Psalms 106
1 Praise the Lord! Thank the Lord, for he is good! His trustworthy love lasts forever.
| سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی. |
2 Who can give an account of all the wonderful things the Lord has done? Who can give him all the praise he is due?
| کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟ |
3 Happy are those who treat people fairly, who always do what is right.
| خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند. |
4 Please remember me when you are generous to your people; think of me when you come to save.
| ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم. |
5 Let me see your chosen people prosperous; let me be happy together with your nation; let me share in being proud of you with those who belong to you.
6 We have sinned just like our forefathers. We have done wrong. We are guilty.
| ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم. |
7 They didn't pay attention to the wonderful things you did. They didn't keep in mind how much you loved them, but chose to rebel at the sea, the Red Sea.
| اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند. |
8 Even so he saved them because of the kind of person he is, and to show his power
| اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی. |
9 He gave his order to the Red Sea, and it dried up. He led his people across the seabed as if it were a desert.
| دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند. |
10 He rescued them from those who hated them; he saved them from their enemies' power.
| آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی. |
11 The water drowned their enemies—none of them survived,
| همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند. |
12 Then his people trusted in what he promised, and sang his praises.
| آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند. |
13 But they quickly forgot what he had done for them, and they didn't listen to his advice.
| ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند. |
14 They were filled with desperate cravings in the wilderness; they provoked God in the desert.
| آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند. |
15 He gave them what they wanted, but sent them a plague as well.
| خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت. |
16 In the camp the people became jealous of Moses, and of Aaron, the Lord's holy priest.
| بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند. |
17 The earth split open and swallowed up Dathan; it buried Abiram and his followers.
| آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد، |
18 Fire broke out among them—a flame that burned them up.
| و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید. |
19 At Mount Sinai they made a calf, they bowed down before a metal idol.
| بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند. |
20 They replaced their God of glory with a bull that eats grass!
| آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند. |
21 They forgot God, their Savior, who had done marvelous things in Egypt;
| آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند. |
22 performing miracles in the land of Ham, doing amazing things at the Red Sea.
23 So he said he was going to destroy them But Moses, his chosen leader, placed himself between the Lord and the people to persuade the Lord not to destroy them in his anger.
| آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد. |
24 Later the people refused to enter the Promised Land; they didn't trust him to do as he'd promised.
| بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند. |
25 They complained in their tents about the Lord, and refused to obey what he told them.
| آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند. |
26 So he raised his hand to give them a serious warning that he would bring them down in the wilderness,
| از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند، |
27 that he would disperse their descendants among the heathen nations, scattering them among countries far away.
| و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد. |
28 They gave their allegiance to Baal Peor, and ate food sacrificed to the dead.
| بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند. |
29 They provoked the Lord by what they did, making him angry, so a plague broke out among them.
| با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد. |
30 But Phinehas took a stand for the Lord and intervened, and the plague was stopped in its tracks.
| آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید. |
31 He has been considered as a man who lived right from that time on and for all generations.
| این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد. |
32 They also angered him at the waters of Meribah where things went badly for Moses because of them.
| بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد. |
33 They upset him so much that he spoke without thinking in the heat of the moment.
| زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند. |
34 They did not destroy the heathen peoples as the Lord had told them to do,
| آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند، |
35 but instead they joined in with them and adopted their way of life.
| بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند. |
36 They worshiped their pagan idols which became a trap for them.
| بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند. |
37 The even sacrificed their sons and daughters to these demons.
| اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند. |
38 They shed the blood of innocent children, their sons and daughters, sacrificing them to the idols of Canaan. By doing so they defiled the land with blood.
| خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند. |
39 The also defiled themselves by what they did: their actions were spiritual adultery.
| با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند. |
40 So the Lord was angry with his people—he loathed those who belonged to him.
| بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید. |
41 He handed them over to the heathen nations. These people who hated them now became their rulers.
| آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند. |
42 Their enemies dominated and subdued them with their power.
| دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند. |
43 The Lord repeatedly rescued them, but they continued with their rebellious ideas, until they were finally destroyed by their own sins.
| خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند. |
44 Despite all this, the Lord was moved by their suffering; he heard their sad cries.
| با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود. |
45 He remembered the agreement he had made with them, and he held back because of his great kindness and love.
| او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد. |
46 He made the people who captured them treat them with mercy.
| او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند. |
47 Save us, Lord, our God! Bring us back together from among the nations, so we can thank you and declare how magnificent and holy you are.
| ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم. |
48 How wonderful is the Lord, the God of Israel, who lives forever and ever! Let all the people say “Amen”! Praise the Lord!
| متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند! |
