Let them present thank offerings and sing with joy about what he has done.

۲۲ و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند.

23 Those who set sail in ships, crossing the seas to earn their living,

۲۳ آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند.

24 they have seen the Lord's incredible power at work—the wonderful things he did in the deepest oceans.

۲۴ اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجه‌ها.

25 He only had to speak to cause a stormy wind that stirred up towering waves,

۲۵ او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت.

26 lifting the ships high in the air and then plunging them down. The sailors were so terrified that their courage melted away.

۲۶ به آسمانها بالا رفتند و به لجه‌ها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید.

27 They staggered around, falling from side to side like drunks—all their seamanship skills were useless.

۲۷ سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید.

28 Then they cried out to the Lord to help them in their troubles, and he saved them from their suffering.

۲۸ آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

29 He calmed the storm, the waves were quiet.

۲۹ طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید.

30 The sailors were so happy when it all calmed down, and he brought them to the harbor they wanted.

۳۰ پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید.

31 Let them praise the Lord for his trustworthy love, and for all the wonderful things he does for people.

۳۱ پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.

32 Let them say how wonderful he is in front of the whole congregation and the elders.

۳۲ و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند.

33 He dries up rivers and turns the land into a desert; the water springs stop flowing and the earth turns dry and dusty.

۳۳ او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه.

34 Fruitful ground becomes a salty wasteland because of the wickedness of those living there.

۳۴ و زمین بارور را نیز به شوره زار، به‌سبب شرارت ساکنان آن.

35 But he also turns around and makes pools of water in the desert, and makes water springs flow in a dry and dusty land.

۳۵ بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب.

36 He brings hungry people to live there—a place they can build their cities.

۳۶ و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند.

37 They sow their fields and plant their vineyards, producing a good harvest.

۳۷ و مزرعه‌ها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند.

38 He takes care of them, and their numbers increase dramatically—their cattle too!

۳۸ و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند.

39 When they become few, brought low by oppression, misery, and sorrow,

۳۹ و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن.

40 He pours out his contempt on their leaders, making them wander, lost in the wilderness.

۴۰ ذلت را بر روسا می‌ریزد و ایشان را در بادیه‌ای که راه ندارد آواره می‌سازد.

41 But he lifts the poor out of their troubles, and makes their families as big as flocks.

۴۱ اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیله‌ها را مثل گله هابرایش پیدا می‌کند.

42 Those who live right will observe what is happening and be glad, but the wicked will be silenced.

۴۲ صالحان این را دیده، شادمان می‌شوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست.

43 Those who are wise will pay attention to all this, and thoughtfully reflect on the Lord's trustworthy love.

۴۳ کیست خردمند تا بدین چیزهاتفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند راخواهند فهمید.