Psalms 105
1 Give the Lord thanks, worship his wonderful nature, let people know what he's done!
Oh magpasalamat kayo sa Panginoon, kayo'y magsitawag sa kaniyang pangalan; ipabatid ninyo ang kaniyang mga gawain sa mga bayan.
2 Sing to him, sing his praises; tell everyone the great things he's done!
Magsiawit kayo sa kaniya, magsiawit kayo sa kaniya ng mga pagpuri; salitain ninyo ang lahat niyang kagilagilalas na mga gawa.
3 Be proud of his holy character; be happy, all who come to the Lord!
Lumuwalhati kayo sa kaniyang banal na pangalan: mangagalak ang puso nila na nagsisihanap sa Panginoon.
4 Look for the Lord, and his strength; always look to be in his presence.
Hanapin ninyo ang Panginoon at ang kaniyang kalakasan; hanapin ninyo ang kaniyang mukha magpakailan man.
5 Remember all the wonderful things he's done, the miracles he's performed, and the judgments he's carried out,
Alalahanin ninyo ang kaniyang kagilagilalas na mga gawa na kaniyang ginawa: ang kaniyang mga kababalaghan at ang mga kahatulan ng kaniyang bibig;
6 descendants of Abraham, children of Israel, his chosen people.
Oh ninyong binhi ni Abraham na kaniyang lingkod, ninyong mga anak ni Jacob, na kaniyang mga hirang.
7 He is the Lord, our God, his judgments cover the whole earth.
Siya ang Panginoon nating Dios: ang kaniyang mga kahatulan ay nangasa buong lupa.
8 He remembers his agreement forever, the promise he made lasts for a thousand generations;
Kaniyang inalaala ang kaniyang tipan magpakailan man, ang salita na kaniyang iniutos sa libong sali't saling lahi;
9 the agreement he made with Abraham, the vow he gave to Isaac.
Ang tipan na kaniyang ginawa kay Abraham, at ang kaniyang sumpa kay Isaac;
10 The Lord legally confirmed it with Jacob, he made this binding agreement with Israel:
At pinagtibay yaon kay Jacob na pinakapalatuntunan, sa Israel na pinakawalang hanggang tipan:
11 saying to you, “I will give the land of Canaan for you to possess.”
Na sinasabi, sa iyo'y ibibigay ko ang lupain ng Canaan, ang kapalaran na iyong mana;
12 He said this when they were only a few, just a small group of foreigners in the land.
Nang sila'y kaunti lamang tao sa bilang; Oo, totoong kaunti, at nangakikipamayan doon;
13 They wandered from country to country, from one kingdom to the next.
At sila'y nagsiyaon sa bansa at bansa, mula sa isang kaharian hanggang sa ibang bayan.
14 He didn't let anyone one treat them badly; warning kings to leave them alone:
Hindi niya tiniis ang sinomang tao na gawan (sila) ng kamalian; Oo, kaniyang sinaway ang mga hari dahil sa kanila;
15 “Don't touch my chosen people; don't harm my prophets!”
Na sinasabi, Huwag ninyong galawin ang mga pinahiran ko ng langis. At huwag ninyong gawan ng masama ang mga propeta ko.
16 He caused a famine in the Land of Canaan so that there was no food.
At siya'y nagdala ng kagutom sa lupain; kaniyang binali ang buong tukod ng tinapay.
17 Before that he sent a man, Joseph, who was sold as a slave.
Siya'y nagsugo ng isang lalake sa unahan nila; si Jose ay naipagbiling pinakaalipin:
18 They hurt his feet by placing them in shackles, and they put an iron collar around his neck,
Ang kaniyang mga paa ay sinaktan nila ng mga pangpangaw; siya'y nalagay sa mga tanikalang bakal:
19 until the time predicted came when the Lord tested him.
Hanggang sa panahon na nangyari ang kaniyang salita; tinikman siya ng salita ng Panginoon.
20 The king sent for him and released him; the king of the people set him free.
Ang hari ay nagsugo, at pinawalan siya; sa makatuwid baga'y ang pinuno ng mga bayan, at pinalaya niya siya.
21 He put Joseph in charge of the royal household, manager of everything he had,
Ginawa niya siyang panginoon sa kaniyang bahay, at pinuno sa lahat niyang pag-aari:
22 to teach the king's officials whatever he wanted, to make the king's advisors wise.
Upang talian ang kaniyang mga pangulo sa kaniyang kaligayahan, at turuan ang kaniyang mga kasangguni ng karunungan.
23 Then Israel entered Egypt—Jacob settled as a foreigner in the land of Ham.
Si Israel naman ay nasok sa Egipto; at si Jacob ay nakipamayan sa lupain ng Cham.
24 The Lord made his people more fertile and more powerful than their enemies.
At kaniyang pinalagong mainam ang kaniyang bayan, at pinalakas (sila) kay sa kanilang mga kaaway.
25 He made the Egyptians change their minds and hate his people and act deceptively towards them.
Kaniyang pinapanumbalik ang kanilang puso upang mangagtanim sa kaniyang bayan, upang magsigawang may katusuhan sa kaniyang mga lingkod.
26 He sent his servant Moses, together with Aaron, whom he had chosen.
Kaniyang sinugo si Moises na kaniyang lingkod, at si Aaron na kaniyang hirang.
27 They carried out his miraculous signs among the Egyptians, his wonders in the land of Ham.
Kanilang inilagay sa gitna nila ang kaniyang mga tanda, at mga kababalaghan sa lupain ng Cham.
28 He plunged the country into darkness—for hadn't they defied what the Lord had said?
Siya'y nagsugo ng mga kadiliman, at nagpadilim; at sila'y hindi nagsipanghimagsik laban sa kaniyang mga salita.
29 He turned their water into blood, killing all the fish.
Kaniyang pinapaging dugo ang kanilang tubig, at pinatay ang kanilang mga isda.
30 Then he sent a plague of frogs across the land that even entered the bedrooms of their rulers.
Ang kanilang lupain ay binukalan ng mga palaka, sa mga silid ng kanilang mga hari.
31 He gave the command, and flies spread throughout their land; mosquitoes were everywhere.
Siya'y nagsalita, at dumating ang mga pulutong na mga langaw, at kuto sa lahat ng kanilang mga hangganan.
32 He rained down hail on them, and lightning flashed across their land.
Ibinigay niya sa kanila na pinakaulan ay graniso, at liyab ng apoy sa kanilang lupain.
33 He struck down their grape vines, and tore down their trees.
Sinaktan naman niya ang kanilang mga puno ng ubas, at ang kanilang mga puno ng higos; at binali ang mga punong kahoy ng kanilang mga hangganan.
34 He gave the command, and swarms of locusts came—countless locusts:
Siya'y nagsalita at ang mga balang ay nagsidating, at ang mga higad, ay yao'y walang bilang,
35 they ate up all the vegetation in their land; they consumed all the growing crops.
At kinain ang lahat na gugulayin sa kanilang lupain, at kinain ang bunga ng kanilang lupa.
36 He killed all the firstborn in Egypt, the first to be produced in their vigor and strength.
Sinaktan din niya ang lahat na panganay sa kanilang lupain, ang puno ng lahat nilang kalakasan.
37 Then he led his people out of Egypt, carrying silver and gold—not one among the tribes was stumbling along.
At kaniyang inilabas (sila) na may pilak at ginto: at hindi nagkaroon ng mahinang tao sa kaniyang mga lipi.
38 The Egyptians were delighted to see them go, for they were frightened of the Israelites.
Natuwa ang Egipto nang sila'y magsialis; sapagka't ang takot sa kanila ay nahulog sa kanila.
39 He spread a cloud above them as a covering, and at night a fire to give them light.
Kaniyang inilatag ang ulap na pinakakubong; at apoy upang magbigay liwanag sa gabi,
40 He gave them quails to eat when they asked him; he fed them with the bread of heaven until they were full.
Sila'y nagsihingi, at dinalhan niya ng mga pugo, at binusog niya (sila) ng pagkain na mula sa langit.
41 He split the rock open, and water gushed out—a river flowing through the desert.
Kaniyang ibinuka ang bato at binukalan ng tubig; nagsiagos sa tuyong mga dako na parang ilog.
42 For he remembered his holy promise to his servant Abraham.
Sapagka't kaniyang naalaala ang kaniyang banal na salita, at si Abraham na kaniyang lingkod.
43 So he led his people out, his chosen ones, as they sang for joy.
At kaniyang inilabas ang kaniyang bayan na may kagalakan, at ang kaniyang hirang na may awitan.
44 He gave them the lands of the heathen nations, and they inherited what other people had worked for.
At ibinigay niya sa kanila ang mga lupain ng mga bansa; at kinuha nila ang gawa ng mga bayan na pinakaari:
45 The Lord did this so they could follow his instructions and keep his laws. Praise the Lord!
Upang kanilang maingatan ang kaniyang mga palatuntunan, at sundin ang kaniyang mga kautusan. Purihin ninyo ang Panginoon.
