Psalms 102
1 A prayer from someone who is suffering and is tired out, pouring out their troubles to the Lord. Lord please hear my prayer, my cry for help!
Dinggin mo ang aking panalangin, Yahweh; dinggin mo ang aking pag-iyak sa iyo.
2 Don't hide your face from me in my time of trouble! Turn and listen to me, and answer me quickly when I call.
Huwag mong itago ang iyong mukha mula akin sa oras ng aking kaguluhan. Makinig ka sa akin. Kapag ako ay nanawagan sa iyo, agad mo akong sagutin.
3 My life is disappearing like smoke; my body feels like it's on fire!
Dahil lumilipas na parang usok ang aking mga araw, at nasusunog ang aking mga buto tulad ng apoy.
4 I'm like grass that's dried up, withered away—I even forget to eat!
Nadudurog ang aking puso, at tulad ako ng damo na natutuyo. Nalilimutan kong kumain ng anumang pagkain.
5 All my groaning has worn me out; my bones show through my skin.
Sa patuloy kong pagdaing, labis akong pumayat.
6 I'm like a desert owl, like a little owl among the ruins.
Tulad ako ng isang pelikano sa kaparangan; ako ay naging tulad ng isang kwago sa wasak na lugar.
7 I can't sleep. I'm like a lonely bird on a rooftop.
Gising akong nakahiga na parang isang malungkot na ibon, nag-iisa sa bubungan.
8 My enemies taunt me all day long. They mock me and swear at me.
Buong araw akong tinutuya ng aking mga kaaway; ginagamit ang aking pangalan sa mga pagsumpa ng mga nanlilibak sa akin.
9 Ashes are the food I eat; my tears drip into my drink,
Kumakain ako ng abo tulad ng tinapay at hinahaluan ng mga luha ang aking inumin.
10 because of your anger and hostility, for you have picked me up and tossed me away.
Dahil sa iyong matinding galit, binuhat mo ako para ibagsak.
11 My life is fading away like a shadow that lengthens—I'm withering away like grass.
Ang aking mga araw ay tulad ng isang anino na unti-unting nawawala, at natutuyo ako tulad ng damo.
12 But you, Lord, reign forever, your fame will last for all generations.
Pero ikaw, Yahweh, ay nabubuhay magpakailanman, at ang katanyagan mo ay para sa lahat ng mga salinlahi.
13 You will take action and have pity on Jerusalem, for it's time to be kind to the city, the time has come.
Babangon ka at maaawa sa Sion. Panahon na ngayon para kaawaan siya; dumating na ang takdang oras.
14 For the people who follow you love its stones; they value even its dust!
Dahil minamahal ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato at nahahabag sa alikabok ng kanyang pagkawasak.
15 Then the nations will be in awe of who you are, Lord; all the kings of the earth will be in awe of your glory.
Igagalang ng mga bansa ang iyong pangalan, Yahweh, at pararangalan ng lahat ng mga hari sa daigdig ang iyong kaluwalhatian.
16 For the Lord will rebuild Jerusalem; he will appear in glory.
Muling itatayo ni Yahweh ang Sion at makikita sa kanyang kaluwalhatian.
17 He will pay attention to the prayers of the homeless; he will not disregard their requests.
Sa oras na iyon, tutugon siya sa panalangin ng dukha; hindi niya tatanggihan ang kanilang panalangin.
18 Let this be recorded for generations to come, so that people yet to be born may praise the Lord:
Ito ay masusulat para sa mga darating na salinlahi, at pupurihin si Yahweh ng isang bayan na hindi pa ipinapanganak.
19 The Lord looked down from above, from the heights of his holy place; he looked down from heaven to the earth,
Dahil tumingin siya pababa mula sa kanyang banal na kaitaasan; mula sa langit tiningnan ni Yahweh ang daigdig,
20 to respond to the groans of prisoners, to set free the children of death.
para dinggin ang pagdaing ng mga bilanggo, para palayain ang mga nahatulan ng kamatayan.
21 As a result the wonderful nature of the Lord will be celebrated with praise in Jerusalem,
Pagkatapos ihahayag ng mga tao ang pangalan ni Yahweh sa Sion at ang kanyang papuri sa Jerusalem
22 when the people of many kingdoms gather together to worship the Lord.
sa panahon na ang mga tao at mga kaharian ay magtitipon para paglingkuran si Yahweh.
23 But as for me, he broke my health while I was still young, cutting my life short.
Inalis niya ang aking kalakasan sa kalagitnaan ng aking buhay. Pinaikli niya ang aking mga araw.
24 I cried out, “My God, don't take my life while I'm young! You are the one who lives forever.
Sinabi ko, “Aking Diyos, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking buhay; naririto ka sa lahat ng mga salinlahi.
25 Long ago you created the earth; you made the heavens.
Nang mga sinaunang panahon inilagay mo sa lugar ang daigdig; ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.
26 They will come to an end, but you will not. They will all wear out, like clothes—you will change them, and throw them away.
Mawawala (sila) pero mananatili ka; tatanda silang lahat tulad ng isang damit; tulad ng pananamit, huhubarin mo (sila) at maglalaho (sila)
27 But you are the one who always is; your years never come to an end.
Pero wala kang pagbabago, at ang mga taon mo ay hindi magwawakas.
28 Our children will live with you, and our children's children will grow in your presence.”
Patuloy na mabubuhay ang mga anak ng iyong mga lingkod, at ang kanilang mga kaapu-apuhan ay mabubuhay sa iyong presensya.
