Psalms 104

1 Let every part of me praise the Lord! Lord my God, you are so great, clothed with majesty and splendor!

۱ ای جان من، خداوند را متبارک بخوان! ای یهوه خدای من توبی نهایت عظیم هستی! به عزت و جلال ملبس هستی.

2 You wear light as your clothing; you stretch out the fabric of the heavens.

۲ خویشتن را به نور مثل ردا پوشانیده‌ای.

3 You place the roof-beams of your house in the rainclouds. You make the clouds your chariots. You ride on the wings of the wind.

۳ آن که غرفات خود را بر آبها بنا کرده است و ابرها رامرکب خود نموده و بر بالهای باد می‌خرامد.

4 You make your angels winds, and your servants flames of fire.

۴ فرشتگان خود را بادها می‌گرداند و خادمان خود را آتش مشتعل.

5 You set the earth on its foundations; it will never be shaken.

۵ که زمین را بر اساسش استوار کرده، تا جنبش نخورد تا ابدالاباد.

6 It was clothed with ocean depths—the waters even covered the mountains—

۶ آن رابه لجه‌ها مثل ردا پوشانیده‌ای، که آبها بر کوههاایستاده‌اند.

7 but at your command the waters fled; at the sound of your thunder they rushed away.

۷ از عتاب تو می‌گریزند. از آواز رعدتو پراکنده می‌شوند.

8 The mountains rose up and the valleys sank down to where you had determined.

۸ به فراز کوهها برمی آیند، وبه همواریها فرود می‌آیند، به مکانی که برای آنهامهیا ساخته‌ای.

9 You set a boundary for the oceans so they would not come back and cover the earth.

۹ حدی برای آنها قرار داده‌ای که از آن نگذرند و برنگردند تا زمین را بپوشانند.

10 You make springs flow into the streams, running down between the hills.

۱۰ که چشمه‌ها را در وادیها جاری می‌سازد تا درمیان کوهها روان بشوند.

11 They provide water for all the wild animals, and wild donkeys quench their thirst.

۱۱ تمام حیوانات صحرارا سیراب می‌سازند تا گورخران تشنگی خود رافرو نشانند.

12 Birds build their nests in trees along the streams, singing from among the leaves.

۱۲ بر آنها مرغان هوا ساکن می‌شوند واز میان شاخه‌ها آواز خود را می‌دهند.

13 You send down rain on the mountains from your home high above; you fill the earth with good things.

۱۳ او ازغرفات خود کوهها را سیراب می‌کند و از ثمرات اعمال تو زمین سیر می‌شود.

14 You make the grass grow for the cattle, and plants for people to eat—crops produced by the earth for food,

۱۴ نباتات را برای بهایم می‌رویاند و سبزه‌ها رابرای خدمت انسان، و نان را از زمین بیرون می‌آورد.

15 and wine to make them happy, olive oil to make their faces shine, and bread to make them strong.

۱۵ و شراب را که دل انسان را شادمان می‌کند، و چهره او را به روغن شاداب می‌سازد ودل انسان را به نان قوی می‌گرداند.

16 The Lord's trees are well-watered, the cedars of Lebanon that he planted.

۱۶ درختان خداوند شادابند، یعنی سروهای آزاد لبنان که غرس کرده است،

17 Sparrows make their nests there; herons make their homes in the tall trees.

۱۷ که در آنها مرغان آشیانهای خود را می‌گیرند و اما صنوبر خانه لق لق می‌باشد.

18 Wild goats live high in the mountains; hyraxes hide among the rocks.

۱۸ کوههای بلند برای بزهای کوهی و صخره هابرای یربوع ملجاء است.

19 You made the moon to mark the months, and the sun knows when to set.

۱۹ ماه را برای موسمهاساخت و آفتاب مغرب خود را می‌داند.

20 You make darkness fall and the night comes, the time when the forest animals come out to hunt.

۲۰ تاریکی می‌سازی و شب می‌شود که در آن همه حیوانات جنگلی راه می‌روند.

21 The young lions roar as they seek their prey, looking for the food that God provides for them.

۲۱ شیربچگان برای شکار خود غرش می‌کنند و خوراک خویش را از خدا می‌جویند.

22 When the sun rises they return to their dens to rest.

۲۲ چون آفتاب طلوع می‌کند جمع می‌شوند و در بیشه های خودمی خوابند.

23 Then people leave for work, working until the evening.

۲۳ انسان برای عمل خود بیرون می‌آید و به جهت شغل خویش تا شامگاه.

24 Lord, how many different things you have made—all of them wisely created! The earth is full of your creatures.

۲۴ ‌ای خداوند اعمال تو چه بسیار است. جمیع آنها را به حکمت کرده‌ای. زمین از دولت تو پر است.

25 Consider the sea, deep and wide, full of all kinds of living things, large and small.

۲۵ و آن دریای بزرگ و وسیع الاطراف نیز که در آن حشرات از حد شماره زیاده‌اند و حیوانات خرد و بزرگ.

26 Ships sail there, and Leviathan, that you made to play in it.

۲۶ و در آن کشتیها راه می‌روند و آن لویاتان که به جهت بازی کردن در آن آفریده‌ای.

27 All creatures look to you to give them food at the right time.

۲۷ جمیع اینها از تو انتظارمی کشند تا خوراک آنها را در وقتش برسانی.

28 When you provide it, they gather it up. You hand out food to them, and they are well-fed.

۲۸ آنچه را که به آنها می‌دهی، فرا می‌گیرند. دست خود را باز می‌کنی، پس از چیزهای نیکو سیرمی شوند.

29 When you turn away from them, they're terrified; when you take away their breath, they die and return to dust.

۲۹ روی خود را می‌پوشانی پس مضطرب می‌گردند. روح آنها را قبض می‌کنی، پس می‌میرند و به خاک خود برمی گردند.

30 When you send your breath, they are created, and life covers the earth again.

۳۰ چون روح خود را می‌فرستی، آفریده می‌شوند و روی زمین را تازه می‌گردانی.

31 May the Lord's glory last forever! The Lord is happy with all he has made.

۳۱ جلال خداوند تا ابدالاباد است. خداوند ازاعمال خود راضی خواهد بود.

32 He only has to look at the earth and it trembles; mountains pour out smoke at his touch.

۳۲ که به زمین نگاه می‌کند و آن می‌لرزد. کوهها را لمس می‌کند، پس آتش فشان می‌شوند.

33 I will sing to the Lord for as long as I live; I will sing praises to my God my whole life.

۳۳ خداوند را خواهم سرایید تا زنده می‌باشم. برای خدای خود تسبیح خواهم خواند تا وجود دارم.

34 May he be pleased with my thoughts because I am happy in the Lord.

۳۴ تفکر من او رالذیذ بشود و من در خداوند شادمان خواهم بود.

35 Let sinners be destroyed from the earth; let the wicked cease to exist. Let every part of me praise the Lord!

۳۵ گناهکاران از زمین نابود گردند و شریران دیگر یافت نشوند. ای جان من، خداوند را متبارک بخوان! هللویاه!