Matthew 28
1 Early Sunday morning, at dawn, Mary Magdalene and the other Mary went to see the tomb.
Шабат күни өтүп, һәптиниң биринчи күни таң атай дегәндә, Магдаллиқ Мәрйәм билән йәнә бир Мәрйәм қәбирни көрүшкә кәлди.
2 All of a sudden there was a tremendous earthquake, for an angel of the Lord came down from heaven and rolled away the stone, and sat on it.
Вә мана, йәрләр туюқсиз қаттиқ тәврәп кәтти; чүнки Пәрвәрдигарниң бир пәриштиси асмандин чүшүп, [қәбиргә] берип, ташни бир чәткә домилитип, үстидә олтарған еди.
3 His face blazed like lightning, and his clothes were as white as snow.
Пәриштиниң қияпити чақмақтәк, кийимлири қардәк аппақ еди.
4 The guards shook with fear, falling down as if they were dead.
Күзәтчиләр униңдин шунчә қорқуштики, титришип, өлүктәк қетипла қалди.
5 The angel told the women, “Don't be afraid! I know you're looking for Jesus, who was crucified.
Пәриштә аялларға қарап: — Қорқмаңлар! Силәрниң крестләнгән Әйсани издәватқиниңларни билимән.
6 He's not here. He's risen from the dead, just as he said he would. Come and see where the Lord was lying.
У бу йәрдә әмәс; у өзи ейтқандәк тирилдүрүлди. Келиңлар, Рәб ятқан җайни көрүңлар;
7 Now go quickly and tell his disciples that he's risen from the dead and that he's going on ahead of you to Galilee. You will see him there, I promise you!”
андин дәрһал берип униң мухлислириға: «У өлүмдин тирилипту. Вә мана, у силәрдин авал Галилийәгә баридикән, уни шу йәрдә көридикәнсиләр» дәңлар. Мана мән буларни силәргә ейтип бәрдим, — деди.
8 They left the tomb quickly, both afraid and very happy, running to tell his disciples.
Шуңа аяллар һәм қорқунуч һәм зор хошаллиқ ичидә қәбирдин дәрһал айрилип, униң мухлислириға хәвәр беришкә жүгүрүшти.
9 Suddenly Jesus came to meet them, and greeted them. They went over to him, held onto his feet and worshiped him.
Улар мухлислирини хәвәрләндүрүшкә маңғанда, мана Әйса уларниң алдиға чиқип: — Салам силәргә! — деди. Уларму алдиға берип, униң путиға есилип, униңға сәҗдә қилди.
10 Then Jesus said to them, “Don't be afraid! Go and tell my brothers to leave for Galilee, and they will see me there.”
Андин Әйса уларға: — Қорқмаңлар! Берип қериндашлиримға: Галилийәгә бериңлар, дәп уқтуруңлар, улар мени шу йәрдә көриду, — деди.
11 As they left, some of the guards went into the city and explained to the chief priests everything that had happened.
Аяллар техи йолда кетиватқанда, мана күзәтчиләрниң бәзилири шәһәргә кирип, болған вақиәләрниң һәммиси тоғрисида баш каһинларға хәвәр қилди.
12 After the chief priests had met with the elders, and worked out a plan, they bribed the soldiers with a great deal of money.
[Баш каһинлар] ақсақаллар билән бир йәргә жиғилип мәслиһәтләшкәндин кейин, ләшкәрләргә бәк көп пул берип:
13 “Say that his disciples came during the night and stole him while we were sleeping,” they told the soldiers.
— Силәр: «Униң мухлислири кечиси келип, биз ухлаватқанда униң җәситини оғрилап әкетипту» — дәңлар.
14 “And if the governor hears about this, we'll talk to him and you won't have to worry.”
Әгәр бу хәвәр валийниң қулиқиға йетип қалса, биз уни қайил қилип силәрни аваричиликтин сақлаймиз — деди.
15 So the soldiers took the money and did what they were told. This story has been spread among the Jewish people to this very day.
Шундақ қилип, ләшкәрләр пулни алди вә өзлиригә тапиланғандәк қилди. Шуниң билән бу гәп бүгүнгичә Йәһудийлар арисида тарқилип кәлмәктә.
16 But the eleven disciples went to Galilee, to the mountain where Jesus had told them to go.
Он бир мухлис Галилийәгә берип, Әйса уларға беқиткән таққа чиқишти.
17 When they saw him they worshiped him, though some doubted.
Улар уни көргинидә униңға сәҗдә қилишти; лекин бәзилири гуманлинип қалди.
18 Jesus came to them and told them, “All power in heaven and on earth has been given to me.
Әйса уларниң йениға келип, мундақ деди: — Әрштә вә йәр йүзидә барлиқ һоқуқ маңа берилди.
19 So go and make disciples of people of all nations, baptizing them in the name of the Father and of the Son and of the Holy Spirit.
Шуниң үчүн, берип пүткүл әлләрни [өзүмгә] мухлис қилип йетиштүрүңлар, шундақла уларни Ата, Оғул вә Муқәддәс Роһниң намиға тәвә қилип чөмүлдүрүп,
