< Numbers 17 >
Пәрвәрдигар Мусаға сөз қилип мундақ деди: —
2 “Tell the Israelites to bring twelve walking sticks, one from the leader of each tribe. Write the name of each man on the walking stick,
«Сән Исраилларға сөз қилип, улардин ата җәмәти бойичә, һәр қәбилиниң әмридин бирдин он икки һаса алғин; сән уларниң һәр бириниң исмини өзиниң һасисиға йезип қойғин.
3 and write Aaron's name on the walking stick of the tribe of Levi, because there has to be a walking stick for the head of each tribe.
Лавий қәбилисиниң һасисиға Һарунниң исмини язғин, чүнки һәр бир ата җәмәт қәбилә башлиғи үчүн бир һаса вәкил болиду.
4 Place the walking sticks in the Tent of Meeting in front of the Testimony where I meet with you.
Сән бу һасиларни җамаәт чедиридики һөкүм-гувалиқ [сандуғиниң] алдиға, йәни Мән сениң билән көрүшидиған йәргә қойғин.
5 The walking stick that belongs to the man I choose will sprout buds, and I will put a stop to the Israelites' constant complaints against you.”
Вә шундақ болидуки, Мән таллиған кишиниң болса, униң һасиси бих сүриду; шундақ қилип Исраилларниң силәргә ғудурашқан гәплирини тохтитип Маңа аңланмайдиған қиливетимән».
6 Moses explained this to the Israelites, and each of their leaders gave him a walking stick, one for each of the leaders of their tribes. So there were twelve walking sticks including the one belonging to Aaron.
Шуниң билән Муса Исраилларға шундақ сөз қилди; уларниң һәммә әмирлири униңға бирдин һасини, җәмий болуп он икки һасини бәрди; һәр бир ата җәмәткә бир һаса вәкил болди, Һарунниң һасисиму шуларниң ичидә еди.
7 Moses placed the walking sticks before the Lord in the Tent of the Testimony.
Муса һасиларни һөкүм-гувалиқ чедириға әкирип Пәрвәрдигарниң һозуриға қойди.
8 The next day Moses went into the Tent of the Testimony and saw that Aaron's walking stick that represented the tribe of Levi, had sprouted and developed buds, flowered and produced almonds.
Вә шундақ болдики, Муса әтиси һөкүм-гувалиқ чедириға киривиди, мана, Лавий җәмәтигә вәкил болған Һарунниң һасиси бих сүрүп, ғунчилап, чечәкләп, бадам чүшкән еди.
9 Moses took all the walking sticks from the presence of the Lord and showed them to all the Israelites. They saw them, and each man collected his own walking stick.
Муса һасиларниң һәммисини Пәрвәрдигарниң алдидин елип чиқип, Исраил хәлқигә көрсәтти; улар көргәндин кейин һәр ким өз һасилирини елип кетишти.
10 The Lord told Moses, “Put Aaron's walking stick back in front of the Testimony, to be kept there as a reminder to warn anyone who wants to rebel, so that you may stop their complaining against me. Otherwise they'll die.”
Пәрвәрдигар Мусаға: — Шу асийлиқ қилғучи балиларға бир агаһ бәлгүси болсун дәп Һарунниң һасисини һөкүм-гуваниң алдиға әкирип қойғин. Шундақ қилсаң сән уларниң ғудурашқан гәплирини тохтитип, Маңа аңланмайдиған қилисән; уларму шуниң билән өлүп кәтмәйду, — деди.
11 Moses did what the Lord ordered him to do.
Муса шундақ қилди; Пәрвәрдигар өзигә қандақ буйруған болса у шундақ қилди.
12 Then the Israelites came and told Moses, “Can't you see we're all going to die? We'll be destroyed! We're all going to be killed!
Исраиллар Мусаға сөз қилип: — Биз нәпәстин қалай дәватимиз, биз түгәштуқ, биз һәммимиз түгәштуқ!
13 Anyone who dares to approach the Tabernacle of the Lord will die. Are we all going to be completely wiped out?”
Пәрвәрдигарниң ибадәт чедириға йеқинлашқанлар өлмәй қалмайду, шундақ екән, биз һәммимиз мутләқ нәпәстин қелишимиз керәкму? — дейишти.