Psalms 102
1 A prayer from someone who is suffering and is tired out, pouring out their troubles to the Lord. Lord please hear my prayer, my cry for help!
Preĝo de mizerulo, kiam li perdas la fortojn kaj elverŝas antaŭ la Eternulo sian malĝojon. Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.
2 Don't hide your face from me in my time of trouble! Turn and listen to me, and answer me quickly when I call.
Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.
3 My life is disappearing like smoke; my body feels like it's on fire!
Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.
4 I'm like grass that's dried up, withered away—I even forget to eat!
Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.
5 All my groaning has worn me out; my bones show through my skin.
De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.
6 I'm like a desert owl, like a little owl among the ruins.
Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.
7 I can't sleep. I'm like a lonely bird on a rooftop.
Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.
8 My enemies taunt me all day long. They mock me and swear at me.
Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.
9 Ashes are the food I eat; my tears drip into my drink,
Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,
10 because of your anger and hostility, for you have picked me up and tossed me away.
Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.
11 My life is fading away like a shadow that lengthens—I'm withering away like grass.
Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.
12 But you, Lord, reign forever, your fame will last for all generations.
Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.
13 You will take action and have pity on Jerusalem, for it's time to be kind to the city, the time has come.
Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.
14 For the people who follow you love its stones; they value even its dust!
Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.
15 Then the nations will be in awe of who you are, Lord; all the kings of the earth will be in awe of your glory.
Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.
16 For the Lord will rebuild Jerusalem; he will appear in glory.
Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.
17 He will pay attention to the prayers of the homeless; he will not disregard their requests.
Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.
18 Let this be recorded for generations to come, so that people yet to be born may praise the Lord:
Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.
19 The Lord looked down from above, from the heights of his holy place; he looked down from heaven to the earth,
Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,
20 to respond to the groans of prisoners, to set free the children of death.
Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;
21 As a result the wonderful nature of the Lord will be celebrated with praise in Jerusalem,
Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,
22 when the people of many kingdoms gather together to worship the Lord.
Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.
23 But as for me, he broke my health while I was still young, cutting my life short.
Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.
24 I cried out, “My God, don't take my life while I'm young! You are the one who lives forever.
Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.
25 Long ago you created the earth; you made the heavens.
En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.
26 They will come to an end, but you will not. They will all wear out, like clothes—you will change them, and throw them away.
Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.
27 But you are the one who always is; your years never come to an end.
Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.
28 Our children will live with you, and our children's children will grow in your presence.”
La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.
