Mark 5
1 They arrived on the other side of the lake in the region of the Gerasenes.
அத² தூ ஸிந்து⁴பாரம்’ க³த்வா கி³தே³ரீயப்ரதே³ஸ² உபதஸ்து²: |
2 When Jesus got out of the boat a man with an evil spirit came from the graveyard to meet him.
நௌகாதோ நிர்க³தமாத்ராத்³ அபவித்ரபூ⁴தக்³ரஸ்த ஏக: ஸ்²மஸா²நாதே³த்ய தம்’ ஸாக்ஷாச் சகார|
3 This man lived among the tombs, and it had been impossible to tie him up any more, even with a chain.
ஸ ஸ்²மஸா²நே(அ)வாத்ஸீத் கோபி தம்’ ஸ்²ரு’ங்க²லேந ப³த்³வ்வா ஸ்தா²பயிதும்’ நாஸ²க்நோத்|
4 He had often been tied up with chains and shackles, but he simply tore the chains apart and broke the shackles into pieces. No one had the strength to subdue him.
ஜநைர்வாரம்’ நிக³டை³: ஸ்²ரு’ங்க²லைஸ்²ச ஸ ப³த்³தோ⁴பி ஸ்²ரு’ங்க²லாந்யாக்ரு’ஷ்ய மோசிதவாந் நிக³டா³நி ச ப⁴ம்’க்த்வா க²ண்ட³ம்’ க²ண்ட³ம்’ க்ரு’தவாந் கோபி தம்’ வஸீ²கர்த்தும்’ ந ஸ²ஸ²க|
5 Day and night he was always shouting out among the tombs and in the hills nearby, cutting himself with sharp stones.
தி³வாநிஸ²ம்’ ஸதா³ பர்வ்வதம்’ ஸ்²மஸா²நஞ்ச ப்⁴ரமித்வா சீத்ஸ²ப்³த³ம்’ க்ரு’தவாந் க்³ராவபி⁴ஸ்²ச ஸ்வயம்’ ஸ்வம்’ க்ரு’தவாந்|
6 Seeing Jesus from a distance he ran and kneeled in front of him.
ஸ யீஸு²ம்’ தூ³ராத் பஸ்²யந்நேவ தா⁴வந் தம்’ ப்ரணநாம உசைருவம்’ஸ்²சோவாச,
7 In a loud voice he cried out, “What have you to do with me, Jesus, Son of Almighty God? Swear by God that you won't torture me!”
ஹே ஸர்வ்வோபரிஸ்தே²ஸ்²வரபுத்ர யீஸோ² ப⁴வதா ஸஹ மே க: ஸம்ப³ந்த⁴: ? அஹம்’ த்வாமீஸ்²வரேண ஸா²பயே மாம்’ மா யாதய|
8 For Jesus had already told the evil spirit to leave the man.
யதோ யீஸு²ஸ்தம்’ கதி²தவாந் ரே அபவித்ரபூ⁴த, அஸ்மாந்நராத்³ ப³ஹிர்நிர்க³ச்ச²|
9 Then Jesus asked him, “What is your name?” “My name is Legion, because we are many!” he replied.
அத² ஸ தம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் கிந்தே நாம? தேந ப்ரத்யுக்தம்’ வயமநேகே (அ)ஸ்மஸ்ததோ(அ)ஸ்மந்நாம பா³ஹிநீ|
10 He also repeatedly pleaded with Jesus not to send them a long way away.
ததோஸ்மாந் தே³ஸா²ந்ந ப்ரேஷயேதி தே தம்’ ப்ரார்த²யந்த|
11 A large herd of pigs was feeding on the hillside nearby.
ததா³நீம்’ பர்வ்வதம்’ நிகஷா ப்³ரு’ஹந் வராஹவ்ரஜஸ்²சரந்நாஸீத்|
12 The evil spirits pleaded with him, “Send us into the pigs so we can enter them.”
தஸ்மாத்³ பூ⁴தா விநயேந ஜக³து³: , அமும்’ வராஹவ்ரஜம் ஆஸ்²ரயிதும் அஸ்மாந் ப்ரஹிணு|
13 Jesus allowed them to do this. The evil spirits left the man and went into the pigs. The whole herd, about two thousand, rushed down the steep cliff into the sea and drowned.
யீஸு²நாநுஜ்ஞாதாஸ்தே(அ)பவித்ரபூ⁴தா ப³ஹிர்நிர்யாய வராஹவ்ரஜம்’ ப்ராவிஸ²ந் தத: ஸர்வ்வே வராஹா வஸ்துதஸ்து ப்ராயோத்³விஸஹஸ்ரஸம்’ங்க்²யகா: கடகேந மஹாஜவாத்³ தா⁴வந்த: ஸிந்தௌ⁴ ப்ராணாந் ஜஹு: |
14 The pig-keepers ran away, and spread the news all over town and in the countryside. People came out to see what had happened.
தஸ்மாத்³ வராஹபாலகா: பலாயமாநா: புரே க்³ராமே ச தத்³வார்த்தம்’ கத²யாஞ்சக்ரு: | ததா³ லோகா க⁴டிதம்’ தத்கார்ய்யம்’ த்³ரஷ்டும்’ ப³ஹிர்ஜக்³மு:
15 When they found Jesus they saw the man who had been demon-possessed sitting there, dressed, and in his right mind—the one who had the legion of evil spirits—and they became frightened!
யீஸோ²: ஸந்நிதி⁴ம்’ க³த்வா தம்’ பூ⁴தக்³ரஸ்தம் அர்தா²த்³ பா³ஹிநீபூ⁴தக்³ரஸ்தம்’ நரம்’ ஸவஸ்த்ரம்’ ஸசேதநம்’ ஸமுபவிஷ்டஞ்ச த்³ரு’ஷ்ட்வா பி³ப்⁴யு: |
16 Then those who had seen what had happened to the man who had been demon-possessed and the pigs told the others.
ததோ த்³ரு’ஷ்டதத்கார்ய்யலோகாஸ்தஸ்ய பூ⁴தக்³ரஸ்தநரஸ்ய வராஹவ்ரஜஸ்யாபி தாம்’ த⁴டநாம்’ வர்ணயாமாஸு: |
17 They began pleading with Jesus to leave their district.
ததஸ்தே ஸ்வஸீமாதோ ப³ஹிர்க³ந்தும்’ யீஸு²ம்’ விநேதுமாரேபி⁴ரே|
18 As Jesus climbed into the boat, the man who had been demon-possessed begged to go with him.
அத² தஸ்ய நௌகாரோஹணகாலே ஸ பூ⁴தமுக்தோ நா யீஸு²நா ஸஹ ஸ்தா²தும்’ ப்ரார்த²யதே;
19 But Jesus refused, telling him, “Go home to your own people, and tell them how much the Lord has done for you and how he has been merciful to you.”
கிந்து ஸ தமநநுமத்ய கதி²தவாந் த்வம்’ நிஜாத்மீயாநாம்’ ஸமீபம்’ க்³ரு’ஹஞ்ச க³ச்ச² ப்ரபு⁴ஸ்த்வயி க்ரு’பாம்’ க்ரு’த்வா யாநி கர்ம்மாணி க்ரு’தவாந் தாநி தாந் ஜ்ஞாபய|
20 So the man went on his way and began to tell the people of the Ten Cities everything Jesus had done for him, and everyone was amazed.
அத: ஸ ப்ரஸ்தா²ய யீஸு²நா க்ரு’தம்’ தத்ஸர்வ்வாஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்ம தி³காபலிதே³ஸே² ப்ரசாரயிதும்’ ப்ராரப்³த⁴வாந் தத: ஸர்வ்வே லோகா ஆஸ்²சர்ய்யம்’ மேநிரே|
21 Jesus went back again by boat to the other side of the lake where a large crowd gathered around him at the shore.
அநந்தரம்’ யீஸௌ² நாவா புநரந்யபார உத்தீர்ணே ஸிந்து⁴தடே ச திஷ்ட²தி ஸதி தத்ஸமீபே ப³ஹுலோகாநாம்’ ஸமாக³மோ(அ)பூ⁴த்|
22 A synagogue leader, a man named Jairus, came to him. When he saw Jesus, he fell at his feet
அபரம்’ யாயீர் நாம்நா கஸ்²சித்³ ப⁴ஜநக்³ரு’ஹஸ்யாதி⁴ப ஆக³த்ய தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வைவ சரணயோ: பதித்வா ப³ஹு நிவேத்³ய கதி²தவாந்;
23 and pleaded with him, saying, “My little daughter is about to die. Please come and place your hands on her so she may be healed and live.”
மம கந்யா ம்ரு’தப்ராயாபூ⁴த்³ அதோ ப⁴வாநேத்ய ததா³ரோக்³யாய தஸ்யா கா³த்ரே ஹஸ்தம் அர்பயது தேநைவ ஸா ஜீவிஷ்யதி|
24 So Jesus went with him. Everybody followed, crowding and jostling him.
ததா³ யீஸு²ஸ்தேந ஸஹ சலித: கிந்து தத்பஸ்²சாத்³ ப³ஹுலோகாஸ்²சலித்வா தாத்³கா³த்ரே பதிதா: |
25 A woman was there who had been ill from bleeding for twelve years.
அத² த்³வாத³ஸ²வர்ஷாணி ப்ரத³ரரோகே³ண
26 She'd suffered considerably under the care of many doctors, and had spent all she had. But nothing helped her—in fact she'd grown worse.
ஸீ²ர்ணா சிகித்ஸகாநாம்’ நாநாசிகித்ஸாபி⁴ஸ்²ச து³: க²ம்’ பு⁴க்தவதீ ச ஸர்வ்வஸ்வம்’ வ்யயித்வாபி நாரோக்³யம்’ ப்ராப்தா ச புநரபி பீடி³தாஸீச்ச
27 She had heard about Jesus, so she came up behind him through the crowd, and touched his cloak.
யா ஸ்த்ரீ ஸா யீஸோ² ர்வார்த்தாம்’ ப்ராப்ய மநஸாகத²யத் யத்³யஹம்’ தஸ்ய வஸ்த்ரமாத்ர ஸ்ப்ரஷ்டும்’ லபே⁴யம்’ ததா³ ரோக³ஹீநா ப⁴விஷ்யாமி|
28 She was telling herself, “If I can just touch his cloak, I'll be healed.”
அதோஹேதோ: ஸா லோகாரண்யமத்⁴யே தத்பஸ்²சாதா³க³த்ய தஸ்ய வஸ்த்ரம்’ பஸ்பர்ஸ²|
29 The bleeding stopped immediately, and she felt her body healed from her disease.
தேநைவ தத்க்ஷணம்’ தஸ்யா ரக்தஸ்ரோத: ஸு²ஷ்கம்’ ஸ்வயம்’ தஸ்மாத்³ ரோகா³ந்முக்தா இத்யபி தே³ஹே(அ)நுபூ⁴தா|
30 Jesus, sensing at once that power had gone out from him, turned around in the crowd and asked, “Who touched my cloak?”
அத² ஸ்வஸ்மாத் ஸ²க்தி ர்நிர்க³தா யீஸு²ரேதந்மநஸா ஜ்ஞாத்வா லோகநிவஹம்’ ப்ரதி முக²ம்’ வ்யாவ்ரு’த்ய ப்ரு’ஷ்டவாந் கேந மத்³வஸ்த்ரம்’ ஸ்ப்ரு’ஷ்டம்’?
31 “Look at the crowd jostling you. What do you mean, ‘Who touched me?’” the disciples replied.
ததஸ்தஸ்ய ஸி²ஷ்யா ஊசு: ப⁴வதோ வபுஷி லோகா: ஸம்’க⁴ர்ஷந்தி தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா கேந மத்³வஸ்த்ரம்’ ஸ்ப்ரு’ஷ்டமிதி குத: கத²யதி?
32 But Jesus went on looking around to see who had done it.
கிந்து கேந தத் கர்ம்ம க்ரு’தம்’ தத்³ த்³ரஷ்டும்’ யீஸு²ஸ்²சதுர்தி³ஸோ² த்³ரு’ஷ்டவாந்|
33 The woman, realizing what had happened to her, came and fell down before him, and told him the whole truth.
தத: ஸா ஸ்த்ரீ பீ⁴தா கம்பிதா ச ஸதீ ஸ்வஸ்யா ருக்ப்ரதிக்ரியா ஜாதேதி ஜ்ஞாத்வாக³த்ய தத்ஸம்முகே² பதித்வா ஸர்வ்வவ்ரு’த்தாந்தம்’ ஸத்யம்’ தஸ்மை கத²யாமாஸ|
34 “My daughter, your trust in me has healed you. Go in peace. You have been completely cured of your disease,” Jesus told her.
ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தாம்’ க³தி³தவாந், ஹே கந்யே தவ ப்ரதீதிஸ்த்வாம் அரோகா³மகரோத் த்வம்’ க்ஷேமேண வ்ரஜ ஸ்வரோகா³ந்முக்தா ச திஷ்ட²|
35 While he was still speaking some people came from the home of the synagogue leader. “Your daughter is dead,” they said. “You don't need to bother the Teacher any longer.”
இதிவாக்யவத³நகாலே ப⁴ஜநக்³ரு’ஹாதி⁴பஸ்ய நிவேஸ²நால் லோகா ஏத்யாதி⁴பம்’ ப³பா⁴ஷிரே தவ கந்யா ம்ரு’தா தஸ்மாத்³ கு³ரும்’ புந: குத: க்லிஸ்²நாஸி?
36 But Jesus paid no attention to what they said. He told the synagogue leader, “Don't be afraid, just trust in me.”
கிந்து யீஸு²ஸ்தத்³ வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வைவ ப⁴ஜநக்³ரு’ஹாதி⁴பம்’ க³தி³தவாந் மா பை⁴ஷீ: கேவலம்’ விஸ்²வாஸிஹி|
37 He wouldn't let anyone go with him except Peter, James, and James' brother John.
அத² பிதரோ யாகூப்³ தத்³ப்⁴ராதா யோஹந் ச ஏதாந் விநா கமபி ஸ்வபஸ்²சாத்³ யாதும்’ நாந்வமந்யத|
38 When they arrived at the synagogue leader's house, Jesus saw all the commotion, with people crying and wailing.
தஸ்ய ப⁴ஜநக்³ரு’ஹாதி⁴பஸ்ய நிவேஸ²நஸமீபம் ஆக³த்ய கலஹம்’ ப³ஹுரோத³நம்’ விலாபஞ்ச குர்வ்வதோ லோகாந் த³த³ர்ஸ²|
39 He went in and asked them, “Why are you making such a commotion with all this crying? The little girl isn't dead, she's just sleeping.”
தஸ்மாந் நிவேஸ²நம்’ ப்ரவிஸ்²ய ப்ரோக்தவாந் யூயம்’ குத இத்த²ம்’ கலஹம்’ ரோத³நஞ்ச குருத²? கந்யா ந ம்ரு’தா நித்³ராதி|
40 They laughed scornfully at him. Jesus made everyone leave. Then he went into the room where the little girl was lying, taking with him the child's father and mother, and the three disciples.
தஸ்மாத்தே தமுபஜஹஸு: கிந்து யீஸு²: ஸர்வ்வாந ப³ஹிஷ்க்ரு’த்ய கந்யாயா: பிதரௌ ஸ்வஸங்கி³நஸ்²ச க்³ரு’ஹீத்வா யத்ர கந்யாஸீத் தத் ஸ்தா²நம்’ ப்ரவிஷ்டவாந்|
41 Taking the little girl's hand he said, “Talitha koum,” which means, “Little girl, get up!”
அத² ஸ தஸ்யா: கந்யாயா ஹஸ்தௌ த்⁴ரு’த்வா தாம்’ ப³பா⁴ஷே டாலீதா² கூமீ, அர்த²தோ ஹே கந்யே த்வமுத்திஷ்ட² இத்யாஜ்ஞாபயாமி|
42 The little girl, who was twelve years old, got up immediately and began walking around. They were completely astonished at what had happened.
துநைவ தத்க்ஷணம்’ ஸா த்³வாத³ஸ²வர்ஷவயஸ்கா கந்யா போத்தா²ய சலிதுமாரேபே⁴, இத: ஸர்வ்வே மஹாவிஸ்மயம்’ க³தா: |
43 He gave them strict instructions not to let anyone know, and he told them to give the little girl something to eat.
தத ஏதஸ்யை கிஞ்சித் கா²த்³யம்’ த³த்தேதி கத²யித்வா ஏதத்கர்ம்ம கமபி ந ஜ்ஞாபயதேதி த்³ரு’ட⁴மாதி³ஷ்டவாந்|
